Recensie
Recensie HBO Max-serie 'The Time Traveler's Wife'
Een serie met een sterk begin en zonder einde, zoals alleen Steven Moffat dat kan.
Regie: David Nutter | Cast: Rose Leslie (Claire Abshire), Theo James (Henry DeTamble), Desmin Borges (Gomez), Natasha Lopez (Charisse), Everleigh McDonell (young Claire Abshire), Peter Graham (Mark Abshire), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 40-50 minuten | Jaar: 2022
The Time Traveler's Wife is een boekbewerking door Steven Moffat, bekend van onder andere Sherlock en Doctor Who. Net als zijn versie van de bekende Sherlock Holmes-verhalen begint deze serie ontzettend sterk, maar kan zij haar potentieel niet waarmaken. Na de laatste aflevering zal menig kijker met een groot aantal vragen blijven zitten.
Tijdreizen is iets dat veel terugkomt in films en series, maar werd nog niet eerder zo gebruikt als hier. Het concept is dan ook sterk, maar brengt wat inconsistenties met zich mee. Op zich hoeft dit niet storend te zijn, maar de gemiddelde kijker zal zich toch een enkele keren afvragen waarom bepaalde scènes niet met elkaar stroken.
Het verhaal van Claire en Henry is onmiskenbaar een liefdesverhaal, maar dan in de verkeerde volgorde. In de eerste afleveringen zorgt dit voor een wat ongemakkelijke sfeer, vanwege het enorme leeftijdsverschil tussen de twee hoofdpersonages. De schrijvers proberen dit op te lossen met wat slimme grappen en gepaste afstand tussen de personages, en zijn daarin ook wel enigszins geslaagd. We zien Claire opgroeien met Henry, en Henry zich aanpassen aan Claire. Hiermee is de serie een mooi voorbeeld van hoe we ons vormen naar de mensen om ons heen.
Het onderwerp tijdreizen is schrijver Steven Moffat niet geheel onbekend. Helaas blijkt dit toch een lastig concept om uit te werken en het gaat gepaard met een groot aantal gaten in het plot. Er zijn meerdere momenten waarop er iets groots aangekondigd lijkt te worden, een waarschuwing om op te blijven letten, maar dit wordt bijna nooit opgevolgd. Het roept een eindeloze hoeveelheid vragen op, waarop de antwoorden klaarblijkelijk niet bestaan.
Wie denkt dat deze vragen in de laatste aflevering netjes worden samengevat en beantwoord, zal teleurgesteld worden, want het einde van de serie is ver te zoeken. Er is geen sprake van een cliffhanger, maar toch voelt het verhaal niet helemaal af. Wellicht is dit een bewuste keuze geweest om te benadrukken dat niemand zou moeten weten hoe het leven eindigt, maar die metafoor komt in dit geval niet echt aan.
Al met al geeft The Time Traveler's Wife een frisse blik op een veelgebruikt concept, en zeker de eerste afleveringen zijn het kijken waard. Het is jammer dat de laatste aflevering niet de resolutie geeft die nodig is om het verhaal enige betekenis te geven. Het voelt uiteindelijk alsof je vijf afleveringen lang een bepaalde richting op wordt geduwd, om vervolgens heel hard de andere kant op getrokken te worden.
The Time Traveler's Wife is te zien bij HBO Max.
The Time Traveler's Wife is een boekbewerking door Steven Moffat, bekend van onder andere Sherlock en Doctor Who. Net als zijn versie van de bekende Sherlock Holmes-verhalen begint deze serie ontzettend sterk, maar kan zij haar potentieel niet waarmaken. Na de laatste aflevering zal menig kijker met een groot aantal vragen blijven zitten.
Tijdreizen is iets dat veel terugkomt in films en series, maar werd nog niet eerder zo gebruikt als hier. Het concept is dan ook sterk, maar brengt wat inconsistenties met zich mee. Op zich hoeft dit niet storend te zijn, maar de gemiddelde kijker zal zich toch een enkele keren afvragen waarom bepaalde scènes niet met elkaar stroken.
Het verhaal van Claire en Henry is onmiskenbaar een liefdesverhaal, maar dan in de verkeerde volgorde. In de eerste afleveringen zorgt dit voor een wat ongemakkelijke sfeer, vanwege het enorme leeftijdsverschil tussen de twee hoofdpersonages. De schrijvers proberen dit op te lossen met wat slimme grappen en gepaste afstand tussen de personages, en zijn daarin ook wel enigszins geslaagd. We zien Claire opgroeien met Henry, en Henry zich aanpassen aan Claire. Hiermee is de serie een mooi voorbeeld van hoe we ons vormen naar de mensen om ons heen.
Het onderwerp tijdreizen is schrijver Steven Moffat niet geheel onbekend. Helaas blijkt dit toch een lastig concept om uit te werken en het gaat gepaard met een groot aantal gaten in het plot. Er zijn meerdere momenten waarop er iets groots aangekondigd lijkt te worden, een waarschuwing om op te blijven letten, maar dit wordt bijna nooit opgevolgd. Het roept een eindeloze hoeveelheid vragen op, waarop de antwoorden klaarblijkelijk niet bestaan.
Wie denkt dat deze vragen in de laatste aflevering netjes worden samengevat en beantwoord, zal teleurgesteld worden, want het einde van de serie is ver te zoeken. Er is geen sprake van een cliffhanger, maar toch voelt het verhaal niet helemaal af. Wellicht is dit een bewuste keuze geweest om te benadrukken dat niemand zou moeten weten hoe het leven eindigt, maar die metafoor komt in dit geval niet echt aan.
Al met al geeft The Time Traveler's Wife een frisse blik op een veelgebruikt concept, en zeker de eerste afleveringen zijn het kijken waard. Het is jammer dat de laatste aflevering niet de resolutie geeft die nodig is om het verhaal enige betekenis te geven. Het voelt uiteindelijk alsof je vijf afleveringen lang een bepaalde richting op wordt geduwd, om vervolgens heel hard de andere kant op getrokken te worden.
The Time Traveler's Wife is te zien bij HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 