SkyShowtime-serie 'Dexter: Original Sin': na een koude binnenkomst warmt het bloed op

Regie: Michael Lehmann, Monica Raymund | Cast: Patrick Gibson (Dexter), Molly Brown (Debra), Christian Slater (Harry Morgan), Sarah Michelle Gellar (Tanya), Christina Milian (Det. Maria LaGuerta), James Martinez (Det. Angel Batista), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 46-58 minuten | Jaar: 2024-2025

Toen boekpersonage Dexter Morgan in 2006 zijn eigen televisieserie kreeg, werd dit meteen een hit. Na meerdere seizoenen begon het publiek beetje bij beetje af te haken, wat de makers er niet van weerhield nog enkele jaren door te gaan totdat vrijwel iedereen van mening was dat het niveau enorm was gedaald. Na een lange afwezigheid verscheen drie jaar geleden het tiendelige vervolg Dexter: New Blood. Deze miniserie was goed, maar deed vooral denken aan hoe lekker het voelde toen de originele serie voor het eerst verscheen. Iemand deed daar iets mee en maakte een prequel.

Dexter: Original Sin gaat over de bekende seriemoordenaar tijdens zijn jonge jaren. Al in de eerste aflevering krijgt hij een stageplek aangeboden bij het politiebureau waar we hem in de originele serie leerden kennen. Daar maakt hij kennis met veel van de andere bekende personages, die nu uiteraard ook een stuk jonger zijn. En hierin blinkt Original Sin in ieder geval uit: alle acteurs ogen en klinken als hun oudere versie.

Behalve dan Harry Morgan, want die lijkt niet op de acteur die oorspronkelijk Dexters vader speelde en hij gedraagt zich ook totaal anders. Maar dat mag, want het personage wordt ditmaal gespeeld door Christian Slater en die geeft er zijn eigen geslaagde draai aan. Molly Brown ziet er op haar beurt genoeg uit als een jonge Jennifer Carpenter, maar haar uitvoering van zus Debra gedraagt zich voornamelijk als een vermoeiende tiener. Het enige dat ze in gemeen heeft met haar toekomstige zelf is dat ze veel scheldt.

De eerste aflevering is niet representatief voor de rest van het seizoen. Die biedt een geforceerde herintroductie van de bekende personages. Masuka's bekende irritante grinnik klinkt zelfs wanneer er niets te lachen valt. Ook een beetje flauw dat de intro dezelfde beelden en muziek bevat, maar nu wordt uitgerekt omdat we ook het ochtendritueel van Debra zien. Totaal niet functioneel. Er is ook nog eens de letterlijke klassieke soundbyte van een tekenfilm, wanneer Dexter een hap neemt van zijn ontbijt. Dit kan echt niet.

Maar in de volgende afleveringen hebben een minder hoog "kent u deze nog?"-gehalte. Langzaamaan blijkt het eigenlijk best lekker om weer te kijken naar Dexter zoals in de begindagen: Miami als locatie, die sinistere achtergrondmuziek, het hoofdpersonage dat voor zijn moorddrift een slachtoffer uitzoekt dat de kijker niet zal missen en de voice-over van de originele Dexter, Michael C. Hall, om diens gedachten te benadrukken, wat regelmatig een opzet is voor een komische opmerking die daarop volgt.

Ook de flashbacks zijn weer terug. Waar die in het eerste seizoen van de originele serie lieten zien dat Dexters fascinatie voor bloed voortkomt uit opsluiting in een container met zijn vermoorde moeder, laten ze hier zien wat dáár dan weer het achtergrondverhaal van is. Klinkt fout, maar het is best sterk en emotioneel.

Er zijn ook wat nieuwe gezichten, waaronder Sarah Michelle Gellar, die voor elke aflevering vermeld staat als 'special guest star'. Haar personage Tanya zorgt voor enige spanning, omdat zij later niet meer voorkomt in Dexters leven. Gaat ze ooit vermoord worden? Door Dexter misschien, omdat ze hem op het spoor is? Voor nu is dit personage in ieder geval een welkome aanvulling en het is best indrukwekkend hoe Gellar iemand speelt met absoluut gezag zonder opzichtig dominant gedrag te vertonen.

Original Sin maakt echter wel de welbekende prequelfout om bekende personages in levensgevaar te brengen. Niet spannend, want het staat al vast dat ze het zullen overleven. Natuurlijk moet Dexter in de problemen komen, maar de focus had moeten liggen op hoe hij daar op intelligente wijze mee omgaat, niet op de vraag of hij het overleeft of zal worden ontmaskerd.

Een van de doorlopende verhaallijnen is ietwat flauw en blijkt een herhaling van wat ooit in de oude serie rode draad van een seizoen vormde. Dit voelt ook niet echt als een logische aansluiting op wat er Dexters toekomst zal gebeuren. De andere rode draad is echter ouderwets spannend en bevat een smeuïge wending.

Hopelijk gaat deze prequel niet zo lang door als de originele serie, namelijk voorbij het punt waarop de kracht flink is afgenomen. Maar vooralsnog weet deze nieuwe Dexter-serie het kijkplezier van voorheen weer op te wekken, wat doet uitkijken naar toekomstige seizoenen. Ergens is het morbide om met plezier af te wachten totdat sommige personages hun onvermijdelijke dood tegemoet gaan, maar dat maakt je nog geen seriemoordenaar. Gewoon een serieliefhebber.