Recensie
Netflix-serie 'XO, Kitty' seizoen 2: de hormonen tieren weer welig op de internationale school in Seoul
Anna Cathcart is haar eigen enthousiaste, verwarde, onhandige zelf in deze leuke tienersoap.
Regie: Katina Medina Mora, Anna Mastro | Cast: Anna Cathcart (Kitty), Gia Kim (Yuri), Min-yeong Choi (Dae), Sang Heon Lee (Min Ho), Anthony Keyvan (Q), Michael K. Lee (Professor Lee), Peter Thurnwald (Alex Finnerty), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 27-32 minuten | Jaar: 2025
De jongere zus van Lara Jean uit de To All the Boys-filmreeks kreeg bijna twee jaar terug haar eigen spin-off. Kitty trok naar de internationale school K.I.S.S. (ja, dat is echt de naam) in Seoul om enkele mysteries uit het verleden op te lossen en eindelijk voor het eerst te kunnen zoenen met haar penvriendje. Eenmaal in Zuid-Korea aangekomen ontstond natuurlijk een wirwar aan misverstanden en meerhoeksrelaties, die de gewezen koppelaarster nu eens zelf in het spotlicht van Cupido zette. In de laatste scène zagen we een hevig verwarde Kitty het vliegtuig terug naar de VS nemen. Cliffhangers overal.
Aan het begin van dit tweede seizoen is haar schorsing van K.I.S.S. trouwens opgeheven, dus een nieuw schooljaar in Seoul wacht. Kitty heeft nog steeds van alles uit te zoeken over de Koreaanse tak van haar familie en die hormonen zijn ook echt niet tot rust gekomen. Alle oude bekenden zijn weer van de partij en er worden ook wat nieuwe personages aan het verhaal toegevoegd, waaronder de flamboyante vader van Min Ho (een heerlijk zelfingenomen Philippe Lee) en een nieuwe kamergenoot met een geheime agenda.
Min Ho's vader is muziekproducer en manager, dus staat dit seizoen een talentenjacht op het programma. De beste man geeft trots toe: "Ik heb de sterkste meningen over zaken waar ik bijna niets van weet." Als de finale nadert, vieren vriendjespolitiek en andere intriges dan ook hoogtij. Ja, XO, Kitty staat, zoals de tieners zelf ook vaak constateren, weer bol van het K-drama. Dit tweede seizoen biedt weer dezelfde vermakelijke mix van highschoolperikelen, kruislingse relaties, innemende personages en gevatte dialogen. Maar de frisheid van seizoen één wordt niet gerepliceerd.
Maar goed, dat hoeft ook niet, want deze serie is eigenlijk gewoon een doorlopende tienersoap (dat derde seizoen zal er heus wel komen). De mensen zien er goed uit, er wordt verdacht weinig tijd aan schoolwerk besteed en iedereen heeft op een of ander moment wel een oogje op iedereen. Jij bent knap, ik ben knap, laten we eens zoenen. Het mooie van XO, Kitty is dat naast de heteroseksuele verbindingen ook veel relaties ontstaan tussen mensen van het zelfde geslacht. En niet alleen in de marge tussen geinige 'token queers'. Je kunt dit 'woke' noemen, maar ook 'normaal'.
De prominente inclusie van lhbtqia+-relaties is iets wat in écht K-drama niet gebruikelijk is, want Zuid-Korea is nog steeds een betrekkelijk homofoob land. XO, Kitty speelt zich dan wel af in Seoul, maar de meeste studenten (en docenten) van K.I.S.S. zijn internationaal georiënteerd en een stuk vooruitstrevender dan de Koreanen die in de schoolbanken van een regionale highschool zullen zitten. Onderling spreken ze Engels en Koreaans door elkaar, al gebeurt dat laatste wel wat inconsequent. Als Min Ho bijvoorbeeld met zijn vader spreekt, doen ze dat vaak in het Engels, terwijl Koreaans dan logischer is.
Behalve van de wereld van wannabe-K-popsterren krijgt de kijker ook niet al te veel mee van de Koreaanse maatschappij. Zoals gezegd, dit is in de eerste plaats een romkom-tienersoap, geen verslag van een culturele uitwisseling. Toch is het jammer, want het was wel leuk geweest als er wat typisch Koreaanse gebruiken en gewoonten onder de aandacht zouden worden gebracht. Nu voelt het toch vaak alsof je naar een Amerikaanse highschoolserie zit te kijken, maar dan net in een ander jasje. XO, Kitty is reclame voor Zuid-Korea die weinig van het echte Zuid-Korea laat zien.
Anna Cathcart als Kitty is weer haar eigen enthousiaste, verwarde, onhandige zelf en de rest van de cast is nog net zo innemend als het eerste seizoen. Alle acteurs zijn inmiddels (dik) in de twintig, maar zien er jeugdig genoeg uit om straks nog een derde seizoen op deze highschool rond te hangen. Voor fans van de To All the Boys-films zijn er trouwens nog een paar leuke (en toch wel onverwachte) cameo's te bewonderen. Het script is snedig, soms een beetje flauw, maar altijd levendig. Deze leuke serie verdient zeker 'hugs and kisses', XOXO.
XO, Kitty is te zien bij Netflix.
De jongere zus van Lara Jean uit de To All the Boys-filmreeks kreeg bijna twee jaar terug haar eigen spin-off. Kitty trok naar de internationale school K.I.S.S. (ja, dat is echt de naam) in Seoul om enkele mysteries uit het verleden op te lossen en eindelijk voor het eerst te kunnen zoenen met haar penvriendje. Eenmaal in Zuid-Korea aangekomen ontstond natuurlijk een wirwar aan misverstanden en meerhoeksrelaties, die de gewezen koppelaarster nu eens zelf in het spotlicht van Cupido zette. In de laatste scène zagen we een hevig verwarde Kitty het vliegtuig terug naar de VS nemen. Cliffhangers overal.
Aan het begin van dit tweede seizoen is haar schorsing van K.I.S.S. trouwens opgeheven, dus een nieuw schooljaar in Seoul wacht. Kitty heeft nog steeds van alles uit te zoeken over de Koreaanse tak van haar familie en die hormonen zijn ook echt niet tot rust gekomen. Alle oude bekenden zijn weer van de partij en er worden ook wat nieuwe personages aan het verhaal toegevoegd, waaronder de flamboyante vader van Min Ho (een heerlijk zelfingenomen Philippe Lee) en een nieuwe kamergenoot met een geheime agenda.
Min Ho's vader is muziekproducer en manager, dus staat dit seizoen een talentenjacht op het programma. De beste man geeft trots toe: "Ik heb de sterkste meningen over zaken waar ik bijna niets van weet." Als de finale nadert, vieren vriendjespolitiek en andere intriges dan ook hoogtij. Ja, XO, Kitty staat, zoals de tieners zelf ook vaak constateren, weer bol van het K-drama. Dit tweede seizoen biedt weer dezelfde vermakelijke mix van highschoolperikelen, kruislingse relaties, innemende personages en gevatte dialogen. Maar de frisheid van seizoen één wordt niet gerepliceerd.
Gerelateerd nieuws
Maar goed, dat hoeft ook niet, want deze serie is eigenlijk gewoon een doorlopende tienersoap (dat derde seizoen zal er heus wel komen). De mensen zien er goed uit, er wordt verdacht weinig tijd aan schoolwerk besteed en iedereen heeft op een of ander moment wel een oogje op iedereen. Jij bent knap, ik ben knap, laten we eens zoenen. Het mooie van XO, Kitty is dat naast de heteroseksuele verbindingen ook veel relaties ontstaan tussen mensen van het zelfde geslacht. En niet alleen in de marge tussen geinige 'token queers'. Je kunt dit 'woke' noemen, maar ook 'normaal'.
De prominente inclusie van lhbtqia+-relaties is iets wat in écht K-drama niet gebruikelijk is, want Zuid-Korea is nog steeds een betrekkelijk homofoob land. XO, Kitty speelt zich dan wel af in Seoul, maar de meeste studenten (en docenten) van K.I.S.S. zijn internationaal georiënteerd en een stuk vooruitstrevender dan de Koreanen die in de schoolbanken van een regionale highschool zullen zitten. Onderling spreken ze Engels en Koreaans door elkaar, al gebeurt dat laatste wel wat inconsequent. Als Min Ho bijvoorbeeld met zijn vader spreekt, doen ze dat vaak in het Engels, terwijl Koreaans dan logischer is.
Behalve van de wereld van wannabe-K-popsterren krijgt de kijker ook niet al te veel mee van de Koreaanse maatschappij. Zoals gezegd, dit is in de eerste plaats een romkom-tienersoap, geen verslag van een culturele uitwisseling. Toch is het jammer, want het was wel leuk geweest als er wat typisch Koreaanse gebruiken en gewoonten onder de aandacht zouden worden gebracht. Nu voelt het toch vaak alsof je naar een Amerikaanse highschoolserie zit te kijken, maar dan net in een ander jasje. XO, Kitty is reclame voor Zuid-Korea die weinig van het echte Zuid-Korea laat zien.
Anna Cathcart als Kitty is weer haar eigen enthousiaste, verwarde, onhandige zelf en de rest van de cast is nog net zo innemend als het eerste seizoen. Alle acteurs zijn inmiddels (dik) in de twintig, maar zien er jeugdig genoeg uit om straks nog een derde seizoen op deze highschool rond te hangen. Voor fans van de To All the Boys-films zijn er trouwens nog een paar leuke (en toch wel onverwachte) cameo's te bewonderen. Het script is snedig, soms een beetje flauw, maar altijd levendig. Deze leuke serie verdient zeker 'hugs and kisses', XOXO.
XO, Kitty is te zien bij Netflix.
Interessant voor jou
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
