Recensie
Netflix-serie 'Bienvenidos a la Familia': van de ene verbazing in de andere
Een Mexicaans familiedrama met een humoristische insteek en volop verrassingen.
Regie: Mark Alazraki, Jorge Macaya | Cast: Marimar Vega(Chris), Erika Buenfil (Luciana), Arturo Beristain (Raúl), Ana Layevska (Olga), Martín Altomaro (Moi), Erick Elias (Horacio), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 24-36 minuten | Jaar: 2025
Elk huisje heeft zijn kruisje, maar sommige huisjes net wat meer. Dit geldt zeker voor de familie van Chris. Zijzelf heeft al jaren geen contact meer met haar steenrijke vader, maar daar komt verandering in wanneer een topcrimineel haar huis afpakt. Wat volgt is een humoristisch familiedrama waarin Chris' familie in de meest onverwachte situaties belandt en de kijker van de ene verbazing in de andere valt.
Met een inkijkje in het dagelijks leven van Chris stelt Bienvenidos a la Familia alle familieleden voor aan de kijker. Die kennismaking is hard nodig, want daarna volgt veel en op een hoog tempo. In elke aflevering gebeurt er wel weer iets nieuws. Hoewel het verhaal slechts enkele dagen beslaat, weten de makers de acht afleveringen met gemak vol te proppen met tal van bizarre gebeurtenissen.
Hoewel het plot volop drama en misdaad bevat, wordt alles met een flinke dosis humor gebracht. Echt serieus kun je het allemaal niet nemen, maar vermakelijk is het wel. Chris en haar familie belanden in situaties waarbij ze lijken moeten verstoppen en complete gebitten moeten trekken om anderen om de tuin te leiden. De overleden Raúl wordt zelfs vervangen door een acteur die sprekend op hem lijkt, zodat Chris en de vriendin van haar vader de tijd hebben om zijn testament aan te passen.
Toch wordt Chris nooit als een crimineel neergezet. Alles wordt zodanig gebracht dat je haar altijd als sympathieke moeder en zelfs een beetje als slachtoffer blijft zien. Ook wanneer Raúls lijk uit de vriezer wordt gehaald en aangestuurd als een marionet op een balkon verschijnt, om aan buren en vrienden te laten zien dat hij prima in orde is, verandert daar niets aan. Deze situatie had behoorlijk ridicuul en misselijkmakend kunnen zijn, maar blijft toch luchtig en vermakelijk.
Bienvenidos a la Familia bevat echter meer dan alleen luchtig vermaak, want zo nu en dan valt er ook een moraal of onderliggende boodschap te ontdekken. Zo staat Chris geheel achter haar keuze om haar zoon, die het syndroom van Down heeft, op de wereld te zetten en wordt meermaals benadrukt wat een bijzonder mooie jongen dit is. Ook wordt getoond hoe Luciana, die in eerste instantie op het vermogen van Raúl uit lijkt te zijn, zich toch ook vooral geliefd wilde voelen. Zo laten de makers subtiel doorschemeren dat niet altijd alles is zoals het lijkt.
Elk huisje heeft zijn kruisje, maar sommige huisjes net wat meer. Dit geldt zeker voor de familie van Chris. Zijzelf heeft al jaren geen contact meer met haar steenrijke vader, maar daar komt verandering in wanneer een topcrimineel haar huis afpakt. Wat volgt is een humoristisch familiedrama waarin Chris' familie in de meest onverwachte situaties belandt en de kijker van de ene verbazing in de andere valt.
Met een inkijkje in het dagelijks leven van Chris stelt Bienvenidos a la Familia alle familieleden voor aan de kijker. Die kennismaking is hard nodig, want daarna volgt veel en op een hoog tempo. In elke aflevering gebeurt er wel weer iets nieuws. Hoewel het verhaal slechts enkele dagen beslaat, weten de makers de acht afleveringen met gemak vol te proppen met tal van bizarre gebeurtenissen.
Hoewel het plot volop drama en misdaad bevat, wordt alles met een flinke dosis humor gebracht. Echt serieus kun je het allemaal niet nemen, maar vermakelijk is het wel. Chris en haar familie belanden in situaties waarbij ze lijken moeten verstoppen en complete gebitten moeten trekken om anderen om de tuin te leiden. De overleden Raúl wordt zelfs vervangen door een acteur die sprekend op hem lijkt, zodat Chris en de vriendin van haar vader de tijd hebben om zijn testament aan te passen.
Toch wordt Chris nooit als een crimineel neergezet. Alles wordt zodanig gebracht dat je haar altijd als sympathieke moeder en zelfs een beetje als slachtoffer blijft zien. Ook wanneer Raúls lijk uit de vriezer wordt gehaald en aangestuurd als een marionet op een balkon verschijnt, om aan buren en vrienden te laten zien dat hij prima in orde is, verandert daar niets aan. Deze situatie had behoorlijk ridicuul en misselijkmakend kunnen zijn, maar blijft toch luchtig en vermakelijk.
Bienvenidos a la Familia bevat echter meer dan alleen luchtig vermaak, want zo nu en dan valt er ook een moraal of onderliggende boodschap te ontdekken. Zo staat Chris geheel achter haar keuze om haar zoon, die het syndroom van Down heeft, op de wereld te zetten en wordt meermaals benadrukt wat een bijzonder mooie jongen dit is. Ook wordt getoond hoe Luciana, die in eerste instantie op het vermogen van Raúl uit lijkt te zijn, zich toch ook vooral geliefd wilde voelen. Zo laten de makers subtiel doorschemeren dat niet altijd alles is zoals het lijkt.
