Recensie
'Like a Dragon: Yakuza': gaat wel heel vrij om met het bronmateriaal
Voelt te veel als een alledaags misdaaddrama dat om marketingredenen is omgebouwd tot een halfslachtige gameverfilming.
Regie: Masaharu Take, Kengo Takimoto | Cast: Ryoma Takeuchi (Kazuma Kiryu), Kento Kaku (Akira Nishikiyama), Munetaka Aoki (Goro Majima), Toshiaki Karasawa (Shintaro Kazama), Yumi Kawai (Yumi Sawamura), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 41-55 minuten | Jaar: 2024
Like a Dragon: Yakuza is een seriebewerking van een langlopende reeks videogames die begon onder de naam Yakuza en sinds enkele jaren Like a Dragon als titel hanteert. Hierin speelt je meestal een ex-Yakuzalid met een hart van goud dat regelmatig zijn vrienden of zelfs heel Tokio moet beschermen tegen de criminele onderwereld. De serie neemt dat concept over, maar verder vrij weinig.
Hoofdpersoon Kiryu is in de games al gelijk een doorgewinterde vechtersbaas, neemt de serie ruim de tijd om over zijn tragische jeugd te vertellen. Als weesjongen steelt hij samen met zijn vrienden een grote buit uit een Yakuzaspeelhal, waarna deze kinderen al snel letterlijk het mes op de keel wordt gezet. Vanwege zijn vindingrijkheid en lef wordt Kiryu ingelijfd in de misdaadfamilie en zijn vrienden volgen al snel. Ze moeten aan de slag als bodyguards en hostesses in de vele barretjes van Kamurochō, een gefictionaliseerde variant van Tokio's entertainmentdistrict, om hun schulden af te betalen.
De serie wisselt constant tussen hun kindertijd en tien jaar later, wanneer ze volledig zijn geworteld in de gure onderwereld. Dit verhaal bevat elementen uit de games, maar uiteindelijk is het meeste nieuw bedacht. Dat hoeft niet verkeerd uit te pakken en thematisch is het in lijn met wat de games boeiend maakt, alleen vergeet Like a Dragon: Yakuza ook de rest mee te brengen.
De games zijn namelijk niet alleen leuk vanwege hun bizarre humor en omdat het goed geschreven misdaaddrama's zijn, ze bieden ook een prikkelende open wereld. Zo kun je Kamurochō vrij verkennen en zelfs eten en drinken in de vele restaurants en clubs. Je kunt darten, bowlen, karten, vissen, daten, deelnemen aan danswedstrijden en zelfs oude Sega-spelletjes spelen in de speelhallen. Er is een volledig entertainmentdistrict tot je beschikking. De serie benut dat niet.
Neem Fallout, een andere recente gameverfilming van Prime Video. Ook in de games die daaraan ten grondslag liggen kun je gaan en staan waar je wilt en kom je de gekste figuren tegen. Dat avontuurlijke plezier neemt de serie erg goed over. Like a Dragon: Yakuza haalt dat niveau niet, wat lijkt te komen doordat de makers niet beseffen wat de games zo onweerstaanbaar maakt.
Misschien wel de grootste tekortkoming is dat de vechtscènes niet indrukwekkend zijn. In de games is Kiryu een levende legende die slaat met de kracht van een rijdende trein. Dat zorgt ervoor dat de vuistgevechten tegen andere Yakuza ontzettend leuk en verslavend zijn. De makers van de serie lijken echter weinig te weten over het neerzetten van een goede vechtscène.
Kiryu wordt gelukkig goed gespeeld door Ryoma Takeuchi, die de magnetische aantrekkingskracht van het personage mooi overbrengt. Het is daarom extra pijnlijk dat hij weinig met zijn vuisten spreekt. Pas op het eind mag hij een beetje losgaan. De laatste twee afleveringen zijn de beste, maar eerst moet je je door vier veel saaiere worstelen.
Is het erg dat de serie zo afwijkt van de games? Het hangt ervan af wat je zoekt. Geef je geen fluit om de games en zoek je een aardig Japans misdaaddrama? Dan kan Like a Dragon: Yakuza mogelijk je aandacht vasthouden. Maar ben je iemand die de games volop heeft gespeeld, dan kan je deze serie beter overslaan. Daarvoor voelt dit te veel als een alledaags misdaaddrama dat om marketingredenen is omgebouwd tot een halfslachtige gameverfilming. De gamereeks verdient beter dan dit.
Like a Dragon: Yakuza is te zien bij Prime Video.
Like a Dragon: Yakuza is een seriebewerking van een langlopende reeks videogames die begon onder de naam Yakuza en sinds enkele jaren Like a Dragon als titel hanteert. Hierin speelt je meestal een ex-Yakuzalid met een hart van goud dat regelmatig zijn vrienden of zelfs heel Tokio moet beschermen tegen de criminele onderwereld. De serie neemt dat concept over, maar verder vrij weinig.
Hoofdpersoon Kiryu is in de games al gelijk een doorgewinterde vechtersbaas, neemt de serie ruim de tijd om over zijn tragische jeugd te vertellen. Als weesjongen steelt hij samen met zijn vrienden een grote buit uit een Yakuzaspeelhal, waarna deze kinderen al snel letterlijk het mes op de keel wordt gezet. Vanwege zijn vindingrijkheid en lef wordt Kiryu ingelijfd in de misdaadfamilie en zijn vrienden volgen al snel. Ze moeten aan de slag als bodyguards en hostesses in de vele barretjes van Kamurochō, een gefictionaliseerde variant van Tokio's entertainmentdistrict, om hun schulden af te betalen.
De serie wisselt constant tussen hun kindertijd en tien jaar later, wanneer ze volledig zijn geworteld in de gure onderwereld. Dit verhaal bevat elementen uit de games, maar uiteindelijk is het meeste nieuw bedacht. Dat hoeft niet verkeerd uit te pakken en thematisch is het in lijn met wat de games boeiend maakt, alleen vergeet Like a Dragon: Yakuza ook de rest mee te brengen.
De games zijn namelijk niet alleen leuk vanwege hun bizarre humor en omdat het goed geschreven misdaaddrama's zijn, ze bieden ook een prikkelende open wereld. Zo kun je Kamurochō vrij verkennen en zelfs eten en drinken in de vele restaurants en clubs. Je kunt darten, bowlen, karten, vissen, daten, deelnemen aan danswedstrijden en zelfs oude Sega-spelletjes spelen in de speelhallen. Er is een volledig entertainmentdistrict tot je beschikking. De serie benut dat niet.
Gerelateerd nieuws
Neem Fallout, een andere recente gameverfilming van Prime Video. Ook in de games die daaraan ten grondslag liggen kun je gaan en staan waar je wilt en kom je de gekste figuren tegen. Dat avontuurlijke plezier neemt de serie erg goed over. Like a Dragon: Yakuza haalt dat niveau niet, wat lijkt te komen doordat de makers niet beseffen wat de games zo onweerstaanbaar maakt.
Misschien wel de grootste tekortkoming is dat de vechtscènes niet indrukwekkend zijn. In de games is Kiryu een levende legende die slaat met de kracht van een rijdende trein. Dat zorgt ervoor dat de vuistgevechten tegen andere Yakuza ontzettend leuk en verslavend zijn. De makers van de serie lijken echter weinig te weten over het neerzetten van een goede vechtscène.
Kiryu wordt gelukkig goed gespeeld door Ryoma Takeuchi, die de magnetische aantrekkingskracht van het personage mooi overbrengt. Het is daarom extra pijnlijk dat hij weinig met zijn vuisten spreekt. Pas op het eind mag hij een beetje losgaan. De laatste twee afleveringen zijn de beste, maar eerst moet je je door vier veel saaiere worstelen.
Is het erg dat de serie zo afwijkt van de games? Het hangt ervan af wat je zoekt. Geef je geen fluit om de games en zoek je een aardig Japans misdaaddrama? Dan kan Like a Dragon: Yakuza mogelijk je aandacht vasthouden. Maar ben je iemand die de games volop heeft gespeeld, dan kan je deze serie beter overslaan. Daarvoor voelt dit te veel als een alledaags misdaaddrama dat om marketingredenen is omgebouwd tot een halfslachtige gameverfilming. De gamereeks verdient beter dan dit.
Like a Dragon: Yakuza is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.