
Recensie
Prime Video-serie 'Her Majesty': vorstin tegen wil en dank, wat kan er misgaan?
De Spaanse monarchie wordt op de hak genomen, maar helaas zonder de scherpte om echt indruk te maken.
Regie: Borja Cobeaga, Ginesta Guindal | Cast: Anna Castillo (Pilar), Ernesto Alterio (Guillermo), Lucía Díez (Camino), Pablo Derqui (Alfonso XVI), Pablo Vásquez (Maluenda), e.a. | Afleveringen: 7 | Speelduur: 27-33 minuten | Jaar: 2025
Her Majesty richt haar pijlen op de Spaanse monarchie. Wanneer de koning het land ontvlucht na verwikkeld te zijn geraakt in een financieel schandaal, is het aan zijn dochter, prinses Pilar, om onverwachts de troon te bestijgen. Zeven afleveringen van ongeveer een halfuur tonen de uitdagingen waarmee de jonge, onervaren vorstin wordt geconfronteerd.
De hoofdrol van Anna Castillo vormt een van de grootste kwaliteiten van de serie. Haar natuurlijke charme en vermogen om zowel de oppervlakkigheid als de kwetsbaarheid van haar personage over te brengen maken van Pilar een intrigerende figuur. Castillo slaagt erin de balans te vinden tussen komedie en drama, waardoor de kijker zowel kan lachen om Pilars onhandigheden als meeleven met haar onzekerheden.
Toch kan het sterke acteerwerk van Castillo niet verhullen dat Her Majesty enkele significante tekortkomingen heeft. Zo is de satirische benadering van de monarchie tandeloos. Hoewel de serie inspeelt op recente controverses over het Spaanse koningshuis, blijft de kritiek op het instituut aan de oppervlakte. De grappen zijn voorspelbaar en missen de scherpte die nodig is om echt impact te hebben.
Ook is de karakterontwikkeling inconsistent. In de eerste afleveringen wordt Pilar neergezet als een onverschillige en verwende prinses, maar haar transformatie naar een verantwoordelijke vorstin verloopt te abrupt om geloofwaardig te zijn. Deze plotselinge omslag ondergraaft de impact van het verhaal en maakt het moeilijk om echt betrokken te raken bij Pilars emotionele reis.
Een meevaller is de beperkte lengte. Met een totale duur van ongeveer drieënhalf uur is Her Majesty gemakkelijk in één zitting te bekijken. Deze beknoptheid houdt het tempo hoog, wat bijdraagt aan de kijkervaring, maar belemmert wel de ontwikkeling van complexere verhaallijnen en de verdere uitdieping van personages. Daardoor blijft de serie steken in een oppervlakkige vertelling die niet volledig tot haar recht komt.
Helaas is ook de humor wisselvallig. Hoewel sommige momenten best een glimlach oproepen, ontbreekt het vaak aan originaliteit en scherpte. Door zwaar te leunen op clichés en voorspelbare grappen is er een stevig gebrek aan memorabele komische momenten. Dit is vooral teleurstellend vanwege de potentie die een satirische benadering van het onderwerp met zich meebrengt.
Toch biedt Her Majesty ook zeker wat vermakelijke momenten. De chemie tussen de acteurs, vooral tussen Castillo en Ernesto Alterio, zorgt voor enkele oprecht grappige en ontroerende scènes. Daarnaast is de poging om de monarchie op een humoristische manier te benaderen verfrissend, ook al slaagt de serie er niet volledig in dit effectief te doen.
Her Majesty richt haar pijlen op de Spaanse monarchie. Wanneer de koning het land ontvlucht na verwikkeld te zijn geraakt in een financieel schandaal, is het aan zijn dochter, prinses Pilar, om onverwachts de troon te bestijgen. Zeven afleveringen van ongeveer een halfuur tonen de uitdagingen waarmee de jonge, onervaren vorstin wordt geconfronteerd.
De hoofdrol van Anna Castillo vormt een van de grootste kwaliteiten van de serie. Haar natuurlijke charme en vermogen om zowel de oppervlakkigheid als de kwetsbaarheid van haar personage over te brengen maken van Pilar een intrigerende figuur. Castillo slaagt erin de balans te vinden tussen komedie en drama, waardoor de kijker zowel kan lachen om Pilars onhandigheden als meeleven met haar onzekerheden.
Toch kan het sterke acteerwerk van Castillo niet verhullen dat Her Majesty enkele significante tekortkomingen heeft. Zo is de satirische benadering van de monarchie tandeloos. Hoewel de serie inspeelt op recente controverses over het Spaanse koningshuis, blijft de kritiek op het instituut aan de oppervlakte. De grappen zijn voorspelbaar en missen de scherpte die nodig is om echt impact te hebben.
Ook is de karakterontwikkeling inconsistent. In de eerste afleveringen wordt Pilar neergezet als een onverschillige en verwende prinses, maar haar transformatie naar een verantwoordelijke vorstin verloopt te abrupt om geloofwaardig te zijn. Deze plotselinge omslag ondergraaft de impact van het verhaal en maakt het moeilijk om echt betrokken te raken bij Pilars emotionele reis.
Een meevaller is de beperkte lengte. Met een totale duur van ongeveer drieënhalf uur is Her Majesty gemakkelijk in één zitting te bekijken. Deze beknoptheid houdt het tempo hoog, wat bijdraagt aan de kijkervaring, maar belemmert wel de ontwikkeling van complexere verhaallijnen en de verdere uitdieping van personages. Daardoor blijft de serie steken in een oppervlakkige vertelling die niet volledig tot haar recht komt.
Helaas is ook de humor wisselvallig. Hoewel sommige momenten best een glimlach oproepen, ontbreekt het vaak aan originaliteit en scherpte. Door zwaar te leunen op clichés en voorspelbare grappen is er een stevig gebrek aan memorabele komische momenten. Dit is vooral teleurstellend vanwege de potentie die een satirische benadering van het onderwerp met zich meebrengt.
Toch biedt Her Majesty ook zeker wat vermakelijke momenten. De chemie tussen de acteurs, vooral tussen Castillo en Ernesto Alterio, zorgt voor enkele oprecht grappige en ontroerende scènes. Daarnaast is de poging om de monarchie op een humoristische manier te benaderen verfrissend, ook al slaagt de serie er niet volledig in dit effectief te doen.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.