Recensie
Disney+-serie 'What If...?' seizoen 3: de afsluiter, en dat is maar beter zo
Wederom hangt de kwaliteit af van de aflevering. En daar zit geen uitschieter tussen.
Regie: Stephan Franck, Bryan Andrews | Cast (stemmen): Jeffrey Wright, Anthony Mackie, Mark Ruffalo, Oscar Isaac, Sebastian Stan, David Harbour, Kathryn Hahn, Kumail Nanjiani, Dominic Cooper, Laurence Fishburne, Kat Dennings, Samuel L. Jackson, Chris Hemsworth, Tom Hiddleston, Josh Brolin, Clark Gregg, e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 28-34 minuten | Jaar: 2024
Is het je ooit opgevallen dat veel Amerikaanse series één aflevering hebben waarin religie aan bod komt en een van de personages daar niets van moet hebben, maar tegen het einde de deur toch op een kiertje zet? Zelfs de jonge Sheldon Cooper moest eraan geloven. Zo ver is Hollywood dus bereid te gaan om het geloof in leven te houden. Men zou verwachten dat een serie als What If...? zich daar niet aan overgeeft, maar op de valreep gooit Marvel toch nog even een balletje op.
Ditmaal kijkt de Watcher in het multiversum toe hoe Bruce Banner zich nogmaals blootstelt aan gammastraling en splitst in twee verschillende Hulks, Howard the Duck een relatie heeft met Darcy en Agatha een nieuwe bron van macht heeft gevonden. De Watcher zelf heeft er ook weer een handje van om een keertje voorzichtig in te grijpen, wat hem niet in dank wordt afgenomen.
Het derde seizoen van What If...? bevat een paar stukjes die net iets anders getekend zijn dan gebruikelijk is in deze serie. Misschien voor de lol, mogelijk voor de fans of anders gewoon omdat de animators moe waren van steeds dezelfde stijl. Het verandert niets aan dit slotseizoen. Het is een wijs besluit om na drie seizoen een punt te zetten, want de lol van het kijken naar bekende personages in hypothetische situaties is er inmiddels wel af.
Het vorige seizoen introduceerde een overkoepelend verhaal dat een veelbelovende opkikker was voor de serie, maar de makers hebben kennelijk besloten om dit plotpunt de eerste vijf afleveringen volledig links te laten liggen en het in de laatste twee maar aan elkaar te knopen, als enerzijds een definitief einde en anderzijds het begin van een nieuwe gang van zaken.
De Watchers zelf krijgen iets meer aandacht, wat ervoor zorgt dat hun hele bestaan nogal wat vraagtekens oproept. Zelfs onze vertrouwde Watcher, vertolkt door Jeffrey Wright, stelt de vraag: wat is onze functie eigenlijk? Er wordt gekozen voor de makkelijkste uitvlucht: dat ze daar eigenlijk ook nog niet helemaal uit zijn en hij het in de toekomst zelf wel zal leren. En dit zijn dan enkele van de machtigste wezens die al millennia bestaan...
Tussen de opzichzelfstaande afleveringen zitten zowel winnaars als verliezers. De eerste aflevering is niet best, met het zoveelste epische gevecht dat de oplossing vindt in "ik weet dat er goed in je zit, probeer het zelf weer te vinden". De aflevering met Agatha en Eternal Kingo in ouderwets Hollywood is best aardig. Dat Howard the Duck een relatie krijgt met een mens is vrij belachelijk, maar de aflevering waarin dat gebeurt biedt wel een opvallend emotioneel moment, dat Pixariaans aandoet, en zet iets op wat later weer opduikt.
In de stemmencast zitten wederom veel grote namen die even langskomen als de personages die ze eerder in Marvel-films en -series speelden. Dat niet iedereen daarvoor te porren was, is geen probleem, maar het gaat wel een tikkeltje te ver om een onbekende acteur Jeff Goldblum met al zijn bekende maniertjes te laten nadoen. De aangekondigde terugkeer van Robert Downey Jr. in het MCU ten spijt is de acteur wederom niet te horen als zijn bekendste personage.
De rode draad wordt uiteindelijk weer opgepakt en er is ook een verwijzing naar iets uit seizoen één dat impact heeft op het plot. En ja, er zijn meer gevechten dan degene in de eerste aflevering, maar ze worden er niet frisser op (het allerlaatste gevecht doet zelfs denken aan Dragonball Z). Wel frappant dat de allergrootste held uit het MCU een vrouwelijke is, maar enkel in deze kleinschaligere televisieserie waar heel wat bioscoopbezoekers niets van meekrijgen.
Af en toe zijn er best leuk bedachte momenten, maar de nieuwigheid van deze animatieserie was er bij het vorige seizoen al wel vanaf. Ook de belofte van een grotere rol voor de rode draad wordt niet echt nagekomen. Er is wel een afronding, dus in dat opzicht is dit derde seizoen een prima definitief einde van What If...?. Maar die laatste minuut waarin Hollywood toch weer even religie promoot had achterwege kunnen blijven.
What If...? is te zien bij Disney+.
Is het je ooit opgevallen dat veel Amerikaanse series één aflevering hebben waarin religie aan bod komt en een van de personages daar niets van moet hebben, maar tegen het einde de deur toch op een kiertje zet? Zelfs de jonge Sheldon Cooper moest eraan geloven. Zo ver is Hollywood dus bereid te gaan om het geloof in leven te houden. Men zou verwachten dat een serie als What If...? zich daar niet aan overgeeft, maar op de valreep gooit Marvel toch nog even een balletje op.
Ditmaal kijkt de Watcher in het multiversum toe hoe Bruce Banner zich nogmaals blootstelt aan gammastraling en splitst in twee verschillende Hulks, Howard the Duck een relatie heeft met Darcy en Agatha een nieuwe bron van macht heeft gevonden. De Watcher zelf heeft er ook weer een handje van om een keertje voorzichtig in te grijpen, wat hem niet in dank wordt afgenomen.
Het derde seizoen van What If...? bevat een paar stukjes die net iets anders getekend zijn dan gebruikelijk is in deze serie. Misschien voor de lol, mogelijk voor de fans of anders gewoon omdat de animators moe waren van steeds dezelfde stijl. Het verandert niets aan dit slotseizoen. Het is een wijs besluit om na drie seizoen een punt te zetten, want de lol van het kijken naar bekende personages in hypothetische situaties is er inmiddels wel af.
Het vorige seizoen introduceerde een overkoepelend verhaal dat een veelbelovende opkikker was voor de serie, maar de makers hebben kennelijk besloten om dit plotpunt de eerste vijf afleveringen volledig links te laten liggen en het in de laatste twee maar aan elkaar te knopen, als enerzijds een definitief einde en anderzijds het begin van een nieuwe gang van zaken.
Gerelateerd nieuws
De Watchers zelf krijgen iets meer aandacht, wat ervoor zorgt dat hun hele bestaan nogal wat vraagtekens oproept. Zelfs onze vertrouwde Watcher, vertolkt door Jeffrey Wright, stelt de vraag: wat is onze functie eigenlijk? Er wordt gekozen voor de makkelijkste uitvlucht: dat ze daar eigenlijk ook nog niet helemaal uit zijn en hij het in de toekomst zelf wel zal leren. En dit zijn dan enkele van de machtigste wezens die al millennia bestaan...
Tussen de opzichzelfstaande afleveringen zitten zowel winnaars als verliezers. De eerste aflevering is niet best, met het zoveelste epische gevecht dat de oplossing vindt in "ik weet dat er goed in je zit, probeer het zelf weer te vinden". De aflevering met Agatha en Eternal Kingo in ouderwets Hollywood is best aardig. Dat Howard the Duck een relatie krijgt met een mens is vrij belachelijk, maar de aflevering waarin dat gebeurt biedt wel een opvallend emotioneel moment, dat Pixariaans aandoet, en zet iets op wat later weer opduikt.
In de stemmencast zitten wederom veel grote namen die even langskomen als de personages die ze eerder in Marvel-films en -series speelden. Dat niet iedereen daarvoor te porren was, is geen probleem, maar het gaat wel een tikkeltje te ver om een onbekende acteur Jeff Goldblum met al zijn bekende maniertjes te laten nadoen. De aangekondigde terugkeer van Robert Downey Jr. in het MCU ten spijt is de acteur wederom niet te horen als zijn bekendste personage.
De rode draad wordt uiteindelijk weer opgepakt en er is ook een verwijzing naar iets uit seizoen één dat impact heeft op het plot. En ja, er zijn meer gevechten dan degene in de eerste aflevering, maar ze worden er niet frisser op (het allerlaatste gevecht doet zelfs denken aan Dragonball Z). Wel frappant dat de allergrootste held uit het MCU een vrouwelijke is, maar enkel in deze kleinschaligere televisieserie waar heel wat bioscoopbezoekers niets van meekrijgen.
Af en toe zijn er best leuk bedachte momenten, maar de nieuwigheid van deze animatieserie was er bij het vorige seizoen al wel vanaf. Ook de belofte van een grotere rol voor de rode draad wordt niet echt nagekomen. Er is wel een afronding, dus in dat opzicht is dit derde seizoen een prima definitief einde van What If...?. Maar die laatste minuut waarin Hollywood toch weer even religie promoot had achterwege kunnen blijven.
What If...? is te zien bij Disney+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
- recensie
- What If...?
- Disney Plus
- Jeffrey Wright
- Anthony Mackie
- Mark Ruffalo
- Oscar Isaac
- Sebastian Stan
- David Harbour
- Kathryn Hahn
- Kumail Nanjiani
- Dominic Cooper
- Laurence Fishburne
- Kat Dennings
- Samuel L. Jackson
- Chris Hemsworth
- Tom Hiddleston
- Josh Brolin
- Clark Gregg
- animatie
- actie
- komedie
- avontuur
- spin-off