Recensie
Netflix-serie 'The Residence': vermakelijke whodunit in 's werelds bekendste huis
Met haar tweed jasje, verrekijker en scherpe blik is Cordelia Cupp een fijne nieuwkomer in het detectivegenre.
Regie: Jaffar Mahmood, Liza Johnson | Cast: Uzo Aduba (Cordelia Cupp), Randall Park (Edwin Park), Giancarlo Esposito (A.B. Wynter), Susan Kelechi Watson (Jasmine Haney), Edwina Findley (Sheila Cannon), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 47-87 minuten | Jaar: 2025
Een moord, een aantal verdachten en meerdere kamers en moordwapens; het lijkt wel een potje Cluedo. Maar The Residence verdient veel meer waardering dan een vergelijking met het bekende bordspel. De makers van onder meer Bridgerton en Grey's Anatomy komen met een vermakelijke whodunit, vol satire en excentrieke personages. En hoewel het aanbod aan nieuwe én oude moordmysteries op dit moment hoog is, is deze zeker de moeite waard om te kijken.
Tijdens een groots en politiekgevoelig staatsbanket in het Amerikaanse Witte Huis wordt het hoofd van het huishouden dood aangetroffen. De beste detective van het land, Cordelia Cupp, wordt ingeschakeld om de zaak zo discreet mogelijk op te lossen. Alles behalve onopvallend gaat ze aan de slag op haar eigen excentrieke wijze.
De makers hebben een perfecte manier gevonden om het verhaal te kaderen. Maanden na het incident vindt een hoorzitting plaats waarin een commissie alle details van de zaak opnieuw onderzoekt. Betrokkenen worden ondervraagd en door middel van flashbacks krijgt de kijker een beter beeld van de gebeurtenissen. Beetje bij beetje worden nieuwe inzichten onthult. Op deze manier wordt er gespeeld met tijd en zorgen tijdsprongen voor een dynamisch verloop.
Het biedt de ondervragers van de commissie tegelijkertijd de mogelijkheid vraagtekens te zetten bij Cupps aparte, maar uiterst doeltreffende werkwijze. Actrice Uzo Aduba zet de rol van detective neer als een onverstoorbaar en scherpzinnig personage. Cupp laat zich niet intimideren door haar omgeving of de invloedrijke mensen die ze ondervraagt. In haar vrije tijd is ze een gepassioneerd vogelaar, en die vaardigheden - geduld, oog voor detail en focus - komen haar ook in haar werk van pas. Op Sherlock-achtige wijze weet ze met slechts enkele aanwijzingen een compleet beeld te schetsen van een situatie.
Het tempo van de serie ligt hoog, met snelle montages en vloeiende tijdsprongen. Dit contrasteert met de langzamere, meer introspectieve scènes waarin personages worden uitgediept. Zo volgen we Cordelia en haar neefje tijdens een zoektocht naar een bijzondere vogel aan het strand - een moment van rust en dialoog. In een latere aflevering krijgt een van de huishoudsters extra aandacht als blijkt dat zij meer informatie heeft over de moord. Haar leven buiten het Witte Huis wordt belicht. Dit maakt haar verhaal persoonlijker en versterkt de betrokkenheid van de kijker.
Het Witte Huis vormt natuurlijk het ideale decor voor een moordmysterie, want met zijn vele prachtig ingerichte ruimtes, verborgen gangen en intrigerende hiërarchie tussen de personeelsleden blijft veel verborgen. Cupp laat de locatie afsluiten, niemand mag naar buiten voordat de dader bekend is. Klinkt als een knipoog naar Murder on the Orient Express van Agatha Christie. Sowieso vind je hier en daar een hommage aan klassiekers, zoals Sherlock en moordmysteries van Hitchcock. Maar bovenal doet The Residence denken aan Knives Out, de filmreeks die zelfs door een van de personages wordt aangehaald: eigenzinnig, humorvol en luchtig.
Met een slim opgebouwd verhaal, interessante personages en op waarheid gebaseerd inkijkje achter de schermen in 's werelds bekendste huis blijft de serie boeiend van begin tot eind. De afwisseling tussen snelle montages en rustigere, karaktergedreven scènes zorgt voor een fijne balans. The Residence biedt een frisse en speelse toevoeging aan het detectivegenre en laat je na de grootse ontknoping in de achtste aflevering met een glimlach achter.
Een moord, een aantal verdachten en meerdere kamers en moordwapens; het lijkt wel een potje Cluedo. Maar The Residence verdient veel meer waardering dan een vergelijking met het bekende bordspel. De makers van onder meer Bridgerton en Grey's Anatomy komen met een vermakelijke whodunit, vol satire en excentrieke personages. En hoewel het aanbod aan nieuwe én oude moordmysteries op dit moment hoog is, is deze zeker de moeite waard om te kijken.
Tijdens een groots en politiekgevoelig staatsbanket in het Amerikaanse Witte Huis wordt het hoofd van het huishouden dood aangetroffen. De beste detective van het land, Cordelia Cupp, wordt ingeschakeld om de zaak zo discreet mogelijk op te lossen. Alles behalve onopvallend gaat ze aan de slag op haar eigen excentrieke wijze.
De makers hebben een perfecte manier gevonden om het verhaal te kaderen. Maanden na het incident vindt een hoorzitting plaats waarin een commissie alle details van de zaak opnieuw onderzoekt. Betrokkenen worden ondervraagd en door middel van flashbacks krijgt de kijker een beter beeld van de gebeurtenissen. Beetje bij beetje worden nieuwe inzichten onthult. Op deze manier wordt er gespeeld met tijd en zorgen tijdsprongen voor een dynamisch verloop.
Het biedt de ondervragers van de commissie tegelijkertijd de mogelijkheid vraagtekens te zetten bij Cupps aparte, maar uiterst doeltreffende werkwijze. Actrice Uzo Aduba zet de rol van detective neer als een onverstoorbaar en scherpzinnig personage. Cupp laat zich niet intimideren door haar omgeving of de invloedrijke mensen die ze ondervraagt. In haar vrije tijd is ze een gepassioneerd vogelaar, en die vaardigheden - geduld, oog voor detail en focus - komen haar ook in haar werk van pas. Op Sherlock-achtige wijze weet ze met slechts enkele aanwijzingen een compleet beeld te schetsen van een situatie.
Het tempo van de serie ligt hoog, met snelle montages en vloeiende tijdsprongen. Dit contrasteert met de langzamere, meer introspectieve scènes waarin personages worden uitgediept. Zo volgen we Cordelia en haar neefje tijdens een zoektocht naar een bijzondere vogel aan het strand - een moment van rust en dialoog. In een latere aflevering krijgt een van de huishoudsters extra aandacht als blijkt dat zij meer informatie heeft over de moord. Haar leven buiten het Witte Huis wordt belicht. Dit maakt haar verhaal persoonlijker en versterkt de betrokkenheid van de kijker.
Het Witte Huis vormt natuurlijk het ideale decor voor een moordmysterie, want met zijn vele prachtig ingerichte ruimtes, verborgen gangen en intrigerende hiërarchie tussen de personeelsleden blijft veel verborgen. Cupp laat de locatie afsluiten, niemand mag naar buiten voordat de dader bekend is. Klinkt als een knipoog naar Murder on the Orient Express van Agatha Christie. Sowieso vind je hier en daar een hommage aan klassiekers, zoals Sherlock en moordmysteries van Hitchcock. Maar bovenal doet The Residence denken aan Knives Out, de filmreeks die zelfs door een van de personages wordt aangehaald: eigenzinnig, humorvol en luchtig.
Met een slim opgebouwd verhaal, interessante personages en op waarheid gebaseerd inkijkje achter de schermen in 's werelds bekendste huis blijft de serie boeiend van begin tot eind. De afwisseling tussen snelle montages en rustigere, karaktergedreven scènes zorgt voor een fijne balans. The Residence biedt een frisse en speelse toevoeging aan het detectivegenre en laat je na de grootse ontknoping in de achtste aflevering met een glimlach achter.
