Netflix-serie 'Golden Kamuy - The Hunt of Prisoners in Hokkaido': zowel meeslepend als uitputtend

Regie: Kenji Katagiri, Shigeaki Kubo, Ken Ochiai, e.a. | Cast: Ana Yamada (Asirpa), Stephanie Wong (Inkarmat), Kento Yamazaki (Saichi Sugimoto), Yûma Yamoto (Yoshitake Shiraishi), Gordon Maeda (Hyakunosuke Ogata), e.a. | Afleveringen: 9 | Speelduur: 48-56 minuten | Jaar: 2025

In de epische film Golden Kamuy draaide alles om heerlijk barbaarse oerinstincten zoals wraak, hebzucht en geweld, om eindigen met een ongegeneerd vreetfestijn. Van de vervolgserie hoeft de kijker niet minder te verwachten. In tegendeel: ook Golden Kamuy - The Hunt for Prisoners in Hokkaido biedt een achtbaan van humor, waanzin en melodrama, die tegelijkertijd meeslepend en uitputtend is. Asirpa's verzoek aan Sugimoto om te minderen met het hersenloze geweld blijkt in de praktijk moeilijk uitvoerbaar.

Het einde van de film beloofde een hele schare aan nieuwe personages en die belofte wordt waargemaakt. Al deze nieuwe vrienden, vijanden, slachtoffers en alles wat daartussenin worden rustig geïntroduceerd, meestal één per aflevering. Deze terughoudendheid is wijs, want de serie heeft ontzettend veel te vertellen over zowel het verhaal als de personages. Dit resulteert in een reeks van bijna opzichzelfstaande verhalen die alle kanten uitschieten, maar door de spannende, epische sfeer toch een harmonieus geheel vormen.

Weergaloos creatieve figuren zoals poëtische seriemoordenaars, briljant vermomde schurken of gewoonweg magische vreemdelingen worden druppelsgewijs aan het verhaal toegevoegd. En dan zijn er ook nog de bestaande subplots die aandacht verdienen, bijvoorbeeld de moord op Asirpa's vader, de heimelijke liefde van Sugimoto en de mysterieuze schatkaartmaker. Zelfs de witte wolf krijgt er wat aandoenlijke vriendjes bij.

Maar liefst vierentwintig tatoeages moeten er worden gevonden; dat is niet niks. En dat ook nog in slechts negen afleveringen. Welke al zijn gevonden en door wie is lastig bij te houden. Gelukkig wordt vaak een overzicht gegeven, zowel binnen het verhaal als voorafgaand aan elke aflevering, en komt regelmatig een kaart in beeld die laat zien waar iedereen zich bevindt. Zo is de ingewikkelde zoektocht naar de schat toch nog redelijk te overzien. Althans, gedurende de eerste paar afleveringen.

De eerste helft van het seizoen is spannend en nog redelijk te volgen. Maar de tweede helft brengt plotontwikkelingen die de zoektocht naar de tatoeages ondermijnen, wat de spanning schaadt. En zonder die spanning is er minder reden om het steeds ingewikkeldere verhaal nog bij te houden. De overvloed begint op te breken.

Dit is dan ook zeker geen serie om in één avond te bingen. Elke aflevering is met gemiddeld vijftig minuten vrij lang en zit boordevol gebeurtenissen en emoties. Zo'n aflevering voelt eerder aan als een film, ook door het opzichzelfstaande karakter van de verhalen. En door alle heftige gevechten moet de kijker na elke aflevering even bijkomen.

Er zullen vast mensen met stalen zenuwen zijn die zonder te knipperen van een waanzinnige serie als Golden Kamuy - The Hunt for Prisoners in Hokkaido kunnen genieten. Misschien zelfs zonder vermoeid te raken door de wirwar van verhaallijnen en zijpaden. Maar die kijkers moeten dan ook over een ijzersterke maag beschikken, om tussen het bloederige geweld door de maaltijdscènes te verdragen die het eten beschrijven met de uitgebreidheid van een kookprogramma. Hinna, hinna!