Recensie Viaplay-serie 'Billy the Kid'
Dit suffe familiedrama wordt gered door hoofdrolspeler Tom Blyth, die jongensachtige charme combineert met sluimerend gevaar
In de acht afleveringen van Billy the Kid draaien om - je raadt het al, de legendarische revolverheld. Of de koelbloedige moordenaar. Het is maar net hoe je het bekijkt. De serie zou hoe dan ook een fantastische, opwindende actiewestern kunnen worden, met cowboys die razendsnel hun revolvers trekken. Michael Hirst, bedenker van de serie, had andere plannen. Billy the Kid moet zich voegen in het populaire genre van het oorsprongsverhaal.
Oftewel, hoe is de legende van Billy the Kid ontstaan? In plaats van enerverende schietpartijen kiest Hirst daarom voor een suf familiedrama, waarin te zien is hoe William H. Bonney zich ontwikkelt tot de beruchte schutter. In de eerste aflevering lijkt hij overigens nog vooral een bijrol te spelen. Er is vooral aandacht voor hoe de familie Bonney naar Amerika emigreert en Williams vader overmand wordt door depressie.
Vanaf aflevering twee, als William gespeeld wordt door Tom Blyth, maken de soapige toestanden plaats voor spanning. Dit komt echt door Blyth, die jongensachtige charme combineert met sluimerend gevaar. Zie de scène waarin hij bijna achteloos een slang doodschiet en daarna zijn gewelddadige stiefvader aankijkt. Blyth heeft geen tekst nodig om duidelijk te maken wie hier de baas is. Zijn stiefvader kan maar beter oppassen en dat weet hij. De angst in zíjn ogen zegt ook genoeg.
Het is Blyth die Billy the Kid nog van krachtige energie voorziet. Moeiteloos torst hij de afleveringen op zijn schouders en maakt hij van William een menselijk personage dat uit noodzaak de revolver pakt. Een oude kerel uit de eerste aflevering geeft hem de wijze les mee dat hij pas moet richten als hij de revolver gebruikt. Voor William wordt het wapen een instrument van rechtvaardigheid, al blijken daarvan meerdere definities te bestaan in deze ruige wereld.
Daarnaast valt op hoe Billy the Kid is gefilmd. De beelden van de landschappen, dorpen en personages zien eruit alsof de cameralens grondig is opgepoetst. Alles oogt akelig romantisch en gelikt, met al die frisse gezichten en goed verzorgde gebitten. Het zijn beelden die zo op een postkaart zouden passen. Alsof de kijker wordt uitgenodigd een magische wereld te bezoeken. Die stijl slijpt de dreiging weg. Is dit nou echt de omgeving waarin de beruchte Kid opgroeide?
De serie is zeker niet slecht maar ook verre van geweldig. Het had allemaal veel beter gekund, zeker met dit personage. Hirst had er goed aan gedaan te kijken naar de westerns van Sam Peckinpah, met hun vurige karakter en smerige beelden. Als Viaplay op de markt van streamingdiensten mee wil spelen met de grote jongens, zal het toch echt met betere kwaliteit moeten komen.
Billy the Kid is the zien bij Viaplay.