
Recensie
NPO Start-serie 'Cheaters' seizoen 2: heldere communicatie leidt tot gezonde relaties, hoe onconventioneel ook
Het vervolgseizoen gaat dieper in op de relatieproblemen, zonder iets in te leveren op bekijkbaarheid.
Regie: Elliot Hegarty | Cast: Susan Wokome (Fola), Joshua McGuire (Josh), Jack Fox (Zack), Callie Cooke (Esther), Andrea Valls (Nina), e.a. | Afleveringen: 4 | Speelduur: 25-28 minuten | Jaar: 2024
Open relaties, voyeurisme, vastgeroeste seksrituelen en onontdekte fantasieën: in media wordt de huidige datescene vaker dan niet onconventioneel afgebeeld. Ook Cheaters zoekt de rafelrandjes op, maar is daarin niet belerend. De Britse serie slaat een veel neutralere toon aan terwijl een complex web van personages wordt gespind dat nooit geforceerd aanvoelt.
Fola en Josh zijn in het tweede seizoen nog steeds samen, nadat ze elkaar ontmoetten in een Fins hotel. In seizoen één ontdekten ze overburen te zijn, waardoor de complicaties en gevoelens begonnen op te spelen. Want ondertussen had Josh een relatie van elf jaar met Esther, een excentrieke meid in haar eigen recht die zichzelf is kwijtgeraakt in haar relatie. Fola was op haar beurt getrouwd met de conventioneel aantrekkelijke, maar mentaal geblokkeerde Zack, die erachter kwam dat cuckholding zijn kink is: hij kickt op het zien van anderen die seks hebben.
Fola en Josh besloten om elkaar in het geheim te blijven ontmoeten en seizoen twee bouwt voort op deze lastige verstandshoudingen. Zo wordt het doorlopende effect op alle personages onderzocht: niet alleen Zack en Esther die opnieuw moeten leren vertrouwen, maar ook de nasleep voor Fola en Josh. Elk personage krijgt tijd om zich te ontplooien en hun problemen daadwerkelijk te ervaren. Dit zorgt voor intieme momenten, binnen en buiten de slaapkamer, die vooral herkenning versterken.
Het tweede seizoen voegt wat nieuwe personages toe. Zo mag Fola's zus Tiwa fungeren als haar klankbord. Maar ook Esther introduceert haar nieuwe vlam: de droge en ongedefinieerde Noord-Europeaan Lars, wiens accent totaal niet te peilen is. En Zack onderzoekt met steun van verschillende nieuwe personages zijn kink. Ze voegen allemaal iets toe aan het web vol personages, zonder deze warrig te maken.
Hier zit ook het enige punt wat de immersie een aantal keer breekt: net als in het eerste seizoen, is het Amerikaanse accent van Zack ongeloofwaardig. Dusdanig dat het vaker Nederlands klinkt, alsof de acteur zijn steenkolenengels probeert te verbloemen. Met de komst van Lars is er enkel een nieuw ongeloofwaardig accent toegevoegd, waardoor de immersie op twee punten in de afleveringen gebroken kan worden.
In de basis is Cheaters een verhaal over miscommunicaties, die niet alleen voor de afbreuk van de originele relaties hebben gezorgd, maar ook de nieuwe in de weg zitten. Wat voor amuserende, maar ook enorm frustrerende televisie zorgt: geen narratieve frustratie, maar voornamelijk interpersoonlijke. Hoewel veel van de problemen opgelost kunnen worden door open met elkaar te praten, is het geen goedkoop mechanisme om het verhaal enkel vooruit te helpen. De problemen zijn complex genoeg om op zichzelf te staan.
Dit wordt allemaal bij elkaar gehouden door speelse montage. Het gebruik van subtiele referenties naar andere (genre)films, doeltreffende muziek en realistische decors doet wegdromen. Zo is dit tweede seizoen van Cheaters, met alle complexe thema's en onderwerpen van dien, toch een enorm luchtige serie om in één keer uit te kijken.
Dit komt mede door de opbouw van de afleveringen. Hoe ze op NPO Start bekeken kunnen worden, is in (totaal) tien samengevoegde uitzendingen, bestaande uit kortere 'mini-afleveringen' die elk focussen op verschillende personages. Door het samenvoegen voelen ze allemaal uniek en totaal, met een drijvend tempo dat de aandacht goed vasthoudt. Als Cheaters daarbij ook een steengoede romkom neer weet te zetten, heeft de serie goud in handen.
Net als Fawlty Towers, The Office en Fleabag houdt Cheaters vast aan Britse serietraditie om te eindigen op een moment dat het verhaal klaar is, in plaats van dat eindeloos uit te rekken. Met de bondige vertelwijze en korte seizoenen vertelt Cheaters enkel het hoognodige. Het verhaal kan weliswaar worden voortgezet, maar met de huidige tien afleveringen is ook een prima einde bereikt.
Open relaties, voyeurisme, vastgeroeste seksrituelen en onontdekte fantasieën: in media wordt de huidige datescene vaker dan niet onconventioneel afgebeeld. Ook Cheaters zoekt de rafelrandjes op, maar is daarin niet belerend. De Britse serie slaat een veel neutralere toon aan terwijl een complex web van personages wordt gespind dat nooit geforceerd aanvoelt.
Fola en Josh zijn in het tweede seizoen nog steeds samen, nadat ze elkaar ontmoetten in een Fins hotel. In seizoen één ontdekten ze overburen te zijn, waardoor de complicaties en gevoelens begonnen op te spelen. Want ondertussen had Josh een relatie van elf jaar met Esther, een excentrieke meid in haar eigen recht die zichzelf is kwijtgeraakt in haar relatie. Fola was op haar beurt getrouwd met de conventioneel aantrekkelijke, maar mentaal geblokkeerde Zack, die erachter kwam dat cuckholding zijn kink is: hij kickt op het zien van anderen die seks hebben.
Fola en Josh besloten om elkaar in het geheim te blijven ontmoeten en seizoen twee bouwt voort op deze lastige verstandshoudingen. Zo wordt het doorlopende effect op alle personages onderzocht: niet alleen Zack en Esther die opnieuw moeten leren vertrouwen, maar ook de nasleep voor Fola en Josh. Elk personage krijgt tijd om zich te ontplooien en hun problemen daadwerkelijk te ervaren. Dit zorgt voor intieme momenten, binnen en buiten de slaapkamer, die vooral herkenning versterken.
Het tweede seizoen voegt wat nieuwe personages toe. Zo mag Fola's zus Tiwa fungeren als haar klankbord. Maar ook Esther introduceert haar nieuwe vlam: de droge en ongedefinieerde Noord-Europeaan Lars, wiens accent totaal niet te peilen is. En Zack onderzoekt met steun van verschillende nieuwe personages zijn kink. Ze voegen allemaal iets toe aan het web vol personages, zonder deze warrig te maken.
Hier zit ook het enige punt wat de immersie een aantal keer breekt: net als in het eerste seizoen, is het Amerikaanse accent van Zack ongeloofwaardig. Dusdanig dat het vaker Nederlands klinkt, alsof de acteur zijn steenkolenengels probeert te verbloemen. Met de komst van Lars is er enkel een nieuw ongeloofwaardig accent toegevoegd, waardoor de immersie op twee punten in de afleveringen gebroken kan worden.
In de basis is Cheaters een verhaal over miscommunicaties, die niet alleen voor de afbreuk van de originele relaties hebben gezorgd, maar ook de nieuwe in de weg zitten. Wat voor amuserende, maar ook enorm frustrerende televisie zorgt: geen narratieve frustratie, maar voornamelijk interpersoonlijke. Hoewel veel van de problemen opgelost kunnen worden door open met elkaar te praten, is het geen goedkoop mechanisme om het verhaal enkel vooruit te helpen. De problemen zijn complex genoeg om op zichzelf te staan.
Dit wordt allemaal bij elkaar gehouden door speelse montage. Het gebruik van subtiele referenties naar andere (genre)films, doeltreffende muziek en realistische decors doet wegdromen. Zo is dit tweede seizoen van Cheaters, met alle complexe thema's en onderwerpen van dien, toch een enorm luchtige serie om in één keer uit te kijken.
Dit komt mede door de opbouw van de afleveringen. Hoe ze op NPO Start bekeken kunnen worden, is in (totaal) tien samengevoegde uitzendingen, bestaande uit kortere 'mini-afleveringen' die elk focussen op verschillende personages. Door het samenvoegen voelen ze allemaal uniek en totaal, met een drijvend tempo dat de aandacht goed vasthoudt. Als Cheaters daarbij ook een steengoede romkom neer weet te zetten, heeft de serie goud in handen.
Net als Fawlty Towers, The Office en Fleabag houdt Cheaters vast aan Britse serietraditie om te eindigen op een moment dat het verhaal klaar is, in plaats van dat eindeloos uit te rekken. Met de bondige vertelwijze en korte seizoenen vertelt Cheaters enkel het hoognodige. Het verhaal kan weliswaar worden voortgezet, maar met de huidige tien afleveringen is ook een prima einde bereikt.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.