Recensie
'Adorazione': schone schijn maakt niet gelukkig
Aardige jeugdserie over de nasleep van een tragische avond gaat uit als een nachtkaars.
Regie: Stefano Mordini | Cast: Alice Lupparelli (Elena), Noemi Magagnini (Vanessa), Penelope Raggi (Dana), Federico Russo (Christian), Barbara Chichiarelli (Chiara) e.a.| Afleveringen: 6 | Speelduur: 41-51 minuten | Jaar: 2024
Wat doet het met je als je je beste vriendin verliest? Adorazione volgt een sociaal bevoorrechte tiener die in de nasleep van een traumatisch incident tot een dieper zelfbesef komt. Ondertussen hebben haar vrienden elk zo hun eigen problemen, ingegeven door een zoektocht naar identiteit en erkenning. Op de beste momenten schetst hun verhaal de contouren van een scherp generatiedrama, in de breedte rest een doorsnee jeugdserie. De zwakke ontknoping gooit op de valreep nog wel wat roet in het eten.
Elena en Vanessa zijn onafscheidelijk. Gaan ze ergens heen waar de ander niet is, dan hebben ze altijd nog hun telefoons; zelfs hun liefdespartners lijken het met een rol op het tweede plan te moeten doen. In de openingsscène van de eerste aflevering komt het stel goed weg bij een impulsieve diefstal in een winkelcentrum. Individueel hadden deze meiden waarschijnlijk wel over de consequenties nagedacht, maar in elkaars gezelschap kunnen ze de wereld aan.
In een vingerknip stort hun wereld in. De avond voor Vanessa's verjaardag komt Elena niet meer thuis. Haar telefoon ligt gewoon nog thuis, dus ook een gedeelde locatieapp verraadt niet dat er iets is voorgevallen. In de uren na de verdwijning ontbreekt in eerste instantie ieder spoor, maar dan loeien de sirenes in de anders zo rustige omgeving. De vondst die volgt bevestigt de naarste vermoedens.
Kijkers die hun klassiekers kennen denken door het gegeven van een vrouw die plots verdwijnt misschien even aan Michelangelo Antonioni's L'Avventura en na de vondst van het jonge lichaam aan Twin Peaks. Met eerstgenoemde titel heeft Adorazione uiteindelijk weinig te maken, met het soapgedeelte van de serie van David Lynch en Mark Frost iets meer. Het strandplaatsje waar het verhaal zich afspeelt draagt een sluier van schone schijn, die bijna alle tieners heeft vergiftigd. De dood van Elena brengt de geheimen van hun (on)geluk zonder pardon aan het oppervlak.
Elena, Vanessa en hun leeftijdsgenoten zijn kinderen van welvarende ouders. Ze genieten een prima opleiding, verdienen wat bij in de plaatselijke strandtent en kunnen 's avonds met een scooter of zacht beklede auto eropuit. Toch ligt bij hen allemaal een gevoel van leegte op de loer. "Moet ik ook vermoord worden om gezien te worden?", wanhoopt het zusje van sleutelpersonage Giorgio tijdens een verhit twistgesprek.
Adorazione draait om de leefwereld van jongeren, maar het gedrag van hun ouders is minstens zo interessant. Vrij terloops schetsen de makers een beeld van onverschillige vaders en egoïstische moeders, die totaal niet in staat lijken het denken van hun kinderen te peilen en zich oprecht om hen te bekommeren. De actrice die de krachtigste ouderrol op zich neemt, is tevens de agente die belast wordt met het onderzoek naar Elena's dood. Als zij haar dochter meedeelt dat ze een middagje vrij heeft genomen, reageert die meewarig: "Dan kun je me zeker meenemen om me te ondervragen?"
Zo ontpopt de miniserie zich bij vlagen tot een venijnig generatiedrama, maar de makers laten na om door te pakken. Begrijpelijk gezien de montage en verdere stilering, want die is net iets te geforceerd op maat van een jeugdige doelgroep. Sluimerende Italiaanse pop voorkomt dat er ongemakkelijke stiltes vallen. Flashbacks van (hooguit) een handvol seconden kruipen in de geest van Vanessa terwijl ze het verlies van haar beste vriendin verwerkt.
Het is een verademing dat Adorazione zich na Elena's dood niet blindstaart op het oplossen van het mysterie. Dat laatste wil alleen niet zeggen dat de dramatische uitwerking daarvan niet meer ter zake doet. Wat dat betreft slaat de slotaflevering de plank helaas toch aardig mis. Een haastige, onvolkomen duiding van het hoe, wat en vooral wie zorgt ervoor dat deze frisse jeugdserie toch nog als een nachtkaars uitgaat.
Adorazione is te zien bij Netflix.
Wat doet het met je als je je beste vriendin verliest? Adorazione volgt een sociaal bevoorrechte tiener die in de nasleep van een traumatisch incident tot een dieper zelfbesef komt. Ondertussen hebben haar vrienden elk zo hun eigen problemen, ingegeven door een zoektocht naar identiteit en erkenning. Op de beste momenten schetst hun verhaal de contouren van een scherp generatiedrama, in de breedte rest een doorsnee jeugdserie. De zwakke ontknoping gooit op de valreep nog wel wat roet in het eten.
Elena en Vanessa zijn onafscheidelijk. Gaan ze ergens heen waar de ander niet is, dan hebben ze altijd nog hun telefoons; zelfs hun liefdespartners lijken het met een rol op het tweede plan te moeten doen. In de openingsscène van de eerste aflevering komt het stel goed weg bij een impulsieve diefstal in een winkelcentrum. Individueel hadden deze meiden waarschijnlijk wel over de consequenties nagedacht, maar in elkaars gezelschap kunnen ze de wereld aan.
In een vingerknip stort hun wereld in. De avond voor Vanessa's verjaardag komt Elena niet meer thuis. Haar telefoon ligt gewoon nog thuis, dus ook een gedeelde locatieapp verraadt niet dat er iets is voorgevallen. In de uren na de verdwijning ontbreekt in eerste instantie ieder spoor, maar dan loeien de sirenes in de anders zo rustige omgeving. De vondst die volgt bevestigt de naarste vermoedens.
Kijkers die hun klassiekers kennen denken door het gegeven van een vrouw die plots verdwijnt misschien even aan Michelangelo Antonioni's L'Avventura en na de vondst van het jonge lichaam aan Twin Peaks. Met eerstgenoemde titel heeft Adorazione uiteindelijk weinig te maken, met het soapgedeelte van de serie van David Lynch en Mark Frost iets meer. Het strandplaatsje waar het verhaal zich afspeelt draagt een sluier van schone schijn, die bijna alle tieners heeft vergiftigd. De dood van Elena brengt de geheimen van hun (on)geluk zonder pardon aan het oppervlak.
Gerelateerd nieuws
Elena, Vanessa en hun leeftijdsgenoten zijn kinderen van welvarende ouders. Ze genieten een prima opleiding, verdienen wat bij in de plaatselijke strandtent en kunnen 's avonds met een scooter of zacht beklede auto eropuit. Toch ligt bij hen allemaal een gevoel van leegte op de loer. "Moet ik ook vermoord worden om gezien te worden?", wanhoopt het zusje van sleutelpersonage Giorgio tijdens een verhit twistgesprek.
Adorazione draait om de leefwereld van jongeren, maar het gedrag van hun ouders is minstens zo interessant. Vrij terloops schetsen de makers een beeld van onverschillige vaders en egoïstische moeders, die totaal niet in staat lijken het denken van hun kinderen te peilen en zich oprecht om hen te bekommeren. De actrice die de krachtigste ouderrol op zich neemt, is tevens de agente die belast wordt met het onderzoek naar Elena's dood. Als zij haar dochter meedeelt dat ze een middagje vrij heeft genomen, reageert die meewarig: "Dan kun je me zeker meenemen om me te ondervragen?"
Zo ontpopt de miniserie zich bij vlagen tot een venijnig generatiedrama, maar de makers laten na om door te pakken. Begrijpelijk gezien de montage en verdere stilering, want die is net iets te geforceerd op maat van een jeugdige doelgroep. Sluimerende Italiaanse pop voorkomt dat er ongemakkelijke stiltes vallen. Flashbacks van (hooguit) een handvol seconden kruipen in de geest van Vanessa terwijl ze het verlies van haar beste vriendin verwerkt.
Het is een verademing dat Adorazione zich na Elena's dood niet blindstaart op het oplossen van het mysterie. Dat laatste wil alleen niet zeggen dat de dramatische uitwerking daarvan niet meer ter zake doet. Wat dat betreft slaat de slotaflevering de plank helaas toch aardig mis. Een haastige, onvolkomen duiding van het hoe, wat en vooral wie zorgt ervoor dat deze frisse jeugdserie toch nog als een nachtkaars uitgaat.
Adorazione is te zien bij Netflix.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
