search
NPO Start-serie 'Marriage': kleine en korte blik op een doorsnee gezin blijkt opvallend interessant
Recensie

NPO Start-serie 'Marriage': kleine en korte blik op een doorsnee gezin blijkt opvallend interessant

Topacteurs Sean Bean en Nicola Walker schitteren door ingetogen spel.

Regie: Stefan Golaszewski | Cast: Sean Bean (Ian), Nicola Walker (Emma), Chantelle Alle (Jessica), Henry Lloyd-Hughes (Jamie), James Bolam (Gerry), e.a. | Afleveringen: 4 | Speelduur: 54-56 minuten | Jaar: 2022

Hoewel het niet helemaal klopt, bestaat het hardnekkige idee dat Sean Bean alleen maar personages speelt die doodgaan. Dat komt niet geheel uit het niets, want hij heeft wat bekende rollen gespeeld waarin hij inderdaad het loodje legt, zoals Boromir in The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring en Eddard Stark Game of Thrones. Gelukkig voor hem is Marriage geen fantasy-epos maar een klein drama over een echtpaar.

Ian en Emma zijn al meer dan een kwarteeuw met elkaar getrouwd. Ian is recentelijk ontslagen en heeft wat moeite zijn draai te vinden, want een dag zonder doel blijkt best lastig. Emma werkt voor een advocatenkantoor, maar moet helaas toekijken hoe de huidige baas, de zoon van de vorige, de boel aan het verkloten is. Hun volwassen dochter heeft een nieuwe partner, waarover Ian en Emma zo hun twijfels hebben.

Kortom: een momentopname van een doorsnee gezin. Stefan Golaszewski, die alle vier afleveringen schreef en regisseerde, slaagt erin om zonder spektakel of soapachtige verwikkelingen de aandacht erbij te houden. Hij mag natuurlijk wel in zijn handen wrijven dat twee toppers als Sean Bean en Nicola Walker in de hoofdrollen een flinke steen bijdragen.

Zonder opzichtige uitleg wordt de achtergrond van dit gezin al gauw duidelijk. Maar waar het verhaal vooral om draait, is dat alle drie de gezinsleden over een drempel moeten zien te komen. Wat ze eveneens gemeen hebben, is dat ze daar thuis geen last van hebben, want daar is het veilig. Al zijn ze hier niet van bewust.

Er zijn wel wat vreemde keuzes. De grootste is dat Ian wordt bestempeld als een rare gast. Hij mag graag een onschuldig praatje maken met de receptioniste van zijn sportschool, maar ze verschuilt zich in het kantoor omdat ze hem eng vindt. Ook elders zoekt hij even contact met een medemens die hem al snel de rug toekeert. Nu is een gesprek aangaan met een wildvreemde misschien ongemakkelijk, maar het is niet duidelijk waarom Ian zo'n verontrustende figuur zou moeten zijn.

Heel af en toe wendt het verhaal zich eventjes tot andere mensen. Zo is er ineens een onbekende dame die wordt aangereden op weg naar haar werk. Wanneer ze op kantoor aankomt, blijkt dat ze sollicitatiegesprekken moet afnemen en Ian de eerste kandidaat is. Hoewel de uitkomst te raden valt, is het als kijker best spannend om te weten dat Ian keihard afgewezen gaat worden en dat dit komt doordat de dame nog slechte zin heeft van wat haar onderweg is overkomen.

Zo'n zijpaadje is er ook voor de receptioniste van de sportschool, die na haar werk een afspraak heeft met haar ouders zodat die haar vriend kunnen ontmoeten. Deze scène heeft niet dezelfde functie als het eerdergenoemde voorbeeld, maar is gewoon een loze momentopname. Door dit soort momenten, evenals het aparte muzikale intro, voelt Marriage bij vlagen als een serie waarvan de maker een ontzettend hoge dunk heeft. Het is een goede serie, maar zeker geen meesterwerk en ook niet vernieuwend.

De rol van Jessica, de geadopteerde dochter van Ian en Emma, is het zwakst, omdat de meid zo'n enorme voetveeg is dat het niet meer geloofwaardig is. In een latere aflevering is ze samen met haar vader in het huis van diens overleden moeder, waarbij hun geforceerd ongemakkelijke interactie laat zien dat Golaszewski geen neus heeft voor het schrijven van dialogen voor jonge personages.

Gelukkig past de visuele stijl dan weer wel bij de vertelling. Alles wordt simpel en duidelijk in beeld gebracht, maar niet op een wijze waardoor Marriage aandoet als een goedkope televisieproductie. De stijl is een bewuste keuze en goed uitgevoerd. De complete afwezigheid van achtergrondmuziek zorgt ervoor dat alle focus ligt op de acteurs en hun plotlijnen.

Die lijnen worden gelukkig niet uitgerekt om meer afleveringen te hebben. Zonder loze opvulling is na vier stuks alles verteld wat er verteld kon worden. Marriage is inmiddels al wat jaartjes oud, maar het zeker waard om nu alsnog aan een Nederlands publiek te vertonen en daardoor te worden bekeken.



Marriage is te zien bij NPO Start.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.

Aanbevolen artikelen