'Until I Kill You': hoe een verpleger samenwoonde met een seriemoordenaar
Vooral de atypische vertolking van Anna Maxwell Martin geeft dit waargebeurde verhaal meerwaarde.
De veertigjarige Delia Balmer is zonderling en in zichzelf gekeerd. De Canadees-Amerikaanse verpleger vindt maar weinig aansluiting bij haar Londense collega's, die haar op zijn zachtst gezegd behoorlijk typisch vinden. Toch vragen ze haar na het werk mee naar een pub. Daar ontmoet ze leeftijdsgenoot John Sweeney, met wie ze een behoorlijk intense relatie krijgt. Wat ze echter niet weet, is dat Sweeney betrokken is bij de moord op een Amerikaanse actrice in Nederland.
Het duurt niet lang voor ze ondervindt met wat voor monster ze het heeft aangelegd. Sweeney blijkt een gewelddadige maniak die zijn nieuwe vriendin alle hoeken van de kamer laat zien en haar zelfs op het bed vastbindt. Ondanks de fysieke mishandelingen en toxiciteit van de relatie blijft het stel bijna vier jaar bij elkaar.
Dit waargebeurde verhaal is door Balmer opgetekend in het autobiografische Living with a Serial Killer. Dit boek vormt de basis voor de vierdelige miniserie Until I Kill You, waarin op chronologische wijze wordt verhaald over Balmers ervaringen met het ernstige huiselijk geweld en vooral de emotionele nasleep daarvan. Er waren namelijk ettelijke momenten waarop Balmer er bijna niet meer was geweest. Ze werd vaak meer dood dan levend in het ziekenhuis opgenomen.
Anna Maxwell Martin blijkt een opmerkelijke keuze voor de veeleisende hoofdrol. Het is namelijk niet zo eenvoudig om Delia gelijk heel sympathiek te vinden, ondanks de compassie die je voor haar voelt vanwege het gruwelijke leed dat haar wordt aangedaan. Delia is een complexe vrouw die volledig autonoom handelt en zelf haar eigen boontjes kan doppen. Toch is ze ook slachtoffer van zowel een moordzuchtige man als de autoriteiten die haar tot het uiterste testen om deze gek uiteindelijk achter de tralies te krijgen.
Dalia uit zich op momenten volkomen grillig en onvoorspelbaar, op het agressieve af. Ze wordt niet zozeer getekend door angst of wraak, maar vooral door een immense woede. Dit heeft zijn weerslag op een nieuwe man in haar leven, een enorme goedzak die Delia zelfs blijft steunen wanneer er geen land mee te bezeilen valt. In de rechtszaal gaat deze vrouw helemaal los, waarbij haar slechte dronk niet bepaald constructief is voor het proces.
Until I Kill You is onder te verdelen in twee aktes: de aanloop naar en het ontvouwen van de gewelddadige relatie met Sweeney en de nasleep, wanneer Delia fysiek van de gek is verlost, maar hij nog steeds in haar hoofd zit. Het eerste deel is intens, bruut en meedogenloos. Het tweede deel onderstreept dat voor deze vrouw de nachtmerrie nog lang niet over is; ze is voorgoed beschadigd door deze gebeurtenissen.
Terwijl de politie doet er alles aan doet om Delia een verklaring te laten afleggen, worden in Nederland de connecties gelegd met de gebeurtenissen in Londen. Dit laatste deel doet wat gehaast aan, door te veel samenkomende plotlijntjes en invalshoeken. De zaken die Delia nog voor zichzelf op te lossen heeft zorgen weliswaar voor de interessantste thematiek, maar die wordt overschaduwd door juridisch getouwtrek. Desondanks is Until I Kill You een uiterst degelijke Britse truecrimeproductie die dankzij de uitstekende vertolkingen stevig onder je huid gaat zitten.
Until I Kill You is te zien bij NPO Start.