search
SkyShowtime-serie 'Sweetpea': hoe pesterijen kunnen uitmonden in tragedies
Recensie

SkyShowtime-serie 'Sweetpea': hoe pesterijen kunnen uitmonden in tragedies

Met weinig middelen weten de makers een sterk verhaal neer te zetten.

Regie: Ella Jones | Cast: Ella Purnell (Rhiannon), Jon Pointing (Craig), Nicôle Lecky (Julia), Lorraine Burroughs (Claudia), Jeremy Swift (Norman), Tim Samuels (Phil), e.a.| Afleveringen: 6 | Speelduur: 41-50 minuten | Jaar: 2024

Mensen die zich gepest of onzichtbaar voelen kunnen op latere leeftijd heftige psychische problemen ervaren. In de meeste gevallen uiten die zich in depressies of onzekerheid, maar in een enkel geval blijkt er een ware psychopaat geboren te zijn uit dat muurbloempje waar nooit iemand iets om gaf. Dit gebeurt ook met Rhiannon, of Sweetpea, zoals haar baas haar denigrerend noemt.

Sweetpea is het levensverhaal van een jonge journaliste, die heel haar leven al door niemand opgemerkt wordt en in een zeer beperkte sociale kring leeft. Als ze hogerop wil komen, krijgt ze van haar baas te horen dat ze dat toch niet kan. Wanneer ze dan na het overlijden ook nog eens haar huis dreigt te verliezen met medewerking van een oud klasgenoot die het wél helemaal gemaakt lijkt te hebben met haar baan als makelaar, is voor Rhiannon de maat vol.

Het verhaal is simpel uitgevoerd, met een beperkte cast en entourage. Alles oogt wat donker en grauw, wat bijdraagt aan de sombere stemming waar Rhiannon constant mee leeft. Het kantoor waar ze werkt is grauw en saai, het weer is grijs en ongezellig en haar huis, wat je maar beperkt te zien krijgt, komt ook niet bepaald over als een sfeervolle plek. Je zou er als kijker haast ook depressief van worden.

Ondanks deze simpele uitvoering én het feit dat vanaf de eerste aflevering heel duidelijk is welke kant het verhaal opgaat, weten de makers een sterk verhaal neer te zetten. Ook blijft de spanning er goed in. Aan het begin van de serie lijkt er een duidelijk patroon in de afleveringen te zitten, maar daar komt toch al snel verandering in. De vraag hoe het verder zal lopen blijft als een rode draad door het verhaal lopen. Dit maakt Sweetpea toch verrassend en spannend.

Het slot doet daar nog een schepje bovenop, met een ouderwetse, typische cliffhanger. Het is een open einde, met als enige zekerheid dat het verhaal hier nog niet eindigt. Er moet wel een vervolg komen, en iedere geboeide kijker zal vol spanning wachten op het vervolg. Rhiannon heeft een grote gunfactor namelijk, met haar lieflijke uitstraling en nare verleden. De grote vraag blijft hoe het haar verder zal vergaan en of ze wegkomt met haar daden.

Die daden (we zullen niet te veel verklappen), zijn allesbehalve lieflijk. Toch heeft Rhiannon een soort Robin Hood-achtige uitstraling. Ella Purnell verdient dan ook alle lof voor hoe ze deze rol neer weet te zetten. Want als je slechte daden gebruikt om de wereld een stukje beter te maken, zijn het dan wel slechte daden? De kijker wordt dus aan het denken gezet en de gunfactor van Rhiannon wordt gedurende het verhaal steeds groter. Dit komt mede doordat ook zij begrip en vergiffenis blijkt te kunnen tonen richting een van de grootste kwelgeesten uit haar middelbareschooltijd.

De makers hebben een goede balans weten te vinden tussen entertainment, spanning en het aansnijden van een maatschappelijk gevoelig onderwerp. Ze weten de kijker te raken en te boeien, zonder een specifieke mening of conclusie op te dringen. Er zit zeker een moraal in het verhaal, maar die mag je als kijker tussen de regels door lezen, waarna je zelf je eventuele oordeel kunt vellen over wat goed of kwaad is.



Sweetpea is te zien bij SkyShowtime.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.

Aanbevolen artikelen