'Ishura': geweldige gevechten maar een onhandig verteld verhaal
Vreemd opgezette anime komt door de rommelige eerste helft nooit goed tot zijn recht.
Met een verhaal dat aanvangt wanneer de grote slechterik is verslagen heeft de anime Ishura een interessant startpunt. De eerste aflevering maakt wel direct duidelijk dat het einde van een jarenlange overheersing door de Demonenkoning niet betekent dat geweld, angst en moord niet meer voorkomen. In tegendeel, zonder enige terughoudendheid toont deze aflevering hoe bruut het er in deze wereld aan toegaat. Dat gebeurt op weergaloze wijze, terwijl personages met duidelijke doelen worden geïntroduceerd. Meteen een geweldig pakkend begin.
Maar deze knallende opening wordt tenietgedaan doordat de volgende aflevering zich compleet ergens anders afspeelt, met andere personages. En de aflevering daarna ook. En degene daarna en degene daarna en degene daarna... Tot halverwege het seizoen introduceert elke aflevering een nieuw hoofdpersonage. Een originele structuur, maar de makers schieten zich daarmee in de voet. Hierdoor is het namelijk moeilijk om binding te krijgen met de personages, ligt het tempo lange tijd bijzonder laag en lopen er in de tweede helft veel te veel verhaallijnen door elkaar.
Deze vertelkeuze zorgt er tevens voor dat onduidelijk blijft wie de personages zijn en hoe hun wereld precies in elkaar steekt. Het is klaarblijkelijk een uitgebreide wereld waar goed over nagedacht is, maar door de opzet van het verhaal en de grote hoeveelheid personages komt die nooit goed tot haar recht. De serie roept volop vragen op, waarvan er aan het einde van de rit slechts enkele zijn beantwoord.
De kwaliteit van de animatie is erg wisselend. De gevechten vormen een hoogtepunt, met vloeiende animatie die goed de snelheid laat zien, zonder in te leveren op stijl. Ook de verschillende krachten van de helden zijn origineel en leuk bedacht. Maar helaas gaan veel scènes gepaard met lelijke 3D-effecten die ongemakkelijk afsteken tegen de traditioneel geanimeerde omgevingen. Ook ogen veel personages flets en zijn de achtergronden inspiratieloze herhalingen van elkaar.
Ishura ontsnapt enige tijd aan de ongegeneerde behaagziekte die animeseries met uitbundig brute actiescènes vrijwel altijd kenmerkt, maar zwicht met de vierde aflevering alsnog en dan maakt een flinke inhaalslag. Vrijwel de gehele aflevering wordt de magie van de geschetste wereld uitgelegd door een naakte rondborstige dame, wat overkomt alsof de makers er geen vertrouwen in hadden dat de uitleg anders zou blijven hangen. Er volgen later nog meer van dit schaamteloze momenten.
De tweede helft is beduidend beter, dankzij wat spannende gevechten en meer structuur, maar de slordige uitwerking van het verhaal en het gebrek aan focus blijven de serie plagen. Ook de laatste aflevering is een flinke domper en weet daarmee geen interesse te wekken voor volgend seizoen.
Het geweldige begin ten spijt is Ishura is helaas niet de gehoopte prins op het witte paard.
Ishura is te zien bij Disney+.