Recensie
'A Man on the Inside': undercover in het bejaardentehuis
Ted Danson betreedt de begaande wegen zonder in clichés te vervallen.
Regie: Rebecca Asher, Morgan Sackett, Michael Shur, e.a. | Cast: Ted Danson (Charles), Mary Elizabeth Ellis (Emily), Lilah Richcreek Estrada (Julie), Stephanie Beatriz (Didi), Sally Struthers (Virgina), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 27-34 minuten | Jaar: 2024
In A Man on the Inside gaat een gepensioneerde weduwnaar uit verveling undercover in een zorgappartementencomplex voor senioren, waaraan hij meer plezier beleeft dan verwacht. Zo'n uitgangspunt is een voedzame bodem voor stereotypes, maar het eenvoudige verhaal slaat nergens echt keihard de plank mis noch worden zwaardere onderwerpen (zoals dementie) vermeden. Je moet echter wel van Ted Danson houden, die in de hoofdrol moeiteloos alle aandacht opeist.
Ondanks de aanwezigheid van ander sterk komedietalent, zoals Stefanie Beatriz, mag Danson het verhaal dragen. De simpele, enigszins voorspelbare en een tikkeltje flauwe humor die hem zo goed afgaat, past bij het rustige verhaal dat niet al te hoge verwachtingen oproept. Doordat A Man on the Inside niet te veel wil en nooit te hard probeert, is de serie goed te verteren. De luchtige toon maakt het doel van de makers voldoende duidelijk: dit is gewoon prettig vermaak.
Een whodunitfactor in de vorm van een diefstal zorgt steeds voor net genoeg spanning om de volgende aflevering te willen zien. Dit mysterie zit absoluut niet ingewikkeld in elkaar en lijkt eerder een speurtocht, die Danson met zijn kinderlijke charme op het lijf geschreven is. Ook zijn personage, een ingenieur die het probleem als een puzzel benadert, past heel goed bij dit verhaalelement. Ondanks het simpele concept is er toch goed over de personages nagedacht, waardoor ze voldoende invoelbaar zijn.
Terwijl het verhaal rustig voortkabbelt wordt de toon serieuzer. Doordat deze toonwisseling goed in het verhaal geïntegreerd is en de komedie niet verstoort, voelt dit allerminst geforceerd. Andere series creëren voor heftige onderwerpen vaak volledig aparte momenten, die verder nergens wat mee te maken hebben en ook helemaal niet meer in het verhaal terugkomen, wat haast nog beledigender is dan deze zaken volledig negeren. Maar wanneer het in A Man on the Inside over dementie, ouderdom en vervreemding gaat, zorgt dat voor een vervolmaking van het verhaal in plaats van dat er een zijweg wordt bewandeld.
Tegen einde is het verhaal behoorlijk klef geworden, maar ook dat doet de serie geen echte schade aan. Danson weet uiteindelijk toch weer de lachers op zijn hand te krijgen. Toegegeven, zijn stijl is niet voor iedereen. Maar van welke komedieacteur kunnen we dat eigenlijk wel zeggen? Wie zich niet stoort aan zijn dartelere alles-is-leuk-houding, kan zich opmaken voor ongecompliceerd entertainment. Perfect kijkvoer voor de feestdagen.
A Man on the Inside is te zien bij Netflix.
In A Man on the Inside gaat een gepensioneerde weduwnaar uit verveling undercover in een zorgappartementencomplex voor senioren, waaraan hij meer plezier beleeft dan verwacht. Zo'n uitgangspunt is een voedzame bodem voor stereotypes, maar het eenvoudige verhaal slaat nergens echt keihard de plank mis noch worden zwaardere onderwerpen (zoals dementie) vermeden. Je moet echter wel van Ted Danson houden, die in de hoofdrol moeiteloos alle aandacht opeist.
Ondanks de aanwezigheid van ander sterk komedietalent, zoals Stefanie Beatriz, mag Danson het verhaal dragen. De simpele, enigszins voorspelbare en een tikkeltje flauwe humor die hem zo goed afgaat, past bij het rustige verhaal dat niet al te hoge verwachtingen oproept. Doordat A Man on the Inside niet te veel wil en nooit te hard probeert, is de serie goed te verteren. De luchtige toon maakt het doel van de makers voldoende duidelijk: dit is gewoon prettig vermaak.
Een whodunitfactor in de vorm van een diefstal zorgt steeds voor net genoeg spanning om de volgende aflevering te willen zien. Dit mysterie zit absoluut niet ingewikkeld in elkaar en lijkt eerder een speurtocht, die Danson met zijn kinderlijke charme op het lijf geschreven is. Ook zijn personage, een ingenieur die het probleem als een puzzel benadert, past heel goed bij dit verhaalelement. Ondanks het simpele concept is er toch goed over de personages nagedacht, waardoor ze voldoende invoelbaar zijn.
Gerelateerd nieuws
Terwijl het verhaal rustig voortkabbelt wordt de toon serieuzer. Doordat deze toonwisseling goed in het verhaal geïntegreerd is en de komedie niet verstoort, voelt dit allerminst geforceerd. Andere series creëren voor heftige onderwerpen vaak volledig aparte momenten, die verder nergens wat mee te maken hebben en ook helemaal niet meer in het verhaal terugkomen, wat haast nog beledigender is dan deze zaken volledig negeren. Maar wanneer het in A Man on the Inside over dementie, ouderdom en vervreemding gaat, zorgt dat voor een vervolmaking van het verhaal in plaats van dat er een zijweg wordt bewandeld.
Tegen einde is het verhaal behoorlijk klef geworden, maar ook dat doet de serie geen echte schade aan. Danson weet uiteindelijk toch weer de lachers op zijn hand te krijgen. Toegegeven, zijn stijl is niet voor iedereen. Maar van welke komedieacteur kunnen we dat eigenlijk wel zeggen? Wie zich niet stoort aan zijn dartelere alles-is-leuk-houding, kan zich opmaken voor ongecompliceerd entertainment. Perfect kijkvoer voor de feestdagen.
A Man on the Inside is te zien bij Netflix.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.