Series / Nieuws
Historisch kijkcijferkanon met een 8,1 op IMDb is prachtige serie maar "neemt loopje met de waarheid"
Historische dramaseries zijn zeker boeiend, maar vaak vol onnauwkeurigheden en creatieve aanpassingen.
Kostuums, paleizen en koninklijke intriges: historische dramaseries trekken al jaren vele kijkers, maar wie denkt naar 'de waarheid' te kijken, komt vaak bedrogen uit. Om het verhaal spannend en overzichtelijk te houden, nemen makers regelmatig flinke vrijheden met de werkelijkheid. Namen verdwijnen, gebeurtenissen worden herschikt en personages krijgen een make-over met als resultaat een versie van de geschiedenis die vooral lekker wegkijkt.
De serie The Tudors is daar een schoolvoorbeeld van. De serie volgt het leven van Henry VIII, maar doet dat met een flinke creatieve draai. De koning blijft slank en charismatisch tot het einde, terwijl hij in werkelijkheid zwaar en ziekelijk werd. Ook het huwelijk met Catherine of Aragon wordt versimpeld: de indruk wordt gewekt dat ze nauwelijks kinderen kregen, terwijl Catherine meerdere keren beviel – alleen overleefde enkel dochter Mary.
De serie versnelt de geschiedenis drastisch. Gebeurtenissen die jaren uit elkaar lagen, volgen elkaar in rap tempo op. De leeftijden van personages worden aangepast, afhankelijk van wat het verhaal nodig heeft. Deze chronologische vrijheid geeft de serie vaart, maar levert een vertekend beeld op.
Personages als Anne Boleyn krijgen in de serie een geïsoleerde machtspositie, terwijl haar familie in werkelijkheid een belangrijke rol speelde. Ook Thomas More wordt geromantiseerd: zijn fanatieke vervolging van protestanten blijft buiten beeld. Daarnaast zijn veel bijrollen, zoals hofdames en minnaressen, verzonnen of voor het gemak samengevoegd.
The Tudors biedt vooral meeslepende televisie, geen historisch verantwoord portret. De serie kiest voor drama en visuele flair boven feitelijke juistheid. Eigenlijk klopt er helemaal niets van. Wie op zoek is naar een realistische weergave van het Tudor-tijdperk, doet er goed aan om na het kijken toch ook even de geschiedenisboeken open te slaan.
De serie The Tudors is daar een schoolvoorbeeld van. De serie volgt het leven van Henry VIII, maar doet dat met een flinke creatieve draai. De koning blijft slank en charismatisch tot het einde, terwijl hij in werkelijkheid zwaar en ziekelijk werd. Ook het huwelijk met Catherine of Aragon wordt versimpeld: de indruk wordt gewekt dat ze nauwelijks kinderen kregen, terwijl Catherine meerdere keren beviel – alleen overleefde enkel dochter Mary.
Tijdsverloop op de schop
De serie versnelt de geschiedenis drastisch. Gebeurtenissen die jaren uit elkaar lagen, volgen elkaar in rap tempo op. De leeftijden van personages worden aangepast, afhankelijk van wat het verhaal nodig heeft. Deze chronologische vrijheid geeft de serie vaart, maar levert een vertekend beeld op.
Gerelateerd nieuws
Personages als Anne Boleyn krijgen in de serie een geïsoleerde machtspositie, terwijl haar familie in werkelijkheid een belangrijke rol speelde. Ook Thomas More wordt geromantiseerd: zijn fanatieke vervolging van protestanten blijft buiten beeld. Daarnaast zijn veel bijrollen, zoals hofdames en minnaressen, verzonnen of voor het gemak samengevoegd.
Stijl boven feit
The Tudors biedt vooral meeslepende televisie, geen historisch verantwoord portret. De serie kiest voor drama en visuele flair boven feitelijke juistheid. Eigenlijk klopt er helemaal niets van. Wie op zoek is naar een realistische weergave van het Tudor-tijdperk, doet er goed aan om na het kijken toch ook even de geschiedenisboeken open te slaan.
