search
Netflix-serie 'Pulse': de gewonden stromen binnen, want buiten woedt een orkaan
Recensie

Netflix-serie 'Pulse': de gewonden stromen binnen, want buiten woedt een orkaan

Hectiek, tragiek, politiek en relationele verwikkelingen op de spoedeisende hulp van een prestigieus ziekenhuis in Miami.

Regie: Sarah Boyd, Carlton Cuse, Kate Dennis, e.a. | Cast: Willa Fitzgerald (Daniella Simms), Colin Woodell (Xander Phillips), Jessie T. Usher (Sam Elijah), Jack Bannon (Tom Cole), Chelsea Muirhead (Sophie Chan), Jessy Yates (Harper Simms), Daniela Nieves (Camila Perez), Nestor Carbonell (Ruben Soriano), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 43-49 minuten | Jaar: 2025

Pulse draait om de afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis in een grote stad, waar een nieuwe (interim-)hoofdarts wordt aangesteld en de dagelijkse praktijk bol staat van de persoonlijke en politieke belangen. Maar wacht eens, verscheen onlangs niet al een ziekenhuisserie met precies hetzelfde uitgangspunt? Inderdaad, Pulse vertoont opvallende gelijkenissen met de ijzersterke Apple TV+-productie Berlin ER, al zijn de verschillen ook evident. Voor liefhebbers van hectisch, medisch drama valt van beide uitwerkingen genoeg te genieten.

In plaats van in het mistroostige Berlijn speelt Pulse zich af in het zonnige Miami. Hier zijn de mensen mooi, de stranden wit en de cocktails goed gemixt. In de eerste afleveringen is daar echter nog niet veel van te merken, want een tropische orkaan teistert de de 'Magic City' in Florida. We volgen het spoedeisende hulp- en chirurgiepersoneel van het prestigieuze ziekenhuis Maguire tijdens de slopend lange dienst waarin de gewonden blijven binnenstromen en iedereen vol aan de bak moet.

Het akelige toeval wil dat hoofdarts Xander net op non-actief is gesteld vanwege een klacht over grensoverschrijdend gedrag. De gevoelige zaak is aangespannen door collega Daniella, een van de gegadigden om tijdens deze hectische dagen de leidinggevende functie van hem over te nemen. Danny en Xander hebben een beladen verleden, dat stukje bij beetje in flashbacks wordt onthuld. Het is de rode draad die door de tien afleveringen loopt.

Naast het gebrouilleerde duo volgt Pulse een tiental staf- en personeelsleden. Het is een redelijk gemêleerd gezelschap. Zo dicht bij de Golf van Mexico is een groot deel van de patiënten en het personeel Latino, dus Spaans is regelmatig de voertaal. Het valt trouwens wel op dat de meeste protagonisten tussen de vijfentwintig en vijfendertig jaar zijn en een bovengemiddeld goede botstructuur combineren met een sportschoolwaardig lichaam.

Er gaat ook geregeld een kledingstuk uit; leuk voor de kijker natuurlijk. Dit is een Amerikaanse serie, dus het haar zit altijd goed en de lagen make-up zijn talrijk. Het is grappig dat een van de coschappen lopende studenten, die er zelfs voor deze serie wel erg opgedirkt uitziet, door een collega een televisiedokter wordt genoemd. Diezelfde stagiair wordt gemaand alles te vergeten wat zij van Grey's Anatomy heeft geleerd. Zo, welkom op de afdeling!

De letselgevallen die in Maguire worden behandeld zijn interessant en gevarieerd (de kijker leert onder andere wat een 'Florida-special' is) en komen lekker grafisch in beeld. "Geef me de ribbenspreider even aan!" Er zijn morele dilemma's, eigenwijze patiënten, laatste momenten en boeiende ontwikkelingen in de relaties tussen de verschillende medische hulpverleners. Dergelijke verhaallijnen hebben we al veel vaker gezien (hoe kan het ook anders in dit dichtgeslibde genre?), maar mede door het prima acteerwerk en de overtuigende setting kijkt alles hier toch weer lekker weg.

Hoewel Pulse vooral veel conflict en spanning naar het televisiescherm brengt, zijn er ook genoeg heilzame momenten en plezierige, soms zelfs komische interacties. Deze mensen zijn niet op hun mondje gevallen. De dialogen zijn vlot en gelikt, wat onnatuurlijk over zou kunnen komen, maar over het algemeen weten de acteurs het goed te verkopen. Om er een paar uit te lichten: Chelsea Muirhead legt veel gevoel in haar vertolking van beginnend chirurg Sophie, en Nestor Carbonell, de man met de permanente eyeliner, is altijd een publiekstrekker, dit keer als ervaren chirurg Ruben.

Verwacht niet het rauwe realisme van Berlin ER, maar als je zin hebt in een meer glamoureuze ziekenhuisserie die toch de hectiek en tragiek van de SEH goed voelbaar maakt, dan is Pulse zeker iets voor jou. Het beste advies is echter om beide te bekijken. Hopelijk doen genoeg mensen dat, want zowel de ontwikkelingen in Krank, Berlijn als in Maguire, Miami verdienen een vervolgseizoen.



Aanbevolen artikelen