Recensie
'Sophie Cross' seizoen 2: na een middelmatig begin toch een spannende afsluiter
Meer focus op andere personages brengt leven in de Franse misdaadserie.
Regie: Adeline Darraux | Cast: Alexia Barlier (Sophie Cross), Thomas Jouannet (Commissaris Leclercq), Cyril Lecomte (Gabriel), Mariama Gueye (Amina), Oussama Kheddam (Fred), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 48-54 minuten | Jaar: 2023
Sophie Cross draait om een gedreven Franse politieagente die met een klein team verschillende moordzaken oplost en tussendoor zelf bezig is met de zaak rond haar ontvoerde kind. In het tweede seizoen vindt Sophie meer aanwijzingen over de mogelijke verblijfplaats van haar zoon en wordt de zaak heropend.
Sophie is een zelfverzekerde vrouw die weet wat ze wil en direct op haar doel afgaat. Haar achtergrond als advocaat helpt haar om vroegere connecties te gebruiken en zo waardevolle aanwijzingen te verzamelen. Zeker in dit tweede seizoen wordt ze een onmisbare kracht op het bureau en weet ze de belangrijkste taken naar zich toe te trekken. Overigens wel ten koste van haar collega's, iets wat de zelfingenomen agente niet door heeft of niet interesseert.
Gelukkig is er naast deze lichtelijk irritante verafgoding van Sophie in dit tweede seizoen meer aandacht voor de andere personages en komt er wat meer diepgang in de verschillende verhaallijnen. Zo is er ruimte voor de ontluikende liefde van twee collega's en werkt de hoofdinspecteur aan een zaak rondom zijn ex-geliefde die toch weer wat gevoelens bij hem oproept. De leden van het team worden prima neergezet, maar in enkele bijrollen komt het acteerwerk soms ongeloofwaardig over.
Sophie Cross moet het niet hebben van bloedstollend speurwerk; de personages vinden het aan het einde van de werkdag ook wel welletjes en gaan op tijd naar huis. Dat is iets wat je nauwelijks ziet in andere politieseries, waarin doorgaans de nadruk ligt op eindeloze werkuren en een onophoudelijke gedrevenheid om de zaak op te lossen.
In dit seizoen worden drie zaken behandeld, waarbij elke zaak twee afleveringen beslaat. De eerste twee afleveringen beginnen stroef en chaotisch, maar naarmate het seizoen vordert en de andere leden van het team meer aandacht krijgen, komt er wat meer afwisseling en daardoor tempo in. De laatste aflevering is de beste van de zes: spannend en een goede seizoensafsluiter. Jammer dat de makers deze kwaliteit enkel laten zien bij het slotstuk.
Wil je toch beginnen aan de gehele serie, dan is het eerste seizoen ook verplichte kost. Er is een duidelijke voorgeschiedenis, vooral rond de verdwijning van Sophies zoontje. Hoewel vermakelijk is Sophie Cross geen absolute must-see, al biedt de serie wel degelijk een paar avondjes kijkplezier, vooral voor liefhebbers van politieseries met een sterke vrouw in de hoofdrol. Ondanks een duidelijk slot biedt seizoen twee ook een opening voor een derde seizoen.
Sophie Cross is te zien bij NPO Start.
Sophie Cross draait om een gedreven Franse politieagente die met een klein team verschillende moordzaken oplost en tussendoor zelf bezig is met de zaak rond haar ontvoerde kind. In het tweede seizoen vindt Sophie meer aanwijzingen over de mogelijke verblijfplaats van haar zoon en wordt de zaak heropend.
Sophie is een zelfverzekerde vrouw die weet wat ze wil en direct op haar doel afgaat. Haar achtergrond als advocaat helpt haar om vroegere connecties te gebruiken en zo waardevolle aanwijzingen te verzamelen. Zeker in dit tweede seizoen wordt ze een onmisbare kracht op het bureau en weet ze de belangrijkste taken naar zich toe te trekken. Overigens wel ten koste van haar collega's, iets wat de zelfingenomen agente niet door heeft of niet interesseert.
Gelukkig is er naast deze lichtelijk irritante verafgoding van Sophie in dit tweede seizoen meer aandacht voor de andere personages en komt er wat meer diepgang in de verschillende verhaallijnen. Zo is er ruimte voor de ontluikende liefde van twee collega's en werkt de hoofdinspecteur aan een zaak rondom zijn ex-geliefde die toch weer wat gevoelens bij hem oproept. De leden van het team worden prima neergezet, maar in enkele bijrollen komt het acteerwerk soms ongeloofwaardig over.
Sophie Cross moet het niet hebben van bloedstollend speurwerk; de personages vinden het aan het einde van de werkdag ook wel welletjes en gaan op tijd naar huis. Dat is iets wat je nauwelijks ziet in andere politieseries, waarin doorgaans de nadruk ligt op eindeloze werkuren en een onophoudelijke gedrevenheid om de zaak op te lossen.
In dit seizoen worden drie zaken behandeld, waarbij elke zaak twee afleveringen beslaat. De eerste twee afleveringen beginnen stroef en chaotisch, maar naarmate het seizoen vordert en de andere leden van het team meer aandacht krijgen, komt er wat meer afwisseling en daardoor tempo in. De laatste aflevering is de beste van de zes: spannend en een goede seizoensafsluiter. Jammer dat de makers deze kwaliteit enkel laten zien bij het slotstuk.
Wil je toch beginnen aan de gehele serie, dan is het eerste seizoen ook verplichte kost. Er is een duidelijke voorgeschiedenis, vooral rond de verdwijning van Sophies zoontje. Hoewel vermakelijk is Sophie Cross geen absolute must-see, al biedt de serie wel degelijk een paar avondjes kijkplezier, vooral voor liefhebbers van politieseries met een sterke vrouw in de hoofdrol. Ondanks een duidelijk slot biedt seizoen twee ook een opening voor een derde seizoen.
Sophie Cross is te zien bij NPO Start.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
