Recensie Apple TV+-serie 'Invasion' seizoen 2
Is erg goed in het creëren van de illusie dat dit een goede serie is.
Audiospecialist Mitsuki wordt door een rijke wetenschapsbegeleider ingehuurd om naar Zuid-Amerika te komen waar een laboratorium is opgezet in een neergestort ruimteschip. De Britse jongeren gaan op zoek naar Casper. Trevante heeft zijn militaire carrière achter zich gelaten, maar Caspers notitieboek met vreemde aanwijzingen spoort hem aan actie te ondernemen. Aneesha en haar twee kinderen sluiten zich aan bij een groep strijders die zich inzet tegen dubieuze handelingen van het leger. Waar ter wereld deze mensen zich ook bevinden, ze zullen samenkomen in de strijd tegen de buitenaardse wezens.
Dat deze serie over een buitenaardse invasie zich volledig richt op de personages is een trucje. De makers zullen vol overtuiging zeggen dat Invasion gaat over het menselijke drama en niet over de aliens. Ja, prima. Maar er wordt zo weinig tijd besteed aan de aanvallers dat het na twee seizoenen nog steeds niet duidelijk is wat die nou precies doen. Er zijn heel af en toe momenten waarop we ze zien en ze agressief alle mensen doden. Is dat het? Ze gaan gewoon om de zoveel tijd op een slachttocht?
En zo diep is dat menselijke drama niet. Het neemt zichzelf doodserieus en meerdere plotlijnen gaan over liefde. Vooral degene over de jongeren ontstijgt niet het niveau van een middelmatige tienersoap. Die reizen trouwens 'even' van Londen naar Parijs. Voor een deel krijgen ze een lift, maar het gebeurt voornamelijk te voet. Neem het maar voor lief dat ze dit voor elkaar krijgen. Eten en drinken komt amper ter sprake en er valt geen woord over blaren.
Mitsuki's plotlijn barst van de potentie, maar die bron wordt slechts oppervlakkig aangeboord. In het ruimteschip is iets aanwezig (een levend wezen of toch iets anders?) en hoe meer ze daarmee in contact komt hoe meer herinneringen ze verliest. Maar een groot deel wordt besteed aan een collega die Mitsuki wel ziet zitten en kampt met diens terughoudendheid. En die rijke vent die dit hele onderzoek runt: stereotype arrogante betweter met een miljard op zijn bankrekening. Slecht geschreven en slecht geacteerd.
Over het algemeen zit er weinig schot in alle verhalen. Het lijkt alsof de makers wisten waar ze dit seizoen wilden laten eindigen – nee, er is natuurlijk geen afronding, wel een opening naar seizoen drie – en vervolgens maar moesten bedenken hoe ze tien afleveringen konden vullen om op dat punt te belanden. Lekker handig om Casper in een ziekenhuis in Frankrijk te plaatsen. Met daarnaartoe reizen is alvast een half seizoen gevuld.
De buitenaardse wezens zien er net als in het eerste seizoen fantastisch uit. Niet alleen omdat de computeranimatie zo overtuigend is, maar vooral omdat er een origineel en dreigend ontwerp aan ten grondslag ligt. Tijdens dit seizoen ondergaan ze een kleine metamorfose die ze nog gevaarlijker maakt. Dat gebeurt in het beste deel van het seizoen, ergens halverwege. De jongeren moeten door de Kanaaltunnel om in Frankrijk te komen en daar is het natuurlijk niet pluis. Vrijwel de hele aflevering wordt hieraan besteed; het is een actiespektakel van de bovenste plank.
Het droge geneuzel en gebrek aan gevoelsmatige vooruitgang maken dit tweede seizoen een vermoeiende zit. Over het algemeen scoren series van Apple TV+ een op zijn minst een voldoende, maar het lijkt erop dat deze streamingsdienst zich door de makers van Invasion heeft laten overtuigen dat dit een diepzinnig sciencefictiondrama is.
Maar dat is het niet. Het voortbestaan van de mensheid staat op het spel, maar dat voelt niet zo. Buitenaardse wezens zijn de aarde aan het overnemen, maar geen idee hoe. Een select groepje mensen lijkt mentaal te zijn verbonden aan elkaar en de wezens, en dat is omdat het gewoon zo is. De een is verliefd op zus, de ander is verliefd op zo – het zal een worst wezen. Hopelijk wordt er in het derde seizoen een einde aan gebreid en anders mogen de aliens zich maar de winnaars noemen.
Invasion is te zien bij Apple TV+.