Recensie
Prime Video-serie 'Newtopia': Zuid-Koreaanse zombiehorror met het tempo van een soap
Niet bepaald gemaakt voor internationale kijkers. En ook gewoon niet goed.
Regie: Sung-hyun Yoon | Cast: Ji-soo Kim (Young-joo), Jeong-min Park (Jae-yoon), Hak-joo Lee (Alex), Jeong-jin Kim (Kyeong-sik), Sang-Heun Kim (Yeong Man), e.a. | Afleveringen: 5 | Speelduur: 49-60 minuten | Jaar: 2025
Dat de cast van het Zuid-Koreaanse Squid Game qua uiterlijk vrij gevarieerd is, is geen toeval. Daar is over nagedacht. Want hoewel er geen kwade opzet is, kunnen we als westerlingen nogal eens moeite hebben mensen van een andere etniciteit uit elkaar te houden. Houdt een serie daar geen rekening mee, dan is dat een teken dat ze eigenlijk alleen voor het thuispubliek is gemaakt. Dit geldt zeker voor Newtopia, al is dat niet het enige cultuurverschil dat van deze serie af en toe een lange zit maakt.
Omdat het hoogste gebouw in Seoul een laatste bastion kan zijn bij een luchtaanval, worden de bovenste verdiepingen van dit luxe hotel in gebruik genomen door het leger. Een van de aanwezige soldaten, Jae-yoon, heeft moeite zijn vriendin Young-joo te bereiken, wat hij wel graag wil omdat ze ruzie hebben gehad. Dan breekt er plots een zombieaanval uit en moeten ze elkaar letterlijk en figuurlijk weer zien te vinden.
Dat gaat in de eerste vijf afleveringen niet lukken. Het duurt sowieso lang voordat duidelijk wordt dat dit de insteek van het verhaal is. Newtopia heeft lange afleveringen, maar daarin gebeurt opvallend weinig. Mogelijk ligt een cultuurverschil daaraan ten grondslag. In Zuid-Korea verschijnen namelijk heel wat series die het tempo hebben van wat wij een soap noemen.
Maar dat maakt het niet minder frustrerend dat de serie bomvol gerekte momenten zit. Zelfs spannend bedoelde momenten duren storend lang. Zoals wanneer een soldaat zijn geweer op een zombie richt, maar niet durft te schieten, waarna een andere soldaat in beeld springt en het wapen overneemt, om vervolgens ook lang te aarzelen voordat hij de trekker overhaalt.
Dat heel wat grappen niet landen, komt eveneens door een verschil in cultuur. Kleine momenten worden gigantisch over de top gespeeld, want in Zuid-Korea zijn bepaalde handelingen of opmerkingen totaal ongepast. De komische kant wordt benadrukt door het gebruik van lollige muziek en tekenfilmgeluidjes, maar regelmatig moet je in de volgende scène dan weer zo emotioneel betrokken zijn dat je een traantje wegpinkt vanwege de dood van een personage.
Doordat Newtopia zich vrijwel uitsluitend op een Zuid-Koreaans publiek richt, zijn er heel wat twintigers met kort haar en een scheiding in het midden. De gemiddelde Nederlandse kijker moet daardoor hard zijn best doen om te onthouden wie wie is. Het enige positieve cultuurverschil is dat ze in Zuid-Korea de zaken veel interessanter in beeld brengen dan in Nederland. Newtopia is geen enorm dure serie, maar is visueel zowel professioneel als speels.
Verder valt er weinig positiefs te melden. Zowel op het gebied van horror als komedie voegt Newtopia niets nieuws toe. Er zijn misschien wat momenten die opvallen in hoe goor een zombie wordt verslagen, maar het verleggen van grenzen op dat gebied is inmiddels eigenlijk gewoon onderdeel van het genre.
De griezelmomenten zijn nooit nagelbijtend spannend en de actiemomenten zijn ronduit vermoeiend vanwege het eerdergenoemde rekwerk (om een aflevering de gewenste speelduur te laten bereiken) en heel wat ergerlijk geschreeuw. Ook heeft de liefde tussen de twee hoofdpersonages geen hartslag. De in Zuid-Korea gebruikelijke druk om te trouwen ("Jullie zijn al midden twintig, hoe kunnen jullie in hemelsnaam nog steeds niet getrouwd zijn?") helpt zeker niet mee.
Tegen het einde krijgt de serie een tikje meer vaart, maar dat maakt het er allemaal niet boeiender op. Sterker nog: het is juist storend dat de personages nog steeds zo lopen te blèren, terwijl ze weten dat dit zombies aantrekt, en de serie schakelt steeds vaker tussen cartooneske kolder en doodserieuze momenten (zoals de suggestie van groepsverkrachting even tussendoor).
Zelfs de titel slaat nergens op. In dit eerste seizoen is het verhaal nog mijlenver verwijderd van een herbouwde samenleving en zijn het de zombies die de wereld overheersen. Het is ook niet de titel van het boek waarop de serie is gebaseerd. Misschien vonden de makers deze titel gewoon cool klinken en was dat voldoende voor ze. Hoe dan ook: Newtopia biedt niets nieuws, is té Zuid-Koreaans om internationaal te vermaken en alles eraan wat gejat is valt zeker niet goed te noemen.
Dat de cast van het Zuid-Koreaanse Squid Game qua uiterlijk vrij gevarieerd is, is geen toeval. Daar is over nagedacht. Want hoewel er geen kwade opzet is, kunnen we als westerlingen nogal eens moeite hebben mensen van een andere etniciteit uit elkaar te houden. Houdt een serie daar geen rekening mee, dan is dat een teken dat ze eigenlijk alleen voor het thuispubliek is gemaakt. Dit geldt zeker voor Newtopia, al is dat niet het enige cultuurverschil dat van deze serie af en toe een lange zit maakt.
Omdat het hoogste gebouw in Seoul een laatste bastion kan zijn bij een luchtaanval, worden de bovenste verdiepingen van dit luxe hotel in gebruik genomen door het leger. Een van de aanwezige soldaten, Jae-yoon, heeft moeite zijn vriendin Young-joo te bereiken, wat hij wel graag wil omdat ze ruzie hebben gehad. Dan breekt er plots een zombieaanval uit en moeten ze elkaar letterlijk en figuurlijk weer zien te vinden.
Dat gaat in de eerste vijf afleveringen niet lukken. Het duurt sowieso lang voordat duidelijk wordt dat dit de insteek van het verhaal is. Newtopia heeft lange afleveringen, maar daarin gebeurt opvallend weinig. Mogelijk ligt een cultuurverschil daaraan ten grondslag. In Zuid-Korea verschijnen namelijk heel wat series die het tempo hebben van wat wij een soap noemen.
Maar dat maakt het niet minder frustrerend dat de serie bomvol gerekte momenten zit. Zelfs spannend bedoelde momenten duren storend lang. Zoals wanneer een soldaat zijn geweer op een zombie richt, maar niet durft te schieten, waarna een andere soldaat in beeld springt en het wapen overneemt, om vervolgens ook lang te aarzelen voordat hij de trekker overhaalt.
Gerelateerd nieuws
Dat heel wat grappen niet landen, komt eveneens door een verschil in cultuur. Kleine momenten worden gigantisch over de top gespeeld, want in Zuid-Korea zijn bepaalde handelingen of opmerkingen totaal ongepast. De komische kant wordt benadrukt door het gebruik van lollige muziek en tekenfilmgeluidjes, maar regelmatig moet je in de volgende scène dan weer zo emotioneel betrokken zijn dat je een traantje wegpinkt vanwege de dood van een personage.
Doordat Newtopia zich vrijwel uitsluitend op een Zuid-Koreaans publiek richt, zijn er heel wat twintigers met kort haar en een scheiding in het midden. De gemiddelde Nederlandse kijker moet daardoor hard zijn best doen om te onthouden wie wie is. Het enige positieve cultuurverschil is dat ze in Zuid-Korea de zaken veel interessanter in beeld brengen dan in Nederland. Newtopia is geen enorm dure serie, maar is visueel zowel professioneel als speels.
Verder valt er weinig positiefs te melden. Zowel op het gebied van horror als komedie voegt Newtopia niets nieuws toe. Er zijn misschien wat momenten die opvallen in hoe goor een zombie wordt verslagen, maar het verleggen van grenzen op dat gebied is inmiddels eigenlijk gewoon onderdeel van het genre.
De griezelmomenten zijn nooit nagelbijtend spannend en de actiemomenten zijn ronduit vermoeiend vanwege het eerdergenoemde rekwerk (om een aflevering de gewenste speelduur te laten bereiken) en heel wat ergerlijk geschreeuw. Ook heeft de liefde tussen de twee hoofdpersonages geen hartslag. De in Zuid-Korea gebruikelijke druk om te trouwen ("Jullie zijn al midden twintig, hoe kunnen jullie in hemelsnaam nog steeds niet getrouwd zijn?") helpt zeker niet mee.
Tegen het einde krijgt de serie een tikje meer vaart, maar dat maakt het er allemaal niet boeiender op. Sterker nog: het is juist storend dat de personages nog steeds zo lopen te blèren, terwijl ze weten dat dit zombies aantrekt, en de serie schakelt steeds vaker tussen cartooneske kolder en doodserieuze momenten (zoals de suggestie van groepsverkrachting even tussendoor).
Zelfs de titel slaat nergens op. In dit eerste seizoen is het verhaal nog mijlenver verwijderd van een herbouwde samenleving en zijn het de zombies die de wereld overheersen. Het is ook niet de titel van het boek waarop de serie is gebaseerd. Misschien vonden de makers deze titel gewoon cool klinken en was dat voldoende voor ze. Hoe dan ook: Newtopia biedt niets nieuws, is té Zuid-Koreaans om internationaal te vermaken en alles eraan wat gejat is valt zeker niet goed te noemen.
