'Born for the Spotlight': Taiwanees drama over actrices struikelt over overacteren en pro-ana scènes

Regie: Yen Yi-Wen | Cast: Hsieh Ying-Hsuan (Hsueh Ya-chi), Cheryl Yang (Chou Fan), Lin Ting-Yi (Shih Ai-ma), Huai-Yun Zhan (Rogue), Hsieh Chiung-Hsuan (Ko Li-fen), e.a. | Afleveringen: 12 | Speelduur: 42-59 minuten | Jaar: 2024

Born for the Spotlight volgt de levens van zes Taiwanese vrouwen in de tv- en filmindustrie. Een rijzende ster, een actrice op de retour, een 'golden oldie', een producent, een actrice met een pornoverleden en een regisseur navigeren tussen akelige schoonheidsidealen, rivaliteit, ongewenste intimiteit, roddels en liefdesperikelen. Op zich genoeg voer voor een boeiende serie. Jammer genoeg vergrijpen de actrices zich aan overbodig overacteren. In combinatie met de uitgesponnen verhaallijnen en een handvol extra personages evolueert de serie zo naar een duizelingwekkend geheel.

De serie opent met een auditie waarbij competitie en seksualisering de boventoon voeren. De vrouwelijke castingdirector Hsueh Ya-chi moet daarbij voortdurend schipperen tussen de crew en de actrices. In de eerste afleveringen staan de complexe verhoudingen tussen enerzijds de actrices onderling en anderzijds de actrices versus de filmindustrie centraal. Daarbij voert de spanning tussen de persoonlijke ambities van de dames en hun grenzen steeds de boventoon.

Dat deze serie het ultraslanke Taiwanese schoonheidsideaal aanklaagt, is echter ironisch. Want de makers koketteren in de camerahoeken met de zichtbare bottenstructuur van de actrices. De personages vertellen bovendien openlijk dat ze niet eten. Eén keer geeft de uiterst charismatische voormalig actrice Chou Fan zelfs haar gezonde portie over. Tragisch dan dat de serie hier juist een komische scène van maakt. Ondergewicht blijft nog wel even écht de norm in dit wereldje. Een trigger warning voor anorexia zou hier niet misstaan.

Even problematisch is het overdreven acteerwerk. Zoals in een begrafenisscène waar agent Ms. Chubby haar visitekaartje gretig uitdeelt. Zelfs een serie over acteren kan té gespeeld zijn. De karikaturen verpesten de dialogen met meer diepgang. Bovendien vergeet deze serie over de filmindustrie de belangrijkste regel van een goede serie: show, dont tell. Zo toont aflevering zes een te lang uitgesponnen flashback om de rivaliteit tussen producer en ex-actrice Hsueh Ya-chi en actrice Chou Fan te verklaren. Nog erger op dat vlak zijn de emotionele bekentenissen in dagboekstijl. De regisseur wil de emotie uit je slaan wanneer een zacht klopje al genoeg zou zijn.

Naar Aziatische streaming-traditie duren de afleveringen gemiddeld bijna een uur. In populaire Zuid-Koreaanse liefdesdrama's werkt dat heel goed. Sommige culturen hebben nu eenmaal meer tijd en poëzie nodig om liefde te laten ontluiken. Maar in dit komische drama stimuleert het hoogstens de reflex om door te spoelen naar het einde of om volledig af te haken.

Bevat de serie dan geen enkel positief element? Toch wel. De romance tussen de alcoholverslaafde Chou Fan en een jonge hotelbediende is speels en verfrissend. Als een omgekeerde Pretty Woman. Haar motto: "Actrices zijn bestemd om alleen te zijn omdat ze meerdere levens mogen leiden. Geen enkele man aanvaardt dat." Wanneer haar nieuwe vlam haar later een lippenbalsem cadeau doet voor een aankomende kusscène, is de ontroering niet ver weg.

Ook de rijzende ster Shih Ai-ma is een interessant personage. Is haar onschuld echt of slechts een knappe acteerprestatie? Maar zeker is dat Born for the Spotlight net zoals de jonge actrice meermaals té hard probeert en bezwijkt onder haar grote ambitie. Daarbij gaat de Taiwanese serie voorbij aan een belangrijk principe van het in het land populaire Taoïsme: 'wei wu wei', ofwel 'handelen, door niet te handelen'.



Born for the Spotlight is te zien bij Netflix.