Regie: Morgan Neville | Afleveringen: 2 | Speelduur: 95-98 minuten | Jaar: 2024

De achtenzeventigjarige Steve Martin heeft een glansrijke carrière achter de rug en doet het op zijn oude dag nog steeds goed met de hitserie Only Murders in the Building. Hij behoort misschien niet tot de állergrootsten uit het komediewezen, maar hij heeft zeker zijn stempel gedrukt op stand-upcomedy, televisie en film. De twee afleveringen van de documentaire STEVE! (Martin) a Documentary in 2 Pieces nemen ons mee op een reis door Martins loopbaan en laten af en toe een glimp van zijn privéleven zien. De verteller: Steve Martin!

De eerste aflevering, getiteld Then, is een rechttoe-rechtaan chronologisch verslag van Martins carrière als stand-upcomedian, die eind jaren zeventig culmineerde in een stadionoptreden voor 45.000 man en hem de officieuze titel 'greatest comedian in showbizz, ever' opleverde. Het ging echter niet altijd van een leien dakje. Goocheltrucs, ballondieren, fopneuzen en (vaak gejat) komisch materiaal ten spijt was Martin lange tijd geen succesnummer. Hij ging filosofie studeren en waar anderen zich bezighielden met de zin van het leven, dacht híj diep na over de vraag hoe hij mensen harder kon laten lachen.

Martin analyseerde stand-upcomedy en zag dat er vrijwel altijd een pact was tussen de komiek en het publiek. De spanningsopbouw leidt naar een clou die via verschillende regels wordt aangekondigd. Maar wat als er geen aankondiging en regels zijn? Martin experimenteerde met komedie waarbij het publiek niet op een presenteerblaadje werd aangeboden waar het om zou moeten lachen: grappen zonder conclusie en met een verwarrende opbouw. Het werd zijn handelsmerk, maar na zijn grootste successen keerde hij stand-upcomedy de rug toe en sprong hij op de trein die film heet.

De overstap naar een filmcarrière is het invoegpunt van aflevering twee, getiteld Now. Deze aflevering is persoonlijker van aard: Martin vertelt waarom hij aan de documentaire meewerkt en laat zich gewillig interviewen over van alles en nog wat. De chronologie van zijn filmloopbaan wordt losjes aangehouden met archiefmateriaal, maar er is ook veel nieuw opgenomen. We zijn tegen wil en dank getuige van een tenenkrommend tweegesprek met Jerry Seinfeld (pfoe, wat is die man gevallen, zeg) en we zien Martin gezellig keuvelen en samenwerken met Martin Short.

Ook andere komediecoryfeeën doen hun zegje over Martin en zijn vorm van humor. Het is allemaal behoorlijk ons-kent-ons en lang-leve-Steve, maar dat heeft de witharige komiek ergens ook wel verdiend. Martin herinnert zich vooral een gelukkige jeugd buitenshuis. Hij had een afstandelijke vader, wiens enige reactie bij een van de eerste successen van zijn zoon was: "Nou, het is geen Charlie Chaplin." Met een beetje psychologie van de koude grond lijkt het aannemelijk dat Martin eigenlijk altijd op zoek is geweest naar liefde en erkenning (wie niet?) en dat hij daar graag de clown voor uithing.

STEVE! (Martin) heeft met zijn speelduur van ruim drie uur wel wat megalomane proporties. In die tijd kun je ook The Three Amigos! plus twee afleveringen van Only Murders in the Building bekijken en dat is voor een normaal mens eigenlijk al te veel Steve Martin. Beide afleveringen hadden zeker een halfuur korter gemogen en wat eerder tot de essentie door mogen dringen. Maar goed, dat is misschien net als met het werk van Martin zelf: het gaat niet om de clou, maar om de voorstelling.



STEVE! (Martin) a documentary in 2 pieces is te zien bij Apple TV+.

Regie: Amanda Brotchie, M.J. Delaney, Ben Taylor, e.a. | Cast: Louisa Harland (Nell Jackson), Frank Dillane (Charles Deveraux), Bo Bragason (Roxy Trotter), Florence Keen (George Trotter), Adrian Lester (Graaf van Poynton), Enyi Okoronkwo (Rasselas), Alice Kremelberg (Sofia Wilmot), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 36-51 minuten | Jaar: 2024

Nell Jackson heeft liever niet dat je haar Nelly noemt en toch kan gedurende het eerste seizoen over haar bandietenavontuur vrijwel niemand het laten. Nelly klinkt een beetje betuttelend, maar past ook prima in de luchtige, plagerige sfeer waarin veel dialogen in Renegade Nell zich voltrekken. Nell deelt uit, maar kan ook lekker incasseren. Deze struikrover tegen wil en dank moet samen met haar zussen en een paar niet al te snuggere medestanders haar naam zuiveren en een complot verijdelen in het Engeland van begin zeventiende eeuw. Magie leeft en de jakobieten roeren zich.

Renegade Nell is een heerlijke avonturenkomedie met kleurrijke personages en een prima plot. De prettige, zelfbewuste humor vormt het hart van de serie, maar de verwikkelingen rond Nells aanklacht en vlucht in de bossen steken ook vernuftig in elkaar en zijn verrassend gefocust. Zwarte magie en politieke spelletjes geven de serie een donker randje en ook voor de liefhebbers van superhelden valt er wat te genieten, want Nell krijgt hulp van een elf (heerlijk gespeeld door Nick Mohammed), die haar bij tijd en wijle bovenmenselijke kracht en reactievermogen geeft. Bullettime met vuursteenpistolen!

Renegade Nell serveert de droge, dommige dialogen en kluchtige situaties (veel persoonsverwisselingen en verkleedpartijen met pruiken) in een ontspannen tempo. Ook voorziet de serie in leuke running gags over analfabetisme en de legendes rond Nell, die steeds groteskere vormen aannemen. De rol van de drukpers en journalistiek alsmede enkele andere maatschappelijke thema's zijn op een luchtige manier in het verhaal gemixt. Nell is natuurlijk een soort Robin Hood, die de rijkdom van weinigen herverdeelt onder velen, waaronder haar eigen gezelschap. Overigens is de struikroverij maar een miniem plotonderdeel; de serie focus voornamelijk op Nells strijd voor gerechtigheid.

Nell is geen volmaakte heldin, maar wel bijzonder in haar vindingrijkheid en kwetsbaarheid tegelijk. Hoofdrolspeelster Louisa Harland laat haar pittige goed zien, zonder dat zij zichzelf overdreven moet laten gelden (ze blijft natuurlijk een vrouw in een mannenwereld) en heeft een uitstekende komische timing in woord en gebaar. Ook de andere castleden zijn uitermate komisch en innemend of, in het geval van Alice Kremelberg en Adrian Lester als de belangrijkste antagonisten, lekker kwaadaardig. Vooral de prestatie van de destijds dertienjarige Florence Keen als het bijdehante zusje van Nell verdient lof.

Ook visueel is Renegade Nell dik in orde. Er wordt slechts spaarzaam gebruikgemaakt van CGI, terwijl alle scènes op locatie zijn opgenomen in de Engelse bossen en historische kastelen en paleizen. De kostuums, pruiken en make-up zijn lekker fel en dragen bij aan het malle karakter van de serie. Daarnaast is er een prominente rol voor muziek. Zowel in de opzwepende begeleiding van komische vuist- en vuurgevechten, de lieflijke tonen bij intieme momenten als de sfeervolle Ballad of Renegade Nell van Nick Cave tijdens de aftiteling van de laatste aflevering. Dat er maar snel een tweede seizoen moge volgen.



Renegade Nell is te zien bij Disney+.

Regie: Jordan Canning, Paul Fox, J.J. Johnson, e.a. | Cast (stemmen): Karen Prell (Jet), John Tartaglia (Gobo), Jordan Lockhart (Wimmie), Donna Kimball (Mollie), Dave Goelz (Bobbie), e.a. | Afleveringen: 13 | Speelduur: 26-30 minuten | Jaar: 2024

De zingende en dansende Freggels, die in de jaren tachtig furore maakten op televisie, waren in 2022 ineens terug in een reboot. Waarom? Omdat ze zo ongelooflijk leuk, vrolijk en leerzaam zijn, daarom! De Freggel Vijf (Gobo, Mollie, Wimmie, Bobbie en natuurlijk Jet) en al hun vrienden krijgen er gelukkig geen genoeg van en schitteren in een tweede seizoen op Apple TV+. Terug van teruggeweest.

De Freggels zijn de ultieme uiting van het muppetdom van Jim Henson, die helaas al in 1990 op vierenvijftigjarige leeftijd overleed. Niet alleen kon Henson al zijn humor en creativiteit als poppenmaker en marionettenspeler kwijt in de vrolijke, bontgekleurde lappenwezens, maar hij wist in de serie ook een prachtige wereld van onderling verbonden biotopen te creëren. Niet alleen de belevenissen in de Freggelgrot, maar ook het leven van de reusachtige Griezels en de wetenschappelijke experimenten van de 'gewone' mens Doc hadden een belangrijke rol in de verhaaltjes van een halfuur.

Die afwisseling is ook een van de sterkste aspecten van De Freggels: Terug naar de Grot. Het ene moment volgen we de 'reizende oom Roel' op zijn expedities in de echte wereld (door de Freggels 'de ruimte' genoemd) en vervolgens krijgen we advies van de alwetende storthoop Gloria in de tuin van de Griezels. Er is een breed scala aan protagonisten, wier uiterlijke en innerlijke kenmerken allemaal direct herkenbaar zijn. En ook met de nevenpersonages ga je vrijwel meteen een emotionele verbinding aan: je wordt warm van binnen als deze of gene weer even zijn gezicht laat zien.

Wat De Freggels: Terug naar de Grot ook als een van de weinige kinderseries precies goed doet, is het toevoegen van zoetsappige, moralistische thema's aan de plotlijnen. Of is het andersom? Vaak lijkt het alsof de serie één grote kluwen van wijze lessen is die de jonge kijker via de dialogen en acties van de Freggels en hun bekenden krijgt uitgelegd. De wetenschapper Doc, die als hobby het ontwarren van in elkaar gestrengelde usb-koorden heeft, zou er veel plezier aan beleven.

Niet dat je er heel erg op moet puzzelen: de levenslessen liggen er dik bovenop en worden voor het gemak nog eens uitgepeld door de personages, vaak zingend. Er zijn afleveringen over discriminatie, gevoelens, het lef om jezelf te zijn en de nadelen van (ruil)handel. Alles wordt met zoveel hilariteit en een vette knipoog naar de ouders gebracht dat de moraliteit nooit gaat irriteren. Het belangrijkste thema is de onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid van alles binnen het ecosysteem dat aarde heet. Deze rode draad is op een heerlijke manier (iets met aardbeien en windenergie) door de verschillende afleveringen geweven.

De Freggels: Terug naar de Grot oogt vrijwel hetzelfde als De Freggels veertig jaar geleden en dat is het grootste compliment dat je de serie kunt geven. De handpoppen, kostuums en kustmatige omgevingen zijn niet onder een dikke laag CGI bedolven en zien er gewoon precies zo uit zoals ze eruit moeten zien: nostalgisch en verfrissend tegelijk.

Het marionettenspel is natuurlijk van uitzonderlijke kwaliteit. In dit genre zijn er geen series of films die het beter doen, al is de concurrentie anno 2024 niet moordend. Lili Cooper als Doc, de enige prominente 'echte' acteur in de serie, is ook erg innemend. Ze zit vol flauwe woordgrappen en ironie en kan mooi zingen in de spaarzame momenten dat de rol erom vraagt.

De meer uitgebreide liedjes zijn natuurlijk voor de Freggels. De stemacteurs (waarvan sommige uit de originele serie) zingen, giechelen, schreeuwen en neuzelen er heerlijk op los. Daarnaast zijn er muzikale bijdragen van onder andere Daveed Diggs, Ariana DeBose en de K-popgroep Aespa (als zichzelf). Het maakt het fantastische feest van kleuren, geluiden, humor en vrolijkheid dat De Freggels: Terug naar de Grot is, alleen maar groter. "Wat een tijd om een Freggel te zijn."



De Freggels: Terug naar de Grot is te zien bij Apple TV+.

Regie: Josef Kubota Wladyka, Alan Poul, Takeshi Fukunaga | Cast: Ansel Elgort (Jake Adelstein), Ken Watanabe (Hiroto Katagiri), Rachel Keller (Samantha), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 51-57 minuten | Jaar: 2024

Het tweede seizoen van de gelikte misdaadserie Tokyo Vice pakt de draad op na een schietpartij en een tragische vermissing. Genoeg dus om op voort te borduren en dat doen de scenaristen moeiteloos. Het complot dat zich in het vorige seizoen ontvouwde wordt ditmaal opgeblazen tot internationale proporties. Spanning gegarandeerd dus, al had de relatieve kleinschaligheid van eerdere afleveringen ook zijn charmes.

Dat niemand minder dan Michael Mann de eerste aflevering van Tokyo Vice regisseerde was meer geluk dan wijsheid. In eerste instantie zou Destin Daniel Cretton de pilot voor zijn rekening nemen, maar die werd weggelokt voor de Marvel-film Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings. Zo kon Mann alsnog een van zijn specialiteiten (stedelijke opnames, het liefst 's nachts en met het nodige neonlicht) op de serie botvieren. Toch doen Mann-fans er goed aan hun verwachtingen te temperen: de cinematografie in Tokyo Vice is uiterst gedegen, maar niet zo uitgesproken dat je van Manns (blijvende) signatuur kunt spreken.

Opvallend in (en typerend voor) seizoen twee van de nog altijd door Mann geproduceerde serie is de flinke schaalvergroting, zowel geografisch als thematisch. Waar de eerste acht afleveringen zich volledig afspeelden in de Japanse hoofdstad gebruikt het vervolg de Verenigde Staten, het thuisland van de hoofdpersoon, als excuus om de actieradius wat te vergroten. Jakes worsteling met zijn verantwoordelijkheid richting zijn ouders en zus, personages die we tot nu toe nooit te zien kregen, wordt daarbij op ietwat geforceerde wijze gekoppeld aan een internationaal politiek complot.

Dat de journalist nét op het juiste moment op de juiste plaats belandt tart de geloofwaardigheid, maar daar staat tegenover dat de scenaristen de strijd binnen de yakuza een stuk interessanter weten te maken. Veel meer dan in het eerste seizoen is de strijd tussen de verschillende clans ook een strijd tegen de tijdgeest, waarbij de oyabuns (absolute leiders) nieuwe oplossingen moeten bedenken om het hoofd boven water te houden. Houden zij vast aan de rituelen van weleer of betreden ze het huidige millennium met oog voor marktwerking en kapitaal?

Ieder voordeel heeft in dit seizoen zijn nadeel. Omdat de 'klassieke' yakuza opgeslokt dreigen te worden door een golf van verandering, vervagen langzaamaan de (anders complexe) scheidslijnen tussen de afzonderlijke clans. Waar het eerste seizoen nog was opgezet als een mysterie – welke krantenkoppen houden met elkaar verband, wie is loyaal aan wie? – telt hier op den duur vooral het grotere plaatje. Het criminele speerpunt van de serie, een yakuzabaas die in het eerste seizoen al duidelijk werd geïntroduceerd, komt daarbij scherper en eenduidiger in beeld als het absolute kwaad.

Streep een en ander tegen elkaar af en het eerste en tweede seizoen van Tokyo Vice kunnen zich aardig aan elkaar meten. Oók de nieuwe serie kijkt vloeiend weg, maar weet net niet volledig te overtuigen. Voor een groot deel komt dat door de povere opvulling van de centrale plot. Twee voorname bijrollen in de yakuzagelederen (prominent Sato blijkt een broertje te hebben en een kwaadaardige onderbaas keert terug uit een onvrijwillige retraite) voegen bijvoorbeeld te weinig toe en de sterke rol van Jakes afdelingschef Eimi wordt 'bekroond' met een matig uitgewerkt zijplotje over haar thuissituatie.

Was het in de allereerste afleveringen nog de kwajongensachtige uitstraling van hoofdrolspeler Ansel Elgort die vaak dwarszat – telkens opnieuw diende je als kijker te geloven dat zijn (dan nog onwennige) journalist in zijn werkveld daadwerkelijk zo serieus werd genomen – in het tweede seizoen komt vooral tegenspeler Rachel Keller er wat bekaaid vanaf.

Haar personage werd eerder geïntroduceerd als een vindingrijke en gehaaide gastvrouw, maar blijft ditmaal wat eenzijdig hangen in een traumatisch verleden. Haar wanhopige wens om een persoonlijke droom te verwezenlijken zorgt ervoor dat ze regelmatig irrationeel handelt en op die momenten hopeloos naïef overkomt. Een manco dat toegeschreven kan worden aan het schrijfwerk, want Keller speelt haar personage verder juist scherpzinnig en eigengereid.

In tegenstelling tot het eerste seizoen brengt dit vervolg een acceptabel gevoel van afronding met zich mee, maar dat wil zeker niet zeggen dat er niets meer in het verschiet ligt. Vooral in de biografie van de echte Jake Adelstein lijkt nog wel wat ruimte te zitten. Twijfels over de waarachtigheid van zijn getuigenissen zijn er overigens genoeg, maar in dat geval is Tokyo Vice misschien juist wel het universum waarin de journalist optimaal kan opereren.

Tokyo Vice is te zien bij HBO Max.

Er is niets zo irritant als een serie die eindigt op een cliffhanger. Helaas stoppen series soms eerder dan de makers voor ogen hadden. Dat is ook het geval bij de inmiddels vergeten serie Stalker.

De eerste aflevering van Stalker verscheen in oktober van 2014. De serie werd in Amerika uitgezonden op CBS, tot mei 2015. Stalker werd gemaakt door Kevin Williamson, die ook The Vampire Diaries en Dawson's Creek creëerde.

Stalking

Stalker gaat over een team detectives van de LAPD dat zaken over stalking onderzoekt. Detective Jack Larsen is recentelijk overgeplaatst naar deze afdeling. Zijn sterke persoonlijkheid heeft hem voorheen in de problemen gebracht, maar zou nu goed van pas kunnen komen.

Zijn baas luitenant Beth Davis is een expert in het veld, gedreven door een traumatische persoonlijke ervaring. Met de rest van hun team onderzoeken Davis en Larsen zaken en ondernemen ze actie, voordat het stalken en intimideren uit de hand loopt.

Cliffhanger

In het begin wist de serie een fatsoenlijk aantal kijkers te trekken. Naarmate het seizoen vorderde ging dat aantal steeds meer omlaag. Helaas besloot CBS daarom de serie te cancellen.



Deze beslissing werd genomen terwijl er nog een paar afleveringen te gaan was. De laatste afleveringen van Stalker werden nog wel uitgezonden, maar de serie eindigde op een cliffhanger.

Tweede kans

De laatste aflevering wist de persoonlijke verhalen af te ronden, maar hintte ook op nieuwe uitdagingen die niet opgelost waren. De intense sfeer en de pakkende verhaallijnen zouden een reden zijn om deze serie een tweede kans te geven.

Stalker schijnt daarnaast ook een licht op een deel van waargebeurde misdaad waar nog niet genoeg aandacht voor is en dat vaak niet serieus wordt genomen, namelijk stalking zaken. Wie weet kan het verhaal van de serie ooit toch nog verder gaan.

Regie: Benjamin Ross | Cast: Avi Azulay (Moses), Mehmet Kurtulus (farao), Sami Fekkak (Atta), Monty Ben (Taskmaster), Dominique Tipper (Zipporah), Ishai Golan (Aaron), Clarke Peters (God - stem), Charles Dance (verteller - stem), e.a. | Afleveringen: 3 | Speelduur: 81-88 minuten | Jaar: 2024

Het probleem met verfilmingen van het Mozesverhaal is dat niemand veel wil afwijken van de legende. Enerzijds uit respect voor de heilige tekst, anderzijds omdat het basisverhaal zo heerlijk spectaculair is, met een bloedende Nijl, een gigantische insectenplaag en een splijtende Rode Zee als hoogtepunten. Ook de Netflix-serie Testament: The Story of Moses levert daarmee wat men doorgaans kan verwachten van een verfilming van het Mozesverhaal, zij het met een beperkter budget en zonder bekende acteurs.

Er is een lange traditie van Mozesvertellingen. Cecil B. DeMille ging al over de top met Charlton Heston in Gandalf-stijl in The Ten Commandments, Gianfranco De Bosio voerde Burt Lancaster op als Mozes in de televisieserie Moses the Lawgiver en Ridley Scott haalde de beste CGI-specialisten en Christian Bale in huis voor een moderne bioscoopversie met Exodus: Gods and Kings. Wat viel hier nog aan toe te voegen? Volgens Netflix: experts die commentaar leveren op het verhaal en de personages. Aldus werd de driedelige serie Testament: The Story of Moses een docudrama, al is het documentaire-aspect vrij miniem.

Televisieregisseur Benjamin Ross heeft zeker geprobeerd om variatie en creativiteit aan te brengen. Zo wordt de passage van baby Mozes in zijn mandje pas later in het verhaal verkend, in verschillende flashbacks en vanuit verschillende gezichtspunten. De vrouwelijke personages krijgen ook wat meer te doen dan in vroegere films en series waarin uitsluitend de mannen aan het woord kwamen.

Maar voor de rest houdt Ross het bij een conventionele, droge en relatief sobere voorstelling die met relatief degelijke CGI alle bekende hoogtepunten aan bod laat komen. Verwacht dus geen verrassingen zoals de hilarische scène in de film van Ridley Scott waarin krokodillen de Nijl in een bloedrivier veranderen. Ook van de veelal onbekende acteurs valt niemand op. Zij voorzien in wat er van hen wordt gevraagd: het gebruikelijke reconstructiespel dat veel docudrama's typeert.

De meest opvallende spelers staan overigens buiten beeld. Karakteracteur Charles Dance mag met zijn warme stem passages uit Exodus voorlezen en Clarke Peters uit The Wire laat de autoritaire stem van God weerklinken vanuit een geel licht of een brandende struik. Leuk detail: Peters klinkt op bepaalde momenten meer als de hindoegod Shiva ("I am the destroyer") dan als de god uit het Oude Testmanet die het goed voorheeft met de Israëlieten. Een must is de bizarre scène waarin God zegt dat hij de farao zal straffen, maar dat hij op voorhand weet dat die toch niet gaat luisteren.

De experts van de Bijbel, de Koran en de Thora die sporadisch opduiken om commentaar te leveren, geven weinig onthullende informatie. Wat je wel voelt, is een verschil in benadering. Sommigen nemen het verhaal letterlijk, terwijl anderen het interpreteren. Zo verklaart een van de specialisten, een nuchtere wetenschapper, dat het niet toevallig is dat kikkers Egypte overspoelden als een van de plagen van God. Kikkers stonden bij de oude Egyptenaren symbool voor vruchtbaarheid, terwijl ze in het Mozesverhaal paradoxaal genoeg de dood brengen.

In feite beperken de commentaren zich tot interessante weetjes, waarmee Testament: The Story of Moses vooral lijkt te zijn gemaakt voor jonge mensen die het Mozesverhaal nog niet kennen. Terwijl die door een onderhoudende legende worden geamuseerd, leren ze nog iets bij. Maar oudere kijkers zullen weinig hebben aan deze brave, schoolse televisie.



Testament: The Story of Moses is te zien bij Netflix.

Regie: Otto Bathurst, Dennie Gordon, Debs Paterson, e.a. | Cast: Pablo Schreiber (Master Chief), Kate Kennedy (Kai-125), Natascha McElhone (Catherine Halsey), Yerin Ha (Kwan Ha), Bokeem Woodbine (Soren-066), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 45-61 minuten | Jaar: 2024

Het eerste seizoen van Halo was aardig maar kende genoeg gebreken. Vooral liefhebbers van de Halo-videogames hadden enorm veel aan te merken. Dat Master Chief zijn helm afzette zal menig fan waarschijnlijk nog steeds nachtmerries bezorgen. De geluiden vanuit de cast, met name hoofdrolspeler Pablo Schreiber, waren dat het tweede seizoen beter zou zijn en dat iedere Halo-fan vooral weer moest kijken. Ware dit loze woorden of is er echt een flinke verbetering merkbaar? Het zit er ergens tussenin.

Master Chief en zijn mede-Spartans worden na de gebeurtenissen van het eerste seizoen door hun nieuwe baas alleen nog maar op escortmissies gestuurd. Bij een daarvan stuit Master Chief op Covenant Elites (de sterkste rekruten van het alienras dat tegenover de mensheid staat) die kunnen camoufleren. Dit lijkt te duiden op een grotere tegenslag voor de Covenant. Master Chiefs superieuren geloven hem niet, waarna hij in een politiek spelletje belandt en zijn geloofwaardigheid in twijfel wordt getrokken.

Hoewel gestroomlijnder dan in het eerste seizoen blijft Halo ook in seizoen twee narratief rommelig. In te veel door elkaar gewoven plotlijnen passeren vooral half uitgedachte ideeën de revue. De overkoepelende verhaallijn mist persoonlijkheid en wordt geplaagd door relaties tussen personages die ietwat ongemakkelijk overkomen. Ondanks een verwoede poging tot gelaagdheid weten deze personages niet te boeien, waardoor het verhaal niet de gewenste impact heeft.

Het is vooral moeilijk de aandacht erbij te houden wanneer het verhaal gaat over Kwan Ha of Soren. Deze scènes voelen als opvulmateriaal dat op geen manier impact heeft op het grotere verhaal. Uitzondering hierop is de wederontmoeting tussen Halsey en Soren, die meer duidelijk maakt over het rekruteren van de Spartans. Helaas krijgt dit plotpunt veel te weinig tijd en dondert de serie alweer door voordat dieper op het achtergrondverhaal kan worden ingegaan.

Wat Halo wel goed doet, zijn de snoeiharde actiescènes, die op momenten enorm trouw zijn aan de videogames en daarmee een feest van herkenning zullen zijn voor de fans. Deze actiescènes ziet er werkelijk fantastisch dankzij goede gechoreografeerd en geweldige computergeanimeerde beelden. Daarmee is duidelijk zichtbaar dat er enorm veel geld in de serie is gestoken, wat resulteert in onmiskenbaar hoge productiewaarde. Het is daarentegen wel erg jammer dat Cortana een niet geslaagde facelift heeft gekregen.

Net zoals de videogames maakt dit seizoen hier en daar een uitstapje naar het horrorgenre, wat uitzonderlijk goed werkt. Een iconische vijand uit de games doet op een weergaloze manier zijn intrede en biedt daarmee direct een opzetje naar het volgende seizoen. Een ander hoogtepunt is aflevering vier, die een belangrijk punt in de geschiedenis van het Halo-universum behandelt. Deze aflevering is van begin tot eind enorm spannend en doet niet onder voor menig blockbuster.

Er zijn veel momenten van herkenning: van de verschillende type Covenant Elites tot de gebruikte wapens. Meerdere iconische personages maken hun entree, waarvan er eentje helaas wat ondermaats is. Toch blijft het raar om te zien dat Master Chief zo vaak zijn helm afdoet. Als overmaat van ramp is hij in dit seizoen ook zijn pak kwijt. Een keuze die de fans niet zal bekoren, maar ook getuigt van een luie vertelling.

Halo's tweede seizoen is een stuk beter dan haar eerste, maar haalt niet de kwaliteit die voor een franchise als deze tot de mogelijkheden behoort. Sommige keuzes zorgen voor een feest van herkenning, terwijl andere het tegenovergestelde bewerkstelligen. Er zijn geweldige actiescènes met enorm goede muziek, maar de serie vormt nog steeds een rommelig geheel met een Master Chief die niet iedereen zal bekoren. Met een gigantische cliffhanger staat de deur wagenwijd open voor het derde seizoen. Drie keer scheepsrecht?



Halo is te zien bij SkyShowtime.

In de sciencefiction hitserie See uit 2019 speelt onze eigen Sylvia Hoeks een ijzingwekkende rol als Queen Kane. Ze schittert naast niemand minder dan Jason Momoa die in de huid van Baba Voss kruipt.

Deze serie krijgt op IMDb een 7,6 en dat betekent dat je het eigenlijk moet hebben gezien. En, dat kan nog! De serie kun je streamen op Apple TV+. Fans van Sylvia en Jason kunnen deze niet overslaan.

Sciencefiction

Producent Steven Knight, bekend van The Planet of the Apes en The Hunger Games heeft de sciencefictionserie bedacht en de regisseur is Francis Lawrence. Er zijn drie seizoenen - er komt geen vierde - en 24 afleveringen.

Het verhaal speelt zich af honderden jaren in de toekomst. De mens leeft in bergstammen en hebben allemaal hun zicht verloren. Sommigen denken dat het de wraak van God was. Anderen denken dat 'zien' een mythe is.

Zien

Tot het moment dat er een tweeling wordt geboren en Baba Voss zich geroepen voelt de kinderen te adopteren en hun moeder te trouwen. Hij voelt dat er iets is met de kinderen. Hij beseft dat ze kunnen zien.



De stam moet alles op alles zetten om uit de handen te blijven van de slechte koningin. Queen Kane wil de kracht van het 'zien' voor zichzelf. Voss moet zijn familie beschermen en dat gaat soms met grof geweld en oorlogen gepaard.

Post-apocalyptisch

De post-apocalyptische dystopie als setting geeft het gevoel alsof alles zich in de middeleeuwen afspeelt. Een virus heeft bijna de hele mensheid doen uitsterven. Al snel vervalt elk levend wezen dan terug op een overlevingsdrang en maakt gebruik van de natuur en haar omgeving.



Er werd vooral gefilmd in Canadese provincies zoals British Columbia en Ontario, toch lag de plot van het verhaal in het Westen van Pennsylvania. Sommige namen en locaties in de serie kun je herleiden zoals: Alkenny met Aleghany en Kanzua met Kinzua Dam.

See kijken? Je vindt de serie nog altijd op Apple Tv+.

Soms hoef je maar één scène gezien te hebben en dan weet je het al: deze serie wordt een groot succes. Soms is het echter wat lastiger om dit te voorspellen. Niemand had grote hoop in deze serie, maar toch groeide deze uit tot één van de meest populaire series.

Er is een lange lijst van series die niet hadden verwacht dat ze populair zouden worden als ze nu zijn. Stranger Things en YOU staan bijvoorbeeld bovenaan deze lijst, maar ook deze serie moet toegevoegd worden.

The Wire

In 2002 kwam de serie The Wire uit, een criminele dramaserie gemaakt door voormalig politieagent David Simon. De serie werd telkens vernieuwd en eindigde in 2008 met maar liefst 5 seizoenen en 60 afleveringen.

De serie is losjes gebaseerd op de ervaringen van voormalig rechercheur moordzaken en docent Ed Burns: The Wire onderzoekt de illegale drugshandel, het havensysteem, het stadsbestuur, de scholengemeenschap en het nieuws in Baltimore, Maryland.

Geen hoop voor de serie

Toen The Wire in 2002 uitkwam, was de cast nog grotendeels onbekend. Ondanks dat de genres drama en criminaliteit het (bijna) altijd goed doen, moeten de kijkers wel fan worden van de cast.



De hele cast en crew van The Wire wist dus niet hoe het publiek zou reageren op hun nieuwe serie. Gelukkig werd iedereen meteen fan van de cast en het verhaal. Zo bewees The Wire dat een serie helemaal geen bekende cast nodig heeft om in de smaak te vallen bij de kijkers.

HBO Max

Stream The Wire op HBO Max.

HBO's gameverfilming heeft de wereld op een stormachtige manier veroverd. Maker Neil Druckmann was ook een van de ontwerpers van de game, waardoor zijn en Craig Mazins (Chernobyl) betrokkenheid bij het tweede seizoen garant staat voor een adembenemend vervolg.

Wanneer je met een productie te maken hebt die letterlijk en figuurlijk groots is dan ontkom je niet aan geruchten. Het meest recente verhaal luidde dat hoofdrolspeler Pedro Pascal al helemaal klaar zou zijn met zijn scènes, terwijl het filmen tot augustus van dit jaar zou duren.

Genoodzaakt

Dit bericht werd gebracht door IGN, en HBO voelde zich genoodzaakt om te reageren. Een dergelijk verhaal zou immers kunnen leiden tot speculaties over de plot van het nieuwste seizoen. Het bedrijf heeft nadrukkelijk ontkend dat Pascal zijn rol al gefilmd zou hebben.

Wanneer je het bericht wat nader bekijkt is er een goede reden om aan te nemen dat het inderdaad nogal vergezocht is. Seizoen 2 is halverwege februari 2024 begonnen met filmen, waardoor een afronding van de opnames in augustus van dit jaar wel érg vlot is. Het eerste seizoen was per slot van rekening gedurende een jaar in productie.

Afwijzen

Pascal beleeft momenteel een bloeitijd in zijn carrière en heeft een ongelooflijk druk schema. Zo moest hij eerder de film Weapons afwijzen, en in het laatste kwartaal van dit jaar staat Fantastic Four van Marvel op de lijst van de acteur. Dit betekent echter geenszins dat zijn rol in The Last of Us geschrapt of ingekort zal worden, en zijn personage Joel zal dus gewoon te zien zijn.

Bekijk op instagram

Waar te zien?

The Last of Us seizoen 2 wordt in 2025 verwacht. Kijk ondertussen The Last of Us op HBO Max.

X-Men '97 viel uitstekend in de smaak bij zowel de kijkers als de critici. De laatsten gaven unaniem hoge beoordelingen, wat in eerste instantie voor een ijzersterke 100% zorgde.

Het vervolg op de animatieserie uit de jaren 90 was overduidelijk aan een triomftocht bezig. Eén negatieve beoordeling heeft de score echter omlaag gehaald.

Niche-publiek

Het betreft een recensie door Peter Martin van Screen Anarchy. Zijn voornaamste punt van kritiek is dat de serie vooral nostalgisch van aard is en om die reden vooral geschikt is voor een niche-publiek. Dit publiek bestaat naar zijn mening vooral uit "kijkers die kinderen waren in de jaren 90 en die graag wat meer verhalen uit die wereld willen zien".

Ook de visuele vormgeving is naar de mening van de criticus niet erg anders dan de 'blokkerig' getekende personages in de jaren 90, "maar dan in 4K beeldkwaliteit". Martin complimenteert de afleveringen als zijnde goed geschreven, maar daar blijft het wat hem betreft bij.

Nog steeds uitstekend

Van de 49 recensies die op het moment van schrijven te zien zijn op Rotten Tomatoes is dit de enige die niet onverdeeld positief is. Dit mag de pret uiteraard niet drukken, aangezien een score van 98% van de critici nog steeds uitstekend is. De kijkers geven 93% dus de meerderheid smult duidelijk van de nieuwe avonturen in de wereld van Marvel.



X-Men '97 kun je streamen op Disney+.

Disney+ zet in april weer een aantal nieuwe series of nieuwe seizoenen van lopende series online. Hieronder lichten we de drie grootste/meest opvallende series toe die je waarschijnlijk wel wil gaan kijken.

Shôgun

Verschijnt op: Dinsdag 2, 9, 16, 23 april | Release: Seizoen 1 - aflevering 7-10 | Genre: Avontuur / Drama / Geschiedenis | Kijk op: Disney+

In het Japan van het jaar 1600 vecht Lord Yoshii Toranaga voor zijn leven wanneer zijn vijanden in de Raad van Regenten zich tegen hem keren, totdat een mysterieus Europees schip strandt nabij een vissersdorpje.

Iwájú

Verschijnt op: Woensdag 3 april | Release: Seizoen 1 | Genre: Animatie / Actie / Avontuur | Kijk op: Disney+

In een futuristisch Nigeria ontdekken twee vrienden de geheimen en gevaren van hun beide werelden.

X-Men '97

Verschijnt op: Woensdag 3, 10, 17, april | Release: Seizoen 1 - aflevering 4-7 | Genre: Animatie / Actie / Avontuur | Kijk op: Disney+

X-Men '97 keert terug naar het iconische tijdperk van de jaren 90 waarin de X-Men, een groep mutanten die hun bijzondere gaven gebruiken om een wereld te beschermen die hen haat en vreest, als nooit tevoren worden uitgedaagd en gedwongen worden geconfronteerd met een gevaarlijke en onverwachte nieuwe toekomst.

Overige series nieuw op Disney+

Hieronder de overige series die komende maand op Disney+ verschijnen.

1 april: Vanderpump Villa (seizoen 1) - Drama / Reality-TV - In deze serie komen decadentie en losbandigheid samen en volgen we Lisa Vanderpump's personeel - die ze zelf heeft uitgekozen - terwijl ze werken, leven en feesten op een exclusief Frans landgoed: Chateau Rosabelle.

3, 10, 17, 24 april, : Star Wars: The Bad Batch (seizoen 3 - aflevering 10-14) - Animatie / Actie / Avontuur - Er zijn maanden verstreken sinds de gebeurtenissen op Kamino en de Bad Batch zet zijn reis door het Keizerrijk voort na de val van de Republiek. Ze ontmoeten zowel nieuwe als oude vrienden en vijanden op hun enerverende missies als huurlingen, waarbij ze onverwachte en gevaarlijke locaties aandoen.

3 april: The Impossible Heir (seizoen 1 - aflevering 11-12) - Actie / Misdaad / Drama - Taeoh is buitengewoon ambitieus. Hij deelt zijn verlangens met Inha. Hyewon komt er ook bij. Ze delen dezelfde visie, maar hebben verschillende dromen. Er wacht hen een onverwacht einde.

10 april: Blood Free (seizoen 1) - Drama / Sciencefiction / Thriller - Een voormalige bodyguard wordt ingehuurd om de CEO van een bedrijf voor kweekvlees te beschermen. De CEO is tevens een overlevende van de aanval die zijn leven veranderde.

26 april: Thank You, Goodnight: The Bon Jovi Story (seizoen 1) - Documentaire / Biografie / Muziek - Deze documentaire volgt de geschiedenis van Bon Jovi, met persoonlijke video's, foto's en muziek die een blik werpen op het leven van Jon Bon Jovi en de reis van de band van clubs in New Jersey naar wereldwijde roem.


Let op: dit overzicht is voorlopig. De streamingdienst kan te allen tijde beslissen om bepaalde titels toe te voegen, te annuleren of uit te stellen.

Het einde van Netflix' Stranger Things lijkt nog steeds ver weg, maar de opnames zijn toch echt hervat. Dit betekent natuurlijk dat de cast en crew in principe weten hoe het afloopt met de hoofdpersonages.

De Duffer Broers hebben Stranger Things zo'n zeven jaar geleden volledig gepland. Vooralsnog is alleen bekend dat het een episch einde zal worden.

Blockbuster

Bij dit soort hints denk je natuurlijk automatisch aan een blockbuster-achtige afwikkeling, en met elementen als bovennatuurlijke krachten en een alternatieve, duistere wereld is dit zeker haalbaar. Het rare is echter dat de hoofdrolspelers net zo min weten hoe het afloopt als de fans.

Dit onverwachte feit werd onthuld door hoofdrolspeler Finn Wolfhard, die Mike Wheeler speelt. In een interview aan Access Online gaf hij aan dat hijzelf en zijn collega's de scenario's niet van tevoren krijgen. Deze krijgen ze te zien in lijn met het filmen. Wolfhard voegde hier aan toe dat de bezetting "op het puntje van de stoelen" zit wat de afronding betreft.

Lord of the Rings-stijl

Wolfhard: "Ik zou een gelukkig einde in de stijl van 'The Lord of the Rings' geweldig vinden. Ze wachten bewust met het delen van de scenario's: momenteel zijn we bij de op-twee-na-laatste aflevering. Dus we kunnen niet wachten om de allerlaatste aflevering te lezen".

Bekijk op instagram


Het mag gezegd worden dat de makers weten hoe ze de spanning er in moeten houden. Het slotseizoen van de serie wordt in de loop van 2025 verwacht. In de tussentijd kun je Stranger Things bekijken op Netflix.

De gloednieuwe Amerikaanse miniserie Shogun heeft heel veel goede recensies gekregen. Veel fans kunnen dan ook geen genoeg krijgen van deze ijzersterke serie. Voor die fans is deze Japanse serie de perfecte vervanging.

Sinds het succes van Squid Game is er veel meer aandacht voor Aziatische series en Tokyo Vice is daar één van. Deze bikkelharde serie is perfect voor fans van Shogun.

Tokyo Vice

Tokyo Vice is gebaseerd op het gelijknamige boek van Jake Adelstein. Het boek is een memoir van Adelstein over zijn jaren als de eerste niet-Japanse journalist bij de grootste Japanse krant, Yomiuri Shimbun.

De serie ging in 2022 in première met Ansel Elgort (The Fault in Our Stars, Baby Driver) in de hoofdrol als Adelstein. Hij deelt het scherm met Ken Watanabe, Rachel Keller, Hideaki Itō en Sho Kasamutsa.

De synopsis

De serie speelt zich af in 1999, het jaar dat Adelstein naar Tokio verhuisde. Hier moet hij een schriftelijk examen afleggen om aangenomen te kunnen worden. Eenmaal aangenomen moet hij zich elke dag bewijzen aan een ervaren rechercheur die hem de officiële regel van de stad leert: "er vindt geen enkele moord plaats in Tokio".



Het eerste seizoen viel heel erg in de smaak bij kijkers en in februari 2024 kwam het tweede seizoen uit. Hoewel de serie tot nu toe 'maar' 16 afleveringen heeft, duurt elke aflevering ongeveer een uur.

HBO Max

Stream dit spannende verhaal op HBO Max.

Helena Bonham Carter is één van de weinige acteurs die Hollywood compleet in haar greep heeft. Het maakt niet uit welke rol ze speelt, niemand kan zijn of haar ogen van haar afhouden. Zo ook in de serie Nolly.

De Britse Nolly is een biografische miniserie over de Crossroads-actrice Noele Gordon. De miniserie is gemaakt en geschreven door het brein achter Doctor Who: Russel T. Davies.

Noele

Noele "Nolly" Gordon is vooral bekend van haar iconische rol als Meg Richardson in de serie Crossroads. Central Independent Television wilde de serie annuleren en besloot Gordon te ontslaan, in de hoop dat niemand de serie meer ging kijken.

Na haar tumultueuze tijd bij Crossroads stapte Gordon het toneel op in verschillende musicals. Haar geweldige carrière kwam tot een stop toen ze gediagnosticeerd werd met kanker. Nolly volgt het leven van Gordon en onderzoekt het bedrog waar de actrice mee te maken kreeg.

Rotten Tomatoes

De serie heeft op het moment van schrijven een perfecte score van 100% op Rotten Tomatoes. Zo zegt topcriticus Nina Metz van Chicago Tribune: "Het is zo goed geschreven, zo goed gecast en uitgevoerd[…]"



Anderen noemen Nolly een "meesterwerk", "de beste" en "ontroerend". Ook wordt Davies de hemel in geprezen door zijn script: "het is zijn beste werk".

Apple TV+

Stream Nolly op Apple TV+.

In 2020, tijdens de eerste weken van de lockdown, ging de serie Tiger King compleet viral. Vanwege dit succes, werd het verhaal een jaar later uitgebreid met onder andere The Doc Antle Story. Dat verhaal werd alleen minder goed ontvangen…

Tiger King is een Amerikaanse true crime documentaire. De naam van de serie komt van de bijnaam van Joe Exotic, een voormalig eigenaar van een dierentuin en veroordeeld crimineel, waar het eerste seizoen op focust. Het eerste seizoen kwam uit op 20 maart 2020.

Veel kijkers

Het tweede seizoen Tiger King 2 verscheen in november van 2021. En een maand later kwam het derde deel al uit, genaamd Tiger King: The Doc Antle Story. De serie onderzoekt de community van beschermers en verzamelaars van grote katachtigen in Amerika.

Seizoen 1 gaat over de langlopende vete tussen Joe Exotic en Carole Baskin, CEO van de organisatie Big Cat Rescue. Dit seizoen wist enorm veel kijkers te trekken en kreeg positieve reviews, met 89% op Rotten Tomatoes.

Sekte

Met seizoen 2 gingen de reviews al sterk omlaag. Dat seizoen heeft momenteel een score van 19% op Rotten Tomatoes. De afleveringen gingen vooral verder in op de thema's van seizoen 1, maar voegden volgens recensenten niet veel toe.



Bij Tiger King: The Doc Antle Story ging het echter helemaal mis. Dit seizoen focust op Bhagavan Mahamayavi "Doc" Antle, een dierentuineigenaar en rivaal van Joe en Carole. Er wordt gefocust op beschuldigingen van misbruik en de aantijgingen dat hij een sekte zou leiden.

Rotten Tomatoes

Tiger King: The Doc Antle Story heeft op Rotten Tomatoes een zeldzaam lage score van 0%. Jordan Mareau van Variety: "ondanks het serieuze onderwerp kan The Doc Antle Story niet tippen aan het inherente, aandachttrekkende, plot-twistige karakter van het eerste seizoen".

Toch benieuwd? Bekijk Tiger King: The Doc Antle Story op Netflix.