Recensie
'Time Bandits': zit verhaaltechnisch beter in elkaar dan de film
Terry Gilliams materiaal laten uitvoeren door Taika Waititi en Jermaine Clement pakt goed uit.
Regie: Jeff Tomsic, Taika Waititi, Armagan Ballantyne, e.a. | Cast: Kal-El Tuck (Kevin), Lisa Kudrow (Penelope), Jermaine Clement (Pure Evil), Tadhg Murphy (Alto), Kiera Thompson (Saffron), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 32-47 minuten | Jaar: 2024
Terry Gilliam was er naar verluidt niet over te spreken dat Time Bandits, de seriebewerking van zijn gelijknamige film uit 1981, voor de tijdreizende bandieten geen kleine mensen castte. Desondanks valt niet te ontkennen dat deze serie enkele grote verbeteringen toont ten opzichte van Gilliams film. En afhankelijk van je gevoel voor humor is deze serie ook grappiger.
Met name de hoofdpersoon is vele malen sterker uitgevoerd dan drieënveertig jaar geleden. In de film was Kevin een sympathiek maar vrijwel nietszeggend knulletje met minder dialoog dan de bandieten waarmee hij opgescheept raakte. De nieuwe Kevin, gespeeld door de onwijs getalenteerde Kal-El Tuck, is een personage van vlees en bloed. Hij probeert aansluiting te vinden, maar heeft moeite zijn passie voor geschiedenis te bedwingen. Hij is blij dat zijn ouders hem voor zijn verjaardag meenemen naar een historische plek en voelt zich schuldig dat zij daar niets aan vinden.
Een ander pluspunt is dat het verhaal meteen duidelijk is. Gilliams film raasde direct het plot in, waardoor het even duurde voordat duidelijk werd dat de film enkel bestond uit een bont gezelschap dat in verschillende tijden alles wilde jatten wat er duur uitzag. Pas halverwege werd een personage opgevoerd dat deze bandieten op de hielen zat om hun tijdreiskaart af te pakken. Ditmaal duikt die schurk al in de eerste aflevering op. Met deze meer menselijke en heldere opzet gaat het avontuur sterker van start.
En dan is er nog de humor. De serie is ontwikkeld en deels geschreven door Taika Waititi en Jermaine Clement. Waititi staat tegenwoordig vooral bekend als de regisseur van de laatste twee Thor-films, maar was eerder samen met Clement verantwoordelijk voor sterke komedies als What We Do in the Shadows. Wie daar om kon lachen, zal niet teleurgesteld worden.
De serie er goed uit, met dank aan het Nieuw-Zeelandse landschap en de visuele effecten van WETA, al zijn er niet echt visuele uitblinkers. Ondanks een lijvig budget is er gekozen voor vrij conventioneel televisiecamerawerk; de acteurs staan op één plek en zeggen hun tekst. Enkel de afleveringen die Waititi heeft geregisseerd hebben net dat beetje extra.
Apple TV+ classificeert Time Bandits als kinderserie, maar familieserie zou passender zijn, want dit is zonder twijfel kijkvoer voor jong en oud. Voor kinderen is er het magische van een droom die uitkomt, terwijl het voor volwassenen mooi is om te zien dat Kevin zijn liefde voor geschiedenis niet wegstopt om anderen een plezier te doen, maar dat zijn kennis tijdens het tijdreizen goed van pas komt en dat de bandieten op den duur op hem vertrouwen.
Die bandieten zijn een heerlijk gezelschap van memorabele figuren. Lisa Kudrow is perfect gecast als leider van een team dat erop hamert dat niemand echt de leiding heeft: "Everyone has their own voice", "No, we don't", "Yes, you do." Wel is het jammer dat de bandieten niet vaak in situaties worden geplaatst waarin hun persoonlijkheden en talenten worden benut. Ook blijft de serie soms te lang stilstaan bij een grap. Met de lange heen-en-weers wordt eigenlijk steeds hetzelfde gezegd, maar dan op een andere manier. Dit voelt als een iets te makkelijke manier om tijd mee te vullen.
De behoefte daaraan is enigszins begrijpelijk, want Time Bandits was natuurlijk een film en nu is het een serie. Maar het voelt goed. En Gilliam kan wel klagen, maar er zitten wel kleine mensen in deze serie en die zijn nu beter volk dan de klungelige dieven van destijds. Het zou alleen wel fijn zijn geweest als het bij een miniserie was gebleven.
Time Bandits is te zien bij Apple TV+.
Terry Gilliam was er naar verluidt niet over te spreken dat Time Bandits, de seriebewerking van zijn gelijknamige film uit 1981, voor de tijdreizende bandieten geen kleine mensen castte. Desondanks valt niet te ontkennen dat deze serie enkele grote verbeteringen toont ten opzichte van Gilliams film. En afhankelijk van je gevoel voor humor is deze serie ook grappiger.
Met name de hoofdpersoon is vele malen sterker uitgevoerd dan drieënveertig jaar geleden. In de film was Kevin een sympathiek maar vrijwel nietszeggend knulletje met minder dialoog dan de bandieten waarmee hij opgescheept raakte. De nieuwe Kevin, gespeeld door de onwijs getalenteerde Kal-El Tuck, is een personage van vlees en bloed. Hij probeert aansluiting te vinden, maar heeft moeite zijn passie voor geschiedenis te bedwingen. Hij is blij dat zijn ouders hem voor zijn verjaardag meenemen naar een historische plek en voelt zich schuldig dat zij daar niets aan vinden.
Een ander pluspunt is dat het verhaal meteen duidelijk is. Gilliams film raasde direct het plot in, waardoor het even duurde voordat duidelijk werd dat de film enkel bestond uit een bont gezelschap dat in verschillende tijden alles wilde jatten wat er duur uitzag. Pas halverwege werd een personage opgevoerd dat deze bandieten op de hielen zat om hun tijdreiskaart af te pakken. Ditmaal duikt die schurk al in de eerste aflevering op. Met deze meer menselijke en heldere opzet gaat het avontuur sterker van start.
En dan is er nog de humor. De serie is ontwikkeld en deels geschreven door Taika Waititi en Jermaine Clement. Waititi staat tegenwoordig vooral bekend als de regisseur van de laatste twee Thor-films, maar was eerder samen met Clement verantwoordelijk voor sterke komedies als What We Do in the Shadows. Wie daar om kon lachen, zal niet teleurgesteld worden.
De serie er goed uit, met dank aan het Nieuw-Zeelandse landschap en de visuele effecten van WETA, al zijn er niet echt visuele uitblinkers. Ondanks een lijvig budget is er gekozen voor vrij conventioneel televisiecamerawerk; de acteurs staan op één plek en zeggen hun tekst. Enkel de afleveringen die Waititi heeft geregisseerd hebben net dat beetje extra.
Apple TV+ classificeert Time Bandits als kinderserie, maar familieserie zou passender zijn, want dit is zonder twijfel kijkvoer voor jong en oud. Voor kinderen is er het magische van een droom die uitkomt, terwijl het voor volwassenen mooi is om te zien dat Kevin zijn liefde voor geschiedenis niet wegstopt om anderen een plezier te doen, maar dat zijn kennis tijdens het tijdreizen goed van pas komt en dat de bandieten op den duur op hem vertrouwen.
Die bandieten zijn een heerlijk gezelschap van memorabele figuren. Lisa Kudrow is perfect gecast als leider van een team dat erop hamert dat niemand echt de leiding heeft: "Everyone has their own voice", "No, we don't", "Yes, you do." Wel is het jammer dat de bandieten niet vaak in situaties worden geplaatst waarin hun persoonlijkheden en talenten worden benut. Ook blijft de serie soms te lang stilstaan bij een grap. Met de lange heen-en-weers wordt eigenlijk steeds hetzelfde gezegd, maar dan op een andere manier. Dit voelt als een iets te makkelijke manier om tijd mee te vullen.
De behoefte daaraan is enigszins begrijpelijk, want Time Bandits was natuurlijk een film en nu is het een serie. Maar het voelt goed. En Gilliam kan wel klagen, maar er zitten wel kleine mensen in deze serie en die zijn nu beter volk dan de klungelige dieven van destijds. Het zou alleen wel fijn zijn geweest als het bij een miniserie was gebleven.
Time Bandits is te zien bij Apple TV+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 