Recensie
Canal+-serie 'Tree on a Hill': geslaagde tragikomedie met een fanfaresoundtrack om van te huilen
Is het natuurlijk om iemand in zijn eigen diepvries te bewaren?
Regie: Ed Thomas | Cast: Rhodri Meilir (Clive Lewis), Nia Roberts (Margareth Lewis), William Thomas (John Frederick Watkins), Hannah Daniel (Sylvia), Richard Lynch (Herbie Watkins), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 56-57 minuten | Jaar: 2023
Het tragikomische Tree on a Hill speelt zich af in het godvergeten dorp Penwyllt, in de gure wind van Wales. Regisseur en schrijver Ed Thomas was eerder al betrokken bij de duistere Welshe politieserie Hinterland, maar voorziet ditmaal in wat meer licht en vermaak. Hier en daar voelt de kunstzinnig opgevoerde spanning gezocht, alsof de makers op steun van de BBC azen, maar de ijzersterke mimiek van de hoofdrolspelers en enkele lugubere oneliners zorgen ervoor dat je tot het einde blijft kijken.
In een uiterst vintage interieur met gedempte kleuren maken we kennis met Margaret en Clive. De relatie van dit legenestkoppel is al even statisch als hun meubels, hun kledij is zo kneuterig dat die haast weer hip is en in de tapijtenwinkel waar Clive werkt staat allerlei parafernalia, zoals een kauwgomballenmachine. In dit tijdloze en troosteloze decor wacht het ingeslapen dorp op een opschudding.
Alleen duurt dat wel heel erg lang, terwijl de kijker al ver voor de eerste valse noten wordt gebombardeerd met een noir-soundtrack vermengd met minder harmonieuze fanfaregeluiden. Voeg daar nog een scheve boom in een guur landschap aan toe en het is duidelijk dat Tree on a Hill mikt op de intrige in het banale, zoals in Fargo van de gebroeders Coen.
En toch slaagt deze serie erin die ongebruikelijke beklemmende sfeer neer te zetten. In het dorp wonen talrijke figuren waar je liever met een boogje omheen loopt, maar ook bekend voor zullen komen. Zoals de vader die elke dag dronken zijn zoon uitscheldt en tegelijk niet zonder hem kan. Voeg daar nog wat Welshe uitdrukkingen aan toe zoals 'chewing the cud' en de couleur locale is compleet.
Na een tijdje ontvouwt zich een web van affaires, geldproblemen en spijtige ongevallen. Wat volgt is een verhaal dat meer tragikomisch is dan ijzingwekkend spannend, maar de acteurs slagen erin daarmee de aandacht vast te houden. Van gezichtsuitdrukkingen tot een buurtfeestje en de echtelijke relatie van het centrale koppel: elk detail is ongemakkelijk en stijfjes tot op het bot. Bovendien blijven sommige uitspraken nog lang nazinderen: "You can't put her husband in her own freezer, it's unnatural."
Wie de ongemakkelijke beginscènes uitzit, wordt dus beloond met vermakelijke en lugubere intrige. Dankzij de acteurs komen het dorp en het naamloze tijdperk van de serie echt tot leven. Kan een moord tot meer samenhorigheid leiden? En doet een stiekeme romance op andermans territorium de vonk weer oplaaien? Zeker is dat het einde verrast met enkele onverwachte kwinkslagen.
Tree on a Hill is te zien bij Canal+.
Het tragikomische Tree on a Hill speelt zich af in het godvergeten dorp Penwyllt, in de gure wind van Wales. Regisseur en schrijver Ed Thomas was eerder al betrokken bij de duistere Welshe politieserie Hinterland, maar voorziet ditmaal in wat meer licht en vermaak. Hier en daar voelt de kunstzinnig opgevoerde spanning gezocht, alsof de makers op steun van de BBC azen, maar de ijzersterke mimiek van de hoofdrolspelers en enkele lugubere oneliners zorgen ervoor dat je tot het einde blijft kijken.
In een uiterst vintage interieur met gedempte kleuren maken we kennis met Margaret en Clive. De relatie van dit legenestkoppel is al even statisch als hun meubels, hun kledij is zo kneuterig dat die haast weer hip is en in de tapijtenwinkel waar Clive werkt staat allerlei parafernalia, zoals een kauwgomballenmachine. In dit tijdloze en troosteloze decor wacht het ingeslapen dorp op een opschudding.
Alleen duurt dat wel heel erg lang, terwijl de kijker al ver voor de eerste valse noten wordt gebombardeerd met een noir-soundtrack vermengd met minder harmonieuze fanfaregeluiden. Voeg daar nog een scheve boom in een guur landschap aan toe en het is duidelijk dat Tree on a Hill mikt op de intrige in het banale, zoals in Fargo van de gebroeders Coen.
En toch slaagt deze serie erin die ongebruikelijke beklemmende sfeer neer te zetten. In het dorp wonen talrijke figuren waar je liever met een boogje omheen loopt, maar ook bekend voor zullen komen. Zoals de vader die elke dag dronken zijn zoon uitscheldt en tegelijk niet zonder hem kan. Voeg daar nog wat Welshe uitdrukkingen aan toe zoals 'chewing the cud' en de couleur locale is compleet.
Na een tijdje ontvouwt zich een web van affaires, geldproblemen en spijtige ongevallen. Wat volgt is een verhaal dat meer tragikomisch is dan ijzingwekkend spannend, maar de acteurs slagen erin daarmee de aandacht vast te houden. Van gezichtsuitdrukkingen tot een buurtfeestje en de echtelijke relatie van het centrale koppel: elk detail is ongemakkelijk en stijfjes tot op het bot. Bovendien blijven sommige uitspraken nog lang nazinderen: "You can't put her husband in her own freezer, it's unnatural."
Wie de ongemakkelijke beginscènes uitzit, wordt dus beloond met vermakelijke en lugubere intrige. Dankzij de acteurs komen het dorp en het naamloze tijdperk van de serie echt tot leven. Kan een moord tot meer samenhorigheid leiden? En doet een stiekeme romance op andermans territorium de vonk weer oplaaien? Zeker is dat het einde verrast met enkele onverwachte kwinkslagen.
Tree on a Hill is te zien bij Canal+.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
