Recensie Disney+-serie 'Ed Sheeran: The Sum of It All'
Promotiemateriaal vanuit Ed Sheeran zelf, maar gelukkig niet geheel nep.
"Ik wil een kameel," zei Prince ooit. Alsof hij een kleuter was antwoorde zijn personeelslid: "Nee, Prince. Je kan geen kameel hebben. Het is Minneapolis in de winter en het is half twee 's nachts." En de volwassen muzieklegende ging weer naar bed. Artiesten die al op jonge leeftijd beroemd worden missen daardoor emotioneel volwassen worden. Ze spreken over hun ervaringen alsof het wijze levenslessen zijn, alsof andere mensen die nog niet geleerd hebben. Ed Sheeran is er ook zo een, maar die moest tijdens het maken van deze documentaire plots opgroeien.
In vier afleveringen wordt getoond hoe zanger en componist Ed Sheeran de komende periode voor zijn carrière heeft gepland wanneer er plots wat obstakels op de weg verschijnen: bij zijn zwangere vriendin wordt kanker geconstateerd en zijn beste vriend overlijdt. Sheeran probeert toch door te ploeteren, maar hij leert dat dat simpelweg niet mogelijk is.
Ed Sheeran is een beetje een sneu figuur. Als in, hij is als kind gepest, waardoor hij nu zelfs met al zijn succes en fans soms nog steeds over zichzelf spreekt alsof hij The Elephant Man is tussen al die andere glamoureuze beroemdheden. Niet geheel onbegrijpelijk, want een leger aan internettrollen staat altijd paraat om hem af te zeiken wanneer hij ergens opduikt. Voor een rolletje als zingende soldaat in één scène van Game of Thrones oogstte hij zo veel haat dat hij zijn Twitteraccount afsloot.
Jammer dat hij niet ziet dat hij er best mag wezen. In principe heeft hij niet eens een reden om dat onderwerp aan te snijden, want hij heeft al jarenlang een relatie met de vrouw die in zijn jeugd een vriendin van hem was. Ze lijken erg gelukkig samen. Daarom komt het ook hard aan wanneer zij tijdens haar zwangerschap te horen krijgt dat ze ziek is en in haar huidige staat geen behandeling kan krijgen. Zelfs als kijker – als niet-fan zijnde – is dat een zorgwekkende mededeling.
Voordat die bom valt komt er eerst een beknopte Ed Sheeran-geschiedenisles. Als kind speelde Sheeran cello, ging op jonge leeftijd optreden op straat en kleine podia die hem wilden hebben. Het verklaart waarom hij altijd zo relaxt oogt wanneer hij voor publiek staat. Maar er zit ook exhibitionisme in hem, want wanneer hij een Oktoberfest bezoekt kan hij het niet laten om de bühne te kapen en in de schijnwerper te staan.
Een kaasfondue-op-wielen door de straten van Zürich is misschien geënsceneerd, maar Sheeran en zijn vriendin lijken niet te acteren. Het is een charmant stel, ze kletsen beiden veel en op zo'n manier dat ze daar plezier uit lijken te scheppen. Ook Sheerans ouders komen aan het woord, allebei apetrots alhoewel zijn vader dat niet openlijk durft te vertonen en constant een nonchalante toont aanslaat.
Sheeran zegt dat hij zijn roem dankt aan zijn beste vriend Jamal Edwards, die Sheerans muzikale talent ontdekte en zijn eigen sociale media gebruikte om hem te promoten. Maar ze klikten oprecht en bleven altijd dikke maatjes. Dan overlijdt Jamal. Sheeran gaat door met zijn album opnemen en zijn gezicht in het openbaar te laten zien. De rechtszaak over plagiaat komt er ook nog eens tussendoor.
Tot de avond waar hij voor het eerst zijn nieuwe muziek ten gehore brengt en in tranen uitbarst op het podium. Geen krokodillentranen; hij doet zelfs zijn best om door te blijven gaan, maar het lukt niet. Eenmaal weer in zijn kleedkamer moet hij zich inhouden om de mensen die flink betaald hebben voor een backstagebezoek vrolijk te woord te staan. Dit is een van de meest oprechte blikken achter de schermen.
Een gemiste kans is vermelden dat Jamal is overleden aan drugsgebruik. Er wordt al decennialang voor gewaarschuwd en toch gaan de overdoses door, maar om het niet eens te benoemen is ook geen oplossing. Sheeran heeft in interviews aangegeven zelf ook los te zijn gegaan vanaf zijn vierentwintigste en dat hij bewust niet wil zeggen wat hij heeft gedaan om jonge fans niet te beïnvloeden.
Het is in ieder geval goede timing dat de camera's draaiden tijdens dit moment in zijn leven, want anders ging dit over de opnames van zijn album en wat daar allemaal bij komt kijken – en het waren dan ook andere liedjes geweest, nummers die niet gaan over zijn angsten en zijn verlies.
Op de aftiteling staat dat deze productie is van Ed Sheeran Ltd. Dus ondanks dat hij in de eerste aflevering aangeeft dat hij heeft geleerd dat hij geen controle mag hebben over de documentaire over hemzelf lijkt het er op dat hij wel degelijk wat touwtjes in handen had. Prima, het is dan ook voornamelijk iets voor fans en die krijgen een best oprechte kijk op zijn leven.
Ed Sheeran: The Sum of It All is te zien bij Disney+.