
Recensie
Netflix-serie 'The Exchange' seizoen 2: veel bravoure, weinig diepgang
Twee vrouwen op de beurs van Koeweit in de jaren tachtig zorgt nog altijd voor weinig interessant drama.
Regie: Jasem Al-Muhanna, Karim El-Shinnawi | Cast: Rawan Mahdi (Farida), Mona Hussain (Munira), Kerr Lordygan (Adib), Qalil Ismail (Amir), Ryan Shrime (Khalifa), Michael Benyaer (Saud), Sean Rohani (Hassan), Marwan Salama (Omar), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 46-53 minuten | Jaar: 2025
In het tweede seizoen van The Exchange werken Farida en Munira nog steeds hard aan hun loopbaan op de beurs van Koeweit. Ze zijn, ondanks vooroordelen van de mensen om hen heen, vastbesloten een eigen carrière op te bouwen. Dit lukt ze aardig, maar het gaat niet zonder slag of stoot.
Rawan Mahdi en Mona Hussain weten hun hoofdrollen op de juiste wijze neer te zetten. Ze stralen twee krachtige, onafhankelijke dames uit, die weten wat ze willen en de confrontatie met hun mannelijke collega's niet uit de weg gaan. Elke dag weer zien ze er prachtig opgedirkt uit, klaar om indruk te maken en zo professioneel mogelijk over te komen. Voor het oog is het dan ook een mooi plaatje: veel luxe, uitbundige outfits en prachtige hotels sieren het beeld.
Maar inhoudelijk stelt The Exchange niet veel voor. Het plot is grotendeels beperkt tot de zaken waar de vrouwen op de beurs mee te maken krijgen, terwijl de schamele zijlijntjes weinig uitdieping krijgen. Zo is er nauwelijks aandacht voor Farida's dochter, die het steeds verder schopt in de paardensport. Haar band met haar vader is complex, net als de dynamiek tussen haar ouders, maar blijft onderbelicht. Haar schoolleven wordt af en toe benoemd, maar blijft verder geheel buiten beeld. Een gemiste kans, want deze thema's hadden het verhaal kunnen voorzien van wat meer diepgang.
Ook de uitvoering laat wederom te wensen over. Metaforen worden heel expliciet verbeeld, bijvoorbeeld wanneer Munira 'een duik neemt zonder te worden geduwd' en letterlijk, met mantelpak, hakken en een opvallende hoeveelheid sieraden, in een zwembad springt. Vrijwel elke aflevering heeft voorbeelden van zulke overdreven symboliek, die feitelijk niets toevoegt aan het verhaal.
Doordat het plot zo mager is, ligt het tempo vrij laag. Er is weinig opsmuk en er wordt niet veel verteld in een aflevering. Wat meer opvulling zou de afleveringen ongetwijfeld boeiender en spannender gemaakt hebben. Nu gebeurt er gewoon te weinig, net als in het eerste seizoen, wat erg jammer is.
Gelukkig zijn er wat positieve aspecten. Naast het sterke acteerwerk van de twee hoofdrolspelers biedt de serie een zorgvuldige weergave van de jaren tachtig, waarin het waargebeurde verhaal zich afspeelt. En de combinatie van het onderwerp en de locatie maken The Exchange toch wel weer interessant en verfrissend. Dat komt voor liefhebbers van Arabisch feminisme goed uit, want het slot doet vermoeden dat dit verhaal nog niet is afgelopen. Hopelijk zorgt een mogelijke voortzetting voor de broodnodige uitdieping.
In het tweede seizoen van The Exchange werken Farida en Munira nog steeds hard aan hun loopbaan op de beurs van Koeweit. Ze zijn, ondanks vooroordelen van de mensen om hen heen, vastbesloten een eigen carrière op te bouwen. Dit lukt ze aardig, maar het gaat niet zonder slag of stoot.
Rawan Mahdi en Mona Hussain weten hun hoofdrollen op de juiste wijze neer te zetten. Ze stralen twee krachtige, onafhankelijke dames uit, die weten wat ze willen en de confrontatie met hun mannelijke collega's niet uit de weg gaan. Elke dag weer zien ze er prachtig opgedirkt uit, klaar om indruk te maken en zo professioneel mogelijk over te komen. Voor het oog is het dan ook een mooi plaatje: veel luxe, uitbundige outfits en prachtige hotels sieren het beeld.
Maar inhoudelijk stelt The Exchange niet veel voor. Het plot is grotendeels beperkt tot de zaken waar de vrouwen op de beurs mee te maken krijgen, terwijl de schamele zijlijntjes weinig uitdieping krijgen. Zo is er nauwelijks aandacht voor Farida's dochter, die het steeds verder schopt in de paardensport. Haar band met haar vader is complex, net als de dynamiek tussen haar ouders, maar blijft onderbelicht. Haar schoolleven wordt af en toe benoemd, maar blijft verder geheel buiten beeld. Een gemiste kans, want deze thema's hadden het verhaal kunnen voorzien van wat meer diepgang.
Gerelateerd nieuws
Ook de uitvoering laat wederom te wensen over. Metaforen worden heel expliciet verbeeld, bijvoorbeeld wanneer Munira 'een duik neemt zonder te worden geduwd' en letterlijk, met mantelpak, hakken en een opvallende hoeveelheid sieraden, in een zwembad springt. Vrijwel elke aflevering heeft voorbeelden van zulke overdreven symboliek, die feitelijk niets toevoegt aan het verhaal.
Doordat het plot zo mager is, ligt het tempo vrij laag. Er is weinig opsmuk en er wordt niet veel verteld in een aflevering. Wat meer opvulling zou de afleveringen ongetwijfeld boeiender en spannender gemaakt hebben. Nu gebeurt er gewoon te weinig, net als in het eerste seizoen, wat erg jammer is.
Gelukkig zijn er wat positieve aspecten. Naast het sterke acteerwerk van de twee hoofdrolspelers biedt de serie een zorgvuldige weergave van de jaren tachtig, waarin het waargebeurde verhaal zich afspeelt. En de combinatie van het onderwerp en de locatie maken The Exchange toch wel weer interessant en verfrissend. Dat komt voor liefhebbers van Arabisch feminisme goed uit, want het slot doet vermoeden dat dit verhaal nog niet is afgelopen. Hopelijk zorgt een mogelijke voortzetting voor de broodnodige uitdieping.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.