Recensie
Recensie Prime Video-serie 'The Consultant'
De nare Amerikaanse kantoorcultuur onder een te klein loepje genomen.
Regie: Daniel Attias, Charlotte Brändström, Alexis Ostrander, e.a. | Cast: Christoph Waltz (Regus Patoff), Brittany O'Grady (Elaine), Nat Wolff (Craig), Aimee Carrero (Patti), Brian Yoon (Sang), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 29-34 minuten | Jaar: 2023
Er is momenteel geen tekort aan boekverfilmingen op streamingsdiensten. Ook op Prime Video, waar nu met The Consultant de verfilming van Bentley Littles gelijknamige boek is toegevoegd. Maar in plaats van dat de serie zo meesterlijk is dat deze inspireert het boek te gaan lezen, doet ze eerder afvragen hoe dat boek in godsnaam boeiend leesmateriaal kan zijn in plaats van een paar honderd pagina's 'wat heeft die rare man nu weer gedaan?'
De eigenaar van een game-ontwikkelingbedrijf wordt vermoord en nog dezelfde avond staat zijn tijdelijke vervanger al voor de deur: Regus Patoff, een vreemde man die papieren heeft die bewijzen dat hij het de komende periode voor het zeggen heeft. Twee medewerkers pogen uit te pluizen wie deze vent is en leren al gauw dat daar geen simpel antwoord voor te vinden is. Maar de nieuwe baas heeft wel een sterke invloed op de werkvloer, voornamelijk een negatieve.
Als je een rare slechterik wil hebben, dan huur je Christoph Waltz in. Hij was al een nare nazi in Inglourious Basterds en James Bonds gestoorde aartsvijand in recente 007-films. Stripexpert Mr. Glass legde in Unbreakable uit dat je een antagonist herkent aan lichamelijke kenmerken die afwijken van de norm. Acteur Waltz heeft dan ook een aparte kaak en een exotisch accent, waarmee hij gemaakt is om de schurk te spelen. Dat doet hij ook hier weer feilloos.
De rest van de cast kiest voor meer voor de hand liggende manieren om personages te vertolken. Niet slecht, maar ook niet bijzonder. Dat had wel gemogen, want de aanwezigheid van Patoff op de werkvloer maakt heel wat los bij de werknemers. Zo ontwikkelt hoofdpersonage Elaine zich onder invloed van Patoff tot een manipulatieve en overassertieve collega. De impact van haar metamorfose was groter geweest als haar vertolkster Brittany O'Grady (bekend uit het eerste seizoen van The White Lotus) het niet zo mild had gebracht.
De algemene ontwikkeling van het plot gaat ook niet bijzonder hard vooruit. Door Lost hebben makers geleerd dat ze afleveringen kunnen vullen met de verschillende manieren waarop iets of iemand mysterieus is, waardoor kijkers het gevoel hebben steeds dichterbij de waarheid te komen en er dus vooruitgang is. Dat is niet zo en in The Consultant krijg je ook geen antwoorden.
Echter, niet alles voorschotelen voor een domme kijker mag een pluspunt worden genoemd. Er worden namelijk aanwijzingen gegeven waarmee kan worden geconcludeerd wie die Patoff nou precies is. Daar komt bij dat het verhaal niet zozeer om dit personage draait, maar dat hij slechts een katalysator is voor het thema: de Amerikaanse werkcultuur. Nederlandse werknemers leven in luxe in vergelijking met de VS, waar de regels wat strenger zijn, de hiërarchie meer aanwezig is en heel wat collega's bereid zijn om over anderen heen te stappen om sneller hogerop te komen.
Patoffs aanwezigheid onthult de ware aard van een deel van de collega's, die bereid blijken zichzelf te vernederen om niet te worden ontslagen. Alleen wordt het aanboren van dit thema een beetje ondergesneeuwd door het plot rondom Patoff. Hij is een raadsel dat twee werknemers willen oplossen en totdat daar een beetje vaart in zit bestaan de afleveringen voornamelijk uit laten zien op welke verschillende manieren Patoff een vreemde vent is.
Het mysterie en de aanwezigheid van Christoph Waltz maken van The Consultant een vermakelijke serie, maar niet meer dan dat. Meerdere punten hadden een stuk scherper moeten zijn, maar wellicht waren de makers bang hun baan kwijt te raken als ze te ver waren gegaan.
The Consultant is te zien bij Prime Video.
Er is momenteel geen tekort aan boekverfilmingen op streamingsdiensten. Ook op Prime Video, waar nu met The Consultant de verfilming van Bentley Littles gelijknamige boek is toegevoegd. Maar in plaats van dat de serie zo meesterlijk is dat deze inspireert het boek te gaan lezen, doet ze eerder afvragen hoe dat boek in godsnaam boeiend leesmateriaal kan zijn in plaats van een paar honderd pagina's 'wat heeft die rare man nu weer gedaan?'
De eigenaar van een game-ontwikkelingbedrijf wordt vermoord en nog dezelfde avond staat zijn tijdelijke vervanger al voor de deur: Regus Patoff, een vreemde man die papieren heeft die bewijzen dat hij het de komende periode voor het zeggen heeft. Twee medewerkers pogen uit te pluizen wie deze vent is en leren al gauw dat daar geen simpel antwoord voor te vinden is. Maar de nieuwe baas heeft wel een sterke invloed op de werkvloer, voornamelijk een negatieve.
Als je een rare slechterik wil hebben, dan huur je Christoph Waltz in. Hij was al een nare nazi in Inglourious Basterds en James Bonds gestoorde aartsvijand in recente 007-films. Stripexpert Mr. Glass legde in Unbreakable uit dat je een antagonist herkent aan lichamelijke kenmerken die afwijken van de norm. Acteur Waltz heeft dan ook een aparte kaak en een exotisch accent, waarmee hij gemaakt is om de schurk te spelen. Dat doet hij ook hier weer feilloos.
De rest van de cast kiest voor meer voor de hand liggende manieren om personages te vertolken. Niet slecht, maar ook niet bijzonder. Dat had wel gemogen, want de aanwezigheid van Patoff op de werkvloer maakt heel wat los bij de werknemers. Zo ontwikkelt hoofdpersonage Elaine zich onder invloed van Patoff tot een manipulatieve en overassertieve collega. De impact van haar metamorfose was groter geweest als haar vertolkster Brittany O'Grady (bekend uit het eerste seizoen van The White Lotus) het niet zo mild had gebracht.
De algemene ontwikkeling van het plot gaat ook niet bijzonder hard vooruit. Door Lost hebben makers geleerd dat ze afleveringen kunnen vullen met de verschillende manieren waarop iets of iemand mysterieus is, waardoor kijkers het gevoel hebben steeds dichterbij de waarheid te komen en er dus vooruitgang is. Dat is niet zo en in The Consultant krijg je ook geen antwoorden.
Echter, niet alles voorschotelen voor een domme kijker mag een pluspunt worden genoemd. Er worden namelijk aanwijzingen gegeven waarmee kan worden geconcludeerd wie die Patoff nou precies is. Daar komt bij dat het verhaal niet zozeer om dit personage draait, maar dat hij slechts een katalysator is voor het thema: de Amerikaanse werkcultuur. Nederlandse werknemers leven in luxe in vergelijking met de VS, waar de regels wat strenger zijn, de hiërarchie meer aanwezig is en heel wat collega's bereid zijn om over anderen heen te stappen om sneller hogerop te komen.
Patoffs aanwezigheid onthult de ware aard van een deel van de collega's, die bereid blijken zichzelf te vernederen om niet te worden ontslagen. Alleen wordt het aanboren van dit thema een beetje ondergesneeuwd door het plot rondom Patoff. Hij is een raadsel dat twee werknemers willen oplossen en totdat daar een beetje vaart in zit bestaan de afleveringen voornamelijk uit laten zien op welke verschillende manieren Patoff een vreemde vent is.
Het mysterie en de aanwezigheid van Christoph Waltz maken van The Consultant een vermakelijke serie, maar niet meer dan dat. Meerdere punten hadden een stuk scherper moeten zijn, maar wellicht waren de makers bang hun baan kwijt te raken als ze te ver waren gegaan.
The Consultant is te zien bij Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 