Recensie Netflix-serie 'Yu Yu Hakusho'
Verfilming van de populaire manga en anime barst van de kleurrijke en bizarre gevechten.
De populariteit van de Japanse stripkunst manga en de animatiefilms anime is niet enkel meer beperkt tot het thuisland. Hele volksstammen lopen weg met de fantasierijke, in unieke stijl getekende verhalen die vaak gepaard gaan met een geheel eigen taalgebruik en bruut geweld. Gaandeweg worden steeds meer titels bewerkt tot films of series met acteurs van vlees en bloed. Over de matige speelfilmbewerking van Ghost in the Shell zullen we maar even zwijgen, maar Netflix oogstte recentelijk wel succes met een verfilming van het razend populaire piratenavontuur One Piece.
In 1990 verscheen het eerste deel van Yu Yu Hakusho, dat zou uitgroeien tot een succesvolle mangareeks over een strijder die zich begeeft op de vage scheidslijn tussen de mensenwereld en de geestenwereld. De titel laat zich lastig vertalen, maar verwijst naar de woorden voor 'wit papier', wat klinkt als het Japanse woord voor 'bewijs'. Al vrij snel na het verschijnen van het stripboek werd dit verhaal ook in animatievorm uitgebracht.
Netflix vatte het plan op om de verhalen over een herrezen rebelse tiener die jaagt op geestverschijningen te verfilmen met acteurs. Hiervoor werd vrij strikt vastgehouden aan de verhalen van de stripboeken en animatiefilms, maar door dit te doen in slechts vijf afleveringen worden de gebeurtenissen en vele veelal bizarre personages in moordend tempo op de kijker afgevuurd. Het voornaamste kritiekpunt op deze serie is dan ook de overdaad en het gebrek aan rust. Alsof de makers van gekkigheid niet wisten hoe ze het bronmateriaal moesten uitwerken.
Hoofdpersoon is tiener Yusuke, die op school door zijn opstandige houding altijd overal de schuld van krijgt. Hij is weliswaar een jeugdige crimineel, maar dat hij de pestkoppen van hun slachtoffers weet af te houden getuigt van een goed hart. In het stadje waar Yusuke en zijn jeugdvriendin Keiko wonen bevindt zich een enorm gat dat de overgang tussen de mensenwereld en de geestenwereld vormt, waar een geldbeluste ondernemer een commercieel slaatje uit wil slaan.
Uit het gat ontsnapt een 'yokai', een geestverschijning die bezitneemt van het hoofd en lichaam van een vrachtwagenchauffeur. Het voertuig dat hij bestuurt slaat op hol en dreigt een jongetje aan te rijden. Yusuke weet het jochie te redden, maar moet het bekopen met zijn eigen leven. Hij krijgt echter van Botan, een eigentijdse variant van Magere Hein, de kans om zijn leven terug te winnen door de wereld te verlossen van diverse yokai.
Toegegeven, je moet er flink je kop bij houden, al is het maar omdat sommige plotontwikkelingen voor nieuwkomers tamelijk onnavolgbaar zullen zijn. De conclusie is al snel dat je maar het beste mee kan gaan met de bizarre gebeurtenissen waarbij martial arts een steeds grotere rol gaan spelen. Tot groot vermaak van een groep verveelde ondernemers zorgen Yusuke en zijn nieuwe vrienden, waaronder voormalig aartsrivaal Kuwabara, voor de meest brute en grafisch expliciet uitgewerkte gevechten.
De vijfdelige serie is het krachtigst wanneer geestenjager Yusuke concrete opdrachten te verstouwen krijgt, zoals het terugveroveren van een drietal magische objecten van de yokai. Dat na het volbrengen van deze missies van een gestroomlijnd plot nauwelijks nog sprake is mag de pret nauwelijks drukken. De makers hebben hun serie volgepropt met extravagante vondsten, extreme personages en knallende primaire kleuren.
Zelfs als je moeite hebt om alle gebeurtenissen te volgen is Yu Yu Hakusho een denderende ervaring die van het scherm spat. Het bovennatuurlijke karakter zorgt voor onverwachte wendingen waardoor de serie voortdurend verfrissend en onconventioneel blijft. De fantasierijke vondsten van de strips en animatieserie hebben op geslaagde wijze een weg gevonden naar een nog breder publiek.
Yu Yu Hakusho is te zien bij Netflix.