Regie: Chloe Thomas, Steve Barron | Cast: Roger Allam (Antoine Verlaque), Nancy Caroll (Marine Bonnet), Keala Settle (Hélène Paulik), Patricia Hodge (Florence Bonnet), Geff Francis (François Roussel), e.a. | Afleveringen: 3 | Speelduur: 88-89 minuten | Jaar: 2022

Murder in Provence is gebaseerd op de Verlaque & Bonnet-boekenreeks van M.L. Longworth, die afkomstig is uit Canada maar al zevenentwintig jaar in Aix-en-Provence woont. Ze kent de Zuid-Franse stad en zijn omgeving op haar duimpje. De zonovergoten straten, weelderige villa's en frisse wijngaarden vormen een mooi contrast met de onverkwikkelijke moordzaken waar haar boeken om draaien. Echter, behalve de enscenering blijft van de Franse sfeer in de televisieserie niets behouden.

Vrijwel alle acteurs zijn op en top Brits. Ze proberen gelukkig niet met een Frans accent te praten, maar iets meer vuur en temperament in hun spel had het geloofwaardiger gemaakt dat deze serie zich in de nabijheid van de Middellandse Zee afspeelt. De onverenigbaarheid tussen de locatie en de bewoners is storend en eigenlijk al een prima reden om Murder in Provence over te slaan, maar daar komen nog genoeg andere redenen bij.

De moordzaken zijn namelijk weinig opwindend en alles voltrekt zich in een gezapig tempo. Er zijn eigenlijk geen echte spanningsmomenten behalve de obligate en zeer summiere dosis geweld op het eind van enkele afleveringen. Hoofdpersonage Antoine Verlaque, die in elke aflevering een moord in de hogere kringen van Aix-en-Provence mag onderzoeken, heeft de typisch Franse functie van onderzoeksrechter: degene die het strafrechtelijk vooronderzoek leidt en daders opspoort. Maar hij behoort niet tot de politie en zoals Antoine zelf zegt is hij ook niet geschikt om kogels te ontwijken.

De plots hangen van toevalligheden aan elkaar. Antoines verloofde Marine en schoonmoeder Florence worden vaak geraadpleegd, omdat ze de slachtoffers en potentiële daders in de meeste gevallen gewoon kennen. En bij de ondervragingen komt steeds net dat beetje informatie los waardoor het volgende stapje in het onderzoek kan worden gezet. Er zijn geen tempoversnellingen of echt verrassende gebeurtenissen. Soms komt iets zó toevallig uit dat het haast wel verzonnen lijkt. Een politiewagen met versterking die vaststaat door een ongeluk op de snelweg bijvoorbeeld.

De dynamiek tussen Antoine en zijn verloofde vormt een van de pijlers van de serie, maar deze staat beslist niet stevig. De ironische inborst van beiden leidt tot stijve gesprekken die hooguit een dunne glimlach op het gelaat van de kijker toveren. Er zit ook geen ontwikkeling in hun relatie: geen hoogtepunten of dieptepunten, alles is vlak. Wanneer de twee samen hun gedachten over de zaak laten gaan, vaak aangevuld met adjunct-commissaris Hélène als vijfde wiel aan de wagen, dreunen ze netjes hun stukjes plotuitleg op, waarbij ze vaak zelfs elkaars zinnen afmaken. Het komt allemaal erg onnatuurlijk over.

Roger Allam is een doorgewinterd acteur, maar mist het charisma om de spil te zijn waar de hele serie om draait. De ondersteunende cast is over het algemeen geschikt voor de rollen (maar dus wel vreselijk Brits) met één uitzondering en dat is Keala Settle als Hélène. De musicalster is erg ongeloofwaardig als adjunct-commissaris van de politie. Haar optreden past beter op het toneel dan op het televisiescherm. Overdreven acteren, laat dat nou maar aan de Fransen over.



Murder in Provence is te zien bij NPO Start.

Regie: Lluís Quílez | Cast: Eduard Fernández (Joaquin), Sergi López (Román), Jaime Lorente (Néstor), Chino Darín (Victor), Natalia de Molina (Rocío), Enric Auquer (Ricardo), Raúl Briones (Ariel) e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 47-72 minuten | Jaar: 2024

Een misdaadserie over drugshandelaren die elkaar het licht in de ogen niet gunnen lijkt niets nieuws, maar Mano de Hierro hanteert dit gegeven nét iets anders dan gebruikelijk. En met succes. De constante actie en onverwachte wendingen zorgen voor een flinke spanningsboog, waardoor menig kijker op het puntje van zijn stoel zal zitten.

De familie Manchado heerst over de haven van Barcelona en heeft zo de controle over de drugstransporten. Daarvoor onderhouden ze contacten met verschillende drugshandelaren waartussen zich constant vetes ontwikkelen. Wanneer een lading drugs zoekraakt lopen de gemoederen hoog op en raken de Manchado's betrokken in een bendeoorlog. Een ware familietragedie volgt.

Het tempo van Mano de Hierro ligt ontzettend hoog. Er is constant actie en de personages storten van het ene probleem in het andere. Dit gaat gepaard met veel geweld en koelbloedige slachtpartijen, waarbij de bloederige details niet worden verhuld. De serie grijpt direct de aandacht houdt die goed vast. Er is geen saai moment te bespeuren.

De stemmige belichting en het sombere kleurgebruik versterken de onheilspellende setting. Het verhaal speelt zich grotendeels buiten af, maar toch heerst er constant een drukkende sfeer. De personages zijn gekleed in het zwart en de zon lijkt amper te schijnen. Er is niets dat de kijker afleidt van de kern van het verhaal: het gevecht om de koopwaar, zoals de verloren lading drugs wordt genoemd.

Het plot beperkt zich tot de rode draad. In tegenstelling tot menig misdaadserie bevat Mano de Hierro vrijwel geen uitstapjes naar de privélevens van de personages. Dit is allerminst een gemis, want er gebeurt meer dan voldoende. Net wanneer iets ander de rug is, doemt er alweer iets nieuws op. De verschillende verhaallijnen lopen constant door elkaar, maar toch blijft alles overzichtelijk.

Door middel van terugblikken worden de personages gaandeweg uitgediept. Met name de verhouding tussen de Manchado-broers wordt daarmee langzaamaan steeds duidelijker. Zo vormt zich een steeds duidelijkere verklaring voor hun manier van handelen. Grote baas Joaquin hield zijn broertje Román altijd wat klein en behandelde hem zelf wat denigrerend, wat op latere leeftijd nog effect heeft. Jaime Lorente, bekend van zijn rol als Denver in La Casa de Papel, zet overtuigend een crimineel neer die nergens voor terugdeinst maar ook een zekere charme heeft.

De personages zijn redelijk gelijk aan elkaar, ondanks dat ze elkaars vijanden zijn. Wat vooral opvalt is dat er geen duidelijke hiërarchie is, maar dat van alle betrokken partijen bijna iedereen actief meedoet. Er zijn geen rijke drugsbazen die vanuit hun villa de orders uitdelen. De betrokkenen zijn vrijwel allemaal straatvolk en ze maken allemaal hun handen vuil in de strijd om de koopwaar. Dit maakt Mano de Hierro verfrissend en vernieuwend.



Mano de Hierro is te zien bij Netflix.

Regie: Oron Adar, Anna Kwak, Marika Mathieu, e.a. | Afleveringen: 4 | Speelduur: 44-48 minuten | Jaar: 2024

Begin 2001 schrikt heel Frankrijk op van een gigantisch nieuwsverhaal: in het dorpje Outreau zou een groep pedofielen al jaren tientallen op gruwelijke wijze kinderen misbruiken. Er volgt een strafzaak die wereldwijd aandacht krijgt, maar door gaten in de verhalen van aanklagers en aangeklaagden wordt een nog groter schandaal blootgelegd dat het vertrouwen in het Franse juridische systeem verbrijzelt. Outreau: Un Cauchemar Français weet deze ingewikkeld zaak inzichtelijk te maken.

Om dit schandaal te begrijpen is een introductie van de voornaamste spelers noodzakelijk. Allereerst is er onderzoeksrechter Fabrice Burgaud, die de zaak opstart, vervolgens tunnelvisie ontwikkelt en uiteindelijk de boeman van het verhaal wordt. Daarnaast zijn er een hoop advocaten die zich tegen Burgaud uitspreken, stuk voor stuk stereotypen van de beroepsgroep, evenals rechters die elk een eigen mening over de zaak hebben. Als laatste zijn er de aanklagers (een vijftiental kinderen) en de aangeklaagden (de groep pedofielen, waaronder enkele ouders van de kinderen).

Met zo veel betrokken personen zou je verwachten dat de vertelling in Outreau alle kanten opgaat. In zekere mate is dat ook zo, vooral veel geïnterviewde juristen lijken zichzelf erg grappig te vinden, maar toch vertelt de documentaire een heel coherent verhaal. Zo wordt de complexe zaak, vol misstanden en vooroordelen, ook duidelijk uiteengezet voor kijkers die hier nog niet mee bekend waren.

Outreau focust op het verhaal en bevat weinig tot geen stilistische poespas. Behalve een maquette van het appartementencomplex waar de misdaden plaatsvonden is het decor redelijk uitgebeend. In veel andere producties zou dit voor een tergend saaie kijkervaring kunnen zorgen, maar deze documentaire weet met de inhoud toch goed de aandacht erbij te houden. De simpele set en heldere montage laten zich combineren tot een goed behapbare kijkervaring.

Daardoor komt elke gruwelijke onthulling dubbel zo hard aan. De werkelijk misselijkmakende bekentenissen zorgen voor een taaie zit. Zelfs voor verwoede truecrimekijkers zijn er momenten die echt even moeten worden verwerkt. Outreau schenkt uitgebreid aandacht aan alle verschrikkelijke verhalen, maar doet dit met enorm veel respect. De documentaire heeft daarmee een duidelijk journalistiek karakter.

Meer nog dan de verschrikkelijke toestanden in Outreau gaat de vierdelige documentaire over de grote juridische misstanden tijdens de daaruit voorvloeiende rechtszaak. Voor de verandering zijn namelijk beide partijen in die zaak onrechtmatig behandeld. Kinderen werden ondervraagd alsof zij volwassenen waren en liepen zo trauma's op, terwijl de aangeklaagden nooit als onschuldig werden beschouwd totdat het tegendeel was bewezen.

Hierdoor ontstaat er een wirwar van complexe emoties, afbrokkelende relaties en vooral een landelijke minachting van het juridische systeem. Hoewel de Outreau-zaak in Frankrijk voor hervormingen heeft gezorgd, valt de emotionele impact ervan voor de directe betrokkenen niet te onderschatten. Door een aangeklaagde te interviewen laat deze documentaire het menselijke niet achterwege.

Outreau biedt geïnteresseerden in juridische drama's een perfecte casus, maar bevat ook genoeg om liefhebbers van stevigere truecrimedocumentaires te behagen. De serie creëert een eigen niche door onderzoeksjournalistiek en true crime te combineren, zonder te vervallen in de negatieve elementen van elk genre. Met respect voor de slachtoffers wordt een enorm compleet verhaal gepresenteerd, dat tevens als waarschuwing dient voor eenieder die actief is in de juridische sector.



Outreau: Un Cauchemar Français is te zien bij Netflix.

Regie: Diederik van Rooijen | Cast: Andrea Vass (Minke Moorman), Rifka Lodeizen (Eva Moorman), Marcel Hensema (Lucas Moorman), Joy Wielkens (Asha), Ruth Becquart (Fenna), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 46-49 minuten | Jaar: 2024

Sphinx opent met een montage van vage beelden en – hoe kan het ook anders in een Nederlandse productie – een voice-over. Eentje die uitlegt wat een sfinx is. Ook verschijnen enkele openingstitels knipperend in beeld. Dit was halverwege de jaren negentig helemaal hot. Passend dus om het dertig jaar later ook eens in Nederland te proberen, voor het type genreproduct dat hier zelden wordt gemaakt. Maar toch: de voice-over eindigt hier zowaar.

Drie jaar nadat de veertienjarige Minke spoorloos verdween, wordt ze ineens gevonden. Haar ouders, wier huwelijk in de tussenliggende jaren geen stand heeft gehouden, racen naar het ziekenhuis. Drie jaar lang hebben ze elkaar niet gezien en bij gebrek aan enig teken van leven zelfs bijna de hoop opgegeven dat Minke nog in leven was, maar hier is ze dan! Vader bekijkt haar tien seconden en zegt: "Ik wacht wel in de auto."

De gedachte achter dit moment is natuurlijk dat het Minke allemaal te veel wordt en haar vaders aanwezigheid een van de vele prikkels is, dat hij een liefdevolle en wijze keuze maakt door de kamer te verlaten. Maar is dit ook te zien? Nee, we zien slechts een vader die binnen paar tellen gaat van verbazing naar oké-doei. Later in de aflevering maakt hij zich druk over iets wat met zijn ex-vrouw te maken heeft, wat wederom benadrukt dat dit personage zo is geschreven dat de terugkeer van zijn dochter hem worst zal wezen.

Dat de emoties niet rijmen met de situatie is zacht uitgedrukt. Later zal blijken dat dit mankement de gehele serie kenmerkt. Personages krijgen extreme situaties en heftige keuzes voor hun kiezen, maar gaan daar volstrekt ongeloofwaardig mee om. Ook weet de serie nooit inzichtelijk te maken hoe personages tot bepaalde keuzes komen.

Daar komt vervolgens nog een mysterieus sausje overheen, wat meer een nutteloos drabje blijkt. Een adelaar houdt Minkes huis in de gaten en vliegt weg; ja, die vogel heeft wel iets met het plot te maken, maar dat die daar in zijn eentje zit te gluren blijkt achteraf nergens op te slaan. Maker Diederik van Rooijen wil duidelijk graag een sfeer creëren en slaagt daarin, maar deze momenten hebben verder weinig relevantie voor het plot.

Waar in ieder geval geen slecht woord over kan worden gezegd is de cinematografie. Oké, soms voelt het alsof iets zich op een bepaalde locatie afspeelt omdat Van Rooijen die bewust in het script heeft geschreven zodat hij daar kan filmen, maar dat doet hij dan wel bijzonder goed. Sommige plaatjes zijn als bewegende schilderijen. Ook hoofdrolspeelster Andrea Vass verdient lof. Het is een beetje ongemakkelijk dat ze een meisje van zeventien speelt en veel naakt toont, maar verder is haar acteerwerk indrukwekkend.

Zolang nog niet duidelijk is hoe de vork in de steel zit, is er hoop dat Sphinx een goede serie kan zijn. Maar zodra de arend uit de mouw komt, valt alles een kaartenhuis in elkaar. Het gebeurt weliswaar met een pijnlijke onthulling die je niet in de koude kleren gaat zitten, maar ook op dit punt gaat de serie ver voorbij aan waar de personages geloofwaardig in mee zouden gaan.

Het is mooi dat Videoland bereid was om een mysterie als Sphinx te financieren. Oefening baart kunst, maar er wordt in Nederland zelden geoefend met dit soort producties. En dat blijkt helaas. Van Rooijens film Taped is een stuk beter. Niet alleen steekt die logischer in elkaar, maar die productie voelt ook meer als zijn eigen ding. Sphinx is meer een samenraapsel van bekende elementen uit buitenlandse producties. Nogmaals, fijn dat er in Nederland eens iets anders wordt gemaakt. Maar het moet beter. Veel beter.



Sphinx is te zien bij Videoland.

Game of Thrones-makers David Benioff en D.B. Weiss kwamen onlangs weer samen voor een nieuw project: 3 Body Problem. De adaptatie is gebaseerd op het boek van de Chinese science-fiction auteur, Lio Cixin.

Als er iets is wat Benioff en Weiss geleerd hebben van Game of Thrones, is dat het slim is om zo dicht mogelijk bij het bronmateriaal te blijven. De nieuwe 3 Body Problem doet dan ook precies dat.

Het bronmateriaal

De serie blijft heel erg trouw aan de boeken, maar het verhaal in de Netflix-serie is wel iets internationaler. Zo concentreert de serie zich niet alleen op Chinese personages, maar ook op bijvoorbeeld Engelse personages. Dat is echter niet de enige aanpassing.

In het boek worden de buitenaardse wezens Trisolarans genoemd, maar in de serie heten ze San-Ti. De San-Ti zijn op zoek naar een nieuw huis en hoopten samen met de mensen te kunnen leven, maar nadat ze erachter kwamen dat mensen liegen, wilden ze dat niet meer.

De San-Ti

Het merkwaardige van de San-Ti is namelijk dat de wezens openlijk met hun gedachten communiceren, waardoor ze niet kunnen liegen. Verder is hun technologie ook heel erg geavanceerd, maar hebben ze zich veel langzamer ontwikkeld dan de mens.



3 Body Problem is op dit moment te streamen op Netflix.

De Netflix Top 10 is een plek voor misdaadliefhebbers. De twee bovenste plaatsen zijn voor de misdaadseries The Gentelemen en Mano de Hierro en nu staat op de derde plaats een nieuwe misdaaddocuserie, Homicide New York.

De docuserie met vijf afleveringen verscheen afgelopen woensdag op Netflix en weet dus gelijk indruk te maken op de kijkers.

Moordzaken

De synopsis van de serie luidt als volgt: Rechercheurs en aanklagers kijken terug op hun moeilijkste moordzaken in deze huiveringwekkende docuserie over waargebeurde misdaad van de maker van 'Law & Order'.

Op de IMDb staat Homicide New York op een prima 7,2. De afleveringen kijken naar een seriemoordenaar in East Harlem, een verdwijning op Wall Street, een bloedbad bij Carnegie Deli, een gruwelijke moord in Central Park en een moordenaar uit Midtown.

Dick Wolf

De man achter de docureeks is Dick Wolf, de producent van live action-series als het eerder genoemde Law & Order, maar ook FBI, Chicago P.D., Blood & Money en Miami Vice.



Dit jaar verschijnt overigens ook Homicide Los Angeles, dus de kans is groot dat deze docuserie ook zijn weg vindt naar Netflix.

Lost wordt gezien als een van de beste series ooit gemaakt met een grote cast die speelt in de serie. Vanwege de grote cast en de kosten van het filmen, wat voornamelijk gebeurde op locatie in Oahu, Hawaii, was de serie toen een van de duurste op televisie, waarbij alleen de eerste aflevering al meer dan 14 miljoen dollar kostte. Maar er is wel een personage dat de serie bijna geheel verpestte.

Lost is een sciencefictionavontuur-dramaserie gemaakt door Jeffrey Lieber, J. J. Abrams en Damon Lindelof. Het werd uitgezonden van 2004 tot 2010 gedurende zes seizoenen en 121 afleveringen en is geïnspireerd door de film Cast Away uit 2000 met Tom Hanks.

Verhaal

Lost volgt de overlevenden van een commerciële passagiersvliegtuig dat tussen Sydney en Los Angeles vloog en dan is neergestort op een mysterieus eiland ergens in de Stille Oceaan. Dit is de hoofdverhaallijn van de serie, die zich afspeelt op het eiland en de overlevenden volgt.

Iedere aflevering wordt daarnaast aangevuld met flashbacks die op het leven van een van de personages inzoomt voorafgaand aan het vliegtuigongeluk, of met flashforwards, die een vooruitblik op het leven van de personages geeft na het eiland. Daarnaast zijn er ook flash sideways te zien, waarin wordt weergegeven hoe het leven zou zijn verlopen als het vliegtuig nooit neer was gestort.

Jack Shephard

Het personage in kwestie dat Lost bijna verpestte is Jack Shephard, gespeeld door Matthew Fox. Hij is te zien in 113 van de 121 afleveringen en is een van de hoofdpersonages en dus in elk seizoen te zien. Hij is een ruggenmergchirurg, die de leider wordt van de groep overlevenden.



De makers van de serie wilden zo graag dat we voor Jack zouden juichen, maar wanneer hij op het scherm verscheen, eindigde je met een frustrerend gevoel. Hij maakte altijd slechte keuzes en toch deed de serie alsof hij het morele kompas van de serie was. Hij was zo humeurig, verwend en arrogant, en hij was constant aan het huilen. De andere personages waren veel interessanter, dus het was teleurstellend om te zien dat ze voortdurend tekort werden gedaan om Jack in het middelpunt van de actie te krijgen.

Groot succes

Oorspronkelijk was Michael Keaton gecast als Jack en zou Jack in de eerste versie van het scenario veel eerder gedood worden door een monster nadat hij bij de cockpit was aangekomen. ABC, het netwerk achter de serie, vertelde de producenten dat ze hem niet zo snel in de serie moesten laten sterven en het scenario werd veranderd. Na de verandering trok Keaton zich terug uit de rol omdat hij zich niet wilde verplichten aan een reguliere serie.



Ondanks dat Jack een minder leuk personage was om te zien, werd Lost een groot succes en een van de beste series ooit gemaakt. Het won heel wat prijzen waaronder 11 Emmy Awards, 13 Saturn Awards, een Golden Globe Award en een SAG Award. Heel wat series die volgden waren geïnspireerd op Lost en er zijn ook heel wat referenties naar Lost in heel wat andere series.

Kijken?

Je kan alle seizoenen van Lost bekijken op Disney+.

Alweer in juli 2023 verscheen de Christopher Nolan-film Oppenheimer in de wereldwijde bioscoopzalen. De Oscarwinnaar werd mede dankzij de Barbenheimer-hype een kassucces. Eindelijk kun je de film nu ook thuis streamen.

Uiteraard was Oppenheimer al een tijdje beschikbaar op Video on Demand-platformen als Pathé Thuis, maar nu vind je de film ook op een streamingdienst: SkyShowtime, de dienst waarop de films van Universal Pictures verschijnen na de bioscooprelease.

Groot succes

Met een 8,3 op de IMDb, 93 procent op de Tomatometer, een wereldwijde opbrengst van $964,6 miljoen en zeven Oscars mag Oppenheimer zich de succesvolste film van Nolan noemen, al zullen velen films als Interstellar, Inception en The Dark Knight meer op handen dragen.

Het succes is mede te danken aan een voortreffelijke cast, bestaande uit hoofdrolspeler Cillian Murphy, Oscarwinnaar Robert Downey Jr. en acteurs als Emily Blunt, Matt Damon, Florence Pugh, Josh Hartnett, Casey Affleck, Rami Malek en Kenneth Branagh.

Beste weekendfilm

Met een speelduur van 180 minuten zou je Oppenheimer ook als een miniserie kunnen kijken, in brokken van ongeveer een uur. Fans hebben al eens uitgezocht hoe de afleveringen van die miniserie dan zouden moeten heten:

- Part I: Wildest Dreams [start - 0:59:56]
- Part II: Cruel Summer [0:59:57 - 2:00:17]
- Part III: Look What You Made Me Do [2:00:18 - einde]

Mensen lijken geen genoeg te kunnen krijgen van de film Shooter met Mark Wahlberg en Kate Mara. De actiethriller uit 2007 is namelijk heel vaak te zien op televisie en nu keert de film terug in de Netflix Top 10.

De thriller van regisseur Antoine Fuqua (Training Day) is gebaseerd op de roman Point of Impact van schrijver Stephen Hunter en Wahlberg speelt in de film een oud-sluipschutter die erin wordt geluisd tijdens een missie voor de FBI.

Shooter

De actiethriller werd met een budget van $60 miljoen gemaakt en haalde wereld nog geen $100 miljoen op. Hiermee is de film niet direct een flop, maar financieel succes zal de film niet genoemd worden.

Op Dvd en televisie deed en doet de film het wel erg goed. En dat is niet gek. Op de IMDb staat Shooter op een nette 7,1 en de publieksscore op Rotten Tomatoes staat op 80 procent. Het publiek smult dus van de film.

Weer op Netflix

Sinds een paar dagen staat de film weer op Netflix en meteen staat Shooter weer in de Netflix Top 10. Onderstaande clip verklaart misschien waarom veel mensen zich prima met de film vermaken.



De synopsis via Netflix: Een ervaren scherpschutter wordt door collega's overgehaald te helpen om een moordaanslag op de president te voorkomen. En naast Wahlberg en Mara zie je ook rollen van Michael Peña, Danny Glover, Rhona Mitra, Levon Helm en Ned Beatty.

Op HBO Max barst het van de kwaliteitsseries en ieder jaar komen er een aantal nieuwe series en seizoenen bij. Ook in 2024. Hieronder de drie grootste series die dit jaar nog online moeten komen.

House of the Dragon (seizoen 2)

---

Na het eerste seizoen, dat debuteerde in augustus 2022, start aankomende zomer het tweede seizoen van House of the Dragon. We zien dan hoe het gaat met personages als Daemon Targaryen (Matt Smith), Rhaenyra Targaryen (Emma D'Arcy), Alicent Hightower (Olivia Cooke) en Lord Corlys Velaryon (Steve Toussaint).

Seizoen 2 van House of the Dragon start op 17 juni, met opnieuw tien afleveringen.

The Penguin

---

Deze spin-offserie van de bioscoopfilm The Batman focust zich op het personage Oswald "Oz" Cobblepot / Penguin, gespeeld door Colin Farrell. De serie volgt vooral de machtsgreep van Cobblepot in de onderwereld van Gotham City. Andere personages zijn Cristin Milioti als Sofia Falcone, Clancy Brown als Salvatore Maroni en Michael Zegen als Alberto Falcone.

De opnames werden in februari 2024 afgerond en de miniserie The Penguin staat gepland voor eind 2024, met acht afleveringen.

Dune: Prophecy

---

Na het enorme succes van Dune en Dune: Part Two kunnen de fans van de films uitkijken naar deze spin-offserie over de herkomst van de Bene Gesserit, de krachtige zusterschap die ook in de film hun stempel drukken. Belangrijke rollen zijn weggelegd voor Emily Watson, Olivia Williams, Sarah-Sofie Boussnina, Travis Fimmel en Mark Strong.

De opnames werden eind 2023 afgerond en Dune: Prophecy - eerder bekend onder de titel Dune: The Sisterhood - staat gepland voor eind 2024, met een onbekend aantal afleveringen.

Het langverwachte tweede seizoen van de Game of Thrones-spin-off House of the Dragon is aanstaande en HBO toont in nieuwe posters de twee teams die het komend seizoen tegen elkaar opnemen.

Zoals veel kijkers van het nieuwe hoofdstuk uit Westeros hebben kunnen zien, eindigde het eerste seizoen tot een absoluut kookpunt waarbij twee kampen, onder leiding van Rhaenyra Targaryen en Alicent Hightower, tegenover elkaar zijn komen te staan.

Targaryens door de eeuwen heen

In de epische serie, gebaseerd op het boek Fire & Blood van schrijver George R.R. Martin, wordt het verhaal verteld van de opkomst en ondergang van de Targaryens - de enige familie van Drakenmeesters die de 'Doom of Valyria' hebben overleefd. De serie speelt zich drie eeuwen voor de gebeurtenissen uit Game of Thrones af.

Na het overlijden van Koning Viserys Targaryen is er een waar familiedrama ontstaan waarbij dochter Rhaenyra (Emma D'arcy) en haar vroegere vriendin en vertrouweling Alicent (Olivia Cooke) in een verbolgen strijd zijn geraakt dat leidt tot een conflict dat de 'Dance of the Dragons' wordt genoemd.

Team Green vs Team Black

De nieuwe posters tonen de leden van team groen, onder leiding van Alicent, en team zwart, onder leiding van Rhaenyra. Volgens de makers belooft komend seizoen een waar bloedbad te worden. Heb jij al je team gekozen?

Tomorrow. All Must Choose.#TeamGreen or #TeamBlack#HOTDS2 pic.twitter.com/KK57snLGzn

— House of the Dragon (@HouseofDragon) March 20, 2024

Vanaf 17 maart is het nieuwe seizoen van House of the Dragon te streamen. Kijk tot die tijd het eerste seizoen op HBO Max.

Tomorrow. All Must Choose.#TeamGreen or #TeamBlack#HOTDS2 pic.twitter.com/Mfh5C1OFDe

— House of the Dragon (@HouseofDragon) March 20, 2024

Het is als acteur of regisseur altijd heel fijn om te horen dat het project waar je je hart en ziel in gestort hebt, goed ontvangen wordt. Helaas is dat niet altijd het geval, zoals bij deze serie.

In 2021 schreef Liane Moriarty het boek Apples Never Fall. De schrijfster is vooral bekend van Big Little Lies. Dit boek is later door HBO verfilmd tot een serie met Nicole Kidman, Reese Witherspoon, Shailene Woodley, Adam Scott en Zoë Kravitz.

Apples Never fall

Apples Never Fall had alles in zich om de volgende grote serie te worden, aangezien het verhaal spannend en aangrijpend is: na de vermissing van hun moeder, moeten vier kinderen alles wat ze dachten te weten over hun ouders vergeten als ze haar ooit nog terug willen zien.

De serie bestaat ook uit een goede cast, waaronder Sam Neill van Jurassic Park. De meervoudig Academy Award-winnaar Annette Bening speelt Joy Delaney, de vermiste moeder. Haar zoon wordt gespeeld door Jake Lacy, die vooral bekend is als Peter Miller uit The Office of als Shane Patton uit The White Lotus.

Reviews

Ondanks het sterke verhaal en de goede cast is Apples Never Fall niet goed ontvangen. De serie heeft namelijk een score van 43% op Rotten Tomatoes (op het moment van schrijven). Top criticus Judy Berman van TIME Magazine schrijft dat de serie "geen enkele vorm van plezier" geeft.



Criticus Kelly Lawler van USA Today deelt de mening van Berman: "Het stelt je eerder teleur dan dat het je boos maakt". Ook Randy Myers van San Jose Mercury News is geen fan: "[...]er zijn zoveel onwaarschijnlijke momenten dat je het gevoel krijgt dat je van je tijd bent beroofd."

Apple Tv+

Stream Apples Never Fall op Apple Tv+.

Liefhebbers van sciencefiction zijn laaiend enthousiast over Humans. De Britse sf-serie die in 2015 op Channel 4 werd gelanceerd, krijgt op IMDb een dikke 8,2.

De serie is geschreven door Jonathan Brackley en Sam Vincent. Het verhaal is gebaseerd op het Zweedse sf-drama Real Humans.

Robots

In de serie gaat het vooral over de zoektocht naar de verhoudingen tussen kunstmatige intelligentie en robots met een focus op het sociale, culturele en psychologische effect tijdens de testen.

Deze anthropo-morphistische robots worden in de serie synths genoemd. Naarmate de onderzoeken vorderen worden deze robots steeds menselijker. Maar is de wereld zoals wij die kennen daar al klaar voor?

Sterren

Er zijn 3 seizoenen geproduceerd van elk 8 afleveringen. De hoofdrollen zijn weggelegd voor deze sterren: Katherine Parkinson, Gemma Chan, Lucy Carless en Tom Goodman-Hill.



Humans speelt zich af in een parallelle wereld in onze huidige tijd. Het laatste ‘must have gadget’ dat op de markt is gebracht voor drukke families is een ‘synth’.

Twee

Dat zijn super hoogontwikkelde robotbedienden die als twee druppels water lijken op de echte levende bediende van het gezin. Al gauw merkt het gezin dat het samenleven met een robot verstrekkende gevolgen heeft.



De huiveringwekkende SF-thriller Humans is nog steeds te streamen op Disney plus.

Kijken: Disney+