Netflix-serie 'Missing You': deze weinig mysterieuze kolder kun je missen als kiespijn

Regie: Nimer Rashed, Isher Sahota | Cast: Rosalind Eleazar (Kat Donovan), Richard Armitage (Ellis Stagger), Jessica Plummer (Stacey Embalo), Lenny Henry (Clint Donovan), Steve Pemberton (Titus), Marc Warren (Monte Leburne), Mary Malone (Aqua), James Nesbittt (Calligan), e.a. | Afleveringen: 5 | Speelduur: 45-46 minuten | Jaar: 2025

In ruim dertig heeft Harlan Coben een flink oeuvre getikt van verhalen die vaak draaien om geheimen uit het verleden, verraad en verlies. De Amerikaanse thrillerschrijver heeft met diverse streamingdiensten dealtjes lopen voor verfilmingen van zijn werk, dus voorlopig zijn we nog niet van hem af. Puur gebaseerd op de producties van de afgelopen jaren waarvoor Cobens werk de basis vormde, is het vooruitzicht voor zijn nieuwste, Missing You, weinig hoopvol.

Dat klinkt misschien als een behoorlijk zure voorspelling, maar het was nu eenmaal bar en boos met eerdere Coben-verfilmingen. Shelter was een gammele jeugdserie die alle kanten opvloog. Fool Me Once deed exact hetzelfde en nam ons meer dan een keer in de maling. Er maakte zich aldus een flinke dosis scepsis meester van bovengetekende toen de volgende Coben-verfilming zich aandiende.

Niet onterecht, want ondanks de open blik waarmee Missing You werd bekeken is snel duidelijk dat de vaste afgezaagde Coben-elementen weer de dienst uitmaken. De indruk die eruit ontstaat is dat Coben zijn publiek voor oliedom verslijt. Want zelfs aan de rand van het zwembad tijdens die welverdiende zonvakantie, waar zijn boeken massaal worden gelezen, hoeft het verstand nou ook weer niet naar standje nul.

In deze Engelse verfilming draait alles om politierechercheur Kat Donovan, die een ster is in het opsporen van vermiste personen. Terwijl zij zich vol frisse moed en doorzettingsvermogen op een vermissingszaak stort, krijgen we een inkijkje in Kats meervoudig geknakte ziel. Haar vader is vermoord door een topcrimineel die in het hospice van de bajes zijn laatste adem uitblaast en Kat hopelijk nog net op tijd van wat broodnodige antwoorden kan voorzien.

Elf jaar eerder verliet Kats grote liefde zonder enige aanleiding of aankondiging hun huis om zich nooit meer te laten zien. Door vriendinnen wordt de rechercheur aangespoord om een datingapp te installeren en laat Kat nou hier uitgerend haar ex Josh tegenkomen. Dat zich een tweede vermissingszaak aandient waarin het slachtoffer aan het daten lijkt met Josh kan onmogelijk op toeval berusten.

Het is makkelijk te raden waar de vele korte hoofdstukken van Cobens roman uit 2014 beginnen en ophouden, want alle plotontwikkelingen en vele wendingen wordt in hapklare brokken gepresenteerd en vervolgens weer vlotjes afgeserveerd. De overdadige maar obligate terugblikken moeten een reconstructie vormen van Kats verleden en geestestoestand. Het was beter geweest als we hier langzaam ingerold waren, maar de regisseurs van dienst leggen alles liever tot in den treure uit.

Personages worden van stal gehaald om vrijwel meteen hun functie en plek in het verhaal op te eisen. Hierbij wordt niets aan de verbeelding overgelaten. Bovendien is alles en iedereen aan elkaar verbonden. Als kijker krijg je niet eens de kans om een gedachte over een personage of een gebeurtenis te vormen, omdat deze vrijwel meteen wordt uitgekauwd. Personages handelen onlogisch, zelfs op momenten van grote wanhoop of paniek.

Dit alles gaat gepaard met theatrale boeven die hun lugubere lusten botvieren in een boerderij of hyperdramatisch een theeservies laten aanrukken in het museum, om vervolgens een college te geven over hun favoriete schilderij. Dat laatste gebeurt door James Nesbitt, die zich toch echt te goed zou moeten voelen voor deze weinig mysterieuze kolder.

Missing You tart alle rotsvaste conventies over het vakkundig opbouwen en uitspelen van een misdaadverhaal. Niets is toeval, wat de schematische en gecalculeerde verhaalopbouw makkelijk verraadt. De lang onderbenutte aanwezigheid van Richard Armitage laat zich bovendien vrij doorzichtig verklaren om vervolgens uit te monden in de zoveelste teleurstelling en minachting van de kijker. Vergelijken bij deze serie heeft onze eigen Baantjer haast Agatha Christie-achtige allure.

De arme hoofdrolspeler Rosalind Eleazar probeert moedig alle zeilen bij te zetten op iets wat nog het meest wegheeft van de Vasa: het Zweedse schip dat in de zeventiende eeuw werd behangen met decoraties en kanonnen, om na amper een kilometer onder het gewicht te bezwijken en kopje-onder ging. Zo is het ook bij Missing You: met veel bombarie lijkt een ingenieus plot te worden gepresenteerd dat door alle pretenties en open deuren al bij voorbaat gedoemd is te mislukken.



Missing You is te zien bij Netflix.