search
Netflix-serie 'Cassandra': deze AI maait het gras, zet de thermostaat een tikje hoger en wil jou vermoorden
Recensie

Netflix-serie 'Cassandra': deze AI maait het gras, zet de thermostaat een tikje hoger en wil jou vermoorden

Niet alle huisrobots zijn Rosie van The Jetsons. Sommige huisrobots zijn bloedlustige psychopaten.

Regie: Benjamin Gutsche | Cast: Mina Tander (Samira), Lavinia Wilson (Cassandra), Filip Schnack (Steve), Joshua Kantara (Fynn), Franz Hartwig (Horst), Elias Grünthal (Peter), Michael Klammer (David), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 45-52 minuten | Jaar: 2025

Na een tragisch ongeval verkast het gezin van Samira voor een nieuwe start naar een smarthome die al vijftig jaar leegstaat. Deze slimme woning komt met een kunstmatige bewoner genaamd Cassandra, die het vrijwel direct na hun intrek op Samira's plek heeft voorzien. Gevoed door wrok en jaloezie terroriseert de omhooggevallen staafmixer de familie, wat de vraag oproept wat er eigenlijk met de vorige bewoners is gebeurd.

Cassandra is duidelijk geen lief apparaat. Achter een chemisch enge lach schuilt een psychopathisch algoritme. Al snel onthult de huisrobot haar meesterplan om moeder Samira van de troon te stoten. Cassandra wil haar familie, haar leven. Haar dochter Juno, die Cassandra al vanaf de eerste ontmoeting claimt als haar prinsesje, is daarbij een gewillige troef. Met een script vol onwaarschijnlijke doemscenario's en creatieve moordpogingen tonen de schrijvers van Cassandra geen schaamte, steekhoudend ondersteund door een tragisch achtergrondverhaal.

Het is niet heel aannemelijk dat technologie uit de jaren zeventig al zo ontwikkeld was als Cassandra. Destijds was Pong een computerpiek en beperkten automatische apparaten zich voornamelijk tot elektrische blikopeners, geen robots die een houten deur met scharnieren konden bedienen. Grappig is dat Cassandra's merkwaardige gedrag door het gezin eerst juist wordt weggezet als glitches door ouderdom, dat haar enge maniertjes zijn te wijten aan een gedateerd programma. Maar deze robochick weet precies waar ze mee bezig is. En het wantrouwen van haar vier huisgenoten groeit.

Met bedrog, flashbacks en achtergrondverhalen springt Cassandra lekker door de afleveringen heen en ook de cast draagt bij aan het vlotte ritme. De acteurs zetten geloofwaardige en herkenbare personages neer, maar weten ook hun persoonlijke strijd binnen een hecht gezin goed karakter te geven. Getrouw de wetten der film zijn de hoofdpersonen uiteraard verantwoord divers en stipt deze onaangenaam fijne serie sociale actualiteiten aan, met als hamvraag in hoeverre we AI kunnen afdoen als slechts enen en nullen. En op welk punt we de razendsnelle ontwikkeling van kunstmatige intelligentie een halt moeten toeroepen.

Cassandra knipoogt naar de huidige maatschappij. We kunnen geen stap zetten zonder persoonsgegevens af te geven waar onbeschaamd en respectloos mee wordt omgesprongen. Van privacy is geen sprake en de constante controle van grote ogen is misschien nog wel ongemakkelijker dan een mobiele Cassandra op wielen. Unheimisch is het juiste woord voor deze Duitstalige serie. Het concept van een zelfdenkend huis met attitude is al honderd keer bedacht, maar de zes afleveringen van Cassandra doen er nog een schepje bovenop. Een schepje modder. Op een ondiep graf in de achtertuin.



Cassandra is te zien bij Netflix.

Aanbevolen artikelen