Recensie
'Slow Horses' seizoen 4: de misfits van Slough House blijven scoren
Gary Oldman en zijn Joe's tonen nog steeds geen tekenen van uitputting.
Regie: Adam Randall | Cast: Gary Oldman (Jackson Lamb), Jack Lowden (River Cartwright), Kristin Scott Thomas (Diana Taverner), Jonathan Pryce (David Cartwright), Saskia Reeves (Catherine Standish), Rosalind Eleazar (Louise Guy), Christopher Chung (Rody Ho), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 41-52 minuten | Jaar: 2024
Het is misschien wat overdreven te stellen dat Mick Herron de erfgenaam van John le Carré is, maar je zou hem wel zijn literaire pleegkind kunnen noemen. In tegenstelling tot de grootmeester van de spionageromans creëert Herron een wereld die soms de geloofwaardigheid tart, maar toch altijd consistent, heerlijk sarcastisch en zeer geschikt voor het kleine scherm is. Voeg daar het beste Brits acteertalent en een geweldige Mick Jagger-song aan toe en het verrast geenszins dat de serie Slow Horses alweer aan het vierde seizoen toe is. De mot zit er nog niet in.
De titel verwijst naar de MI5-agenten in Slough House. Ze vormen het uitschot van de Britse geheime dienst omdat ze ooit vreselijk hebben geblunderd. Baas Jackson Lamb, een onuitstaanbare alcoholist die van flatulentie een kunst maakt, hoopt dat zijn losers uit ergernis en verveling ontslag nemen. Lamb en zijn Joe's (veldagenten) schrikken echter keer op keer flink wakker wanneer ze betrokken raken bij schemerige operaties van hun volwaardige MI5-collega's. Dat is de formule van Slow Horses, maar wat de serie echt origineel maakt, is het mengen van sarcastische humor met de typische spionageperikelen à la John le Carré.
Seizoen drie, gebaseerd op Herrons roman Real Tigers, was een voltreffer die qua inventiviteit, plot, focus, humor en spanning de eerste twee seizoenen oversteeg. De ongeloofwaardigheden namen we met plezier op de koop toe. Dat je iedere keer naar het volgende seizoen uitkijkt komt doordat Herron in zijn verhalen altijd voortbouwt op het voorafgaande en steeds dieper graaft in de persoonlijke levens van de personages. Vooral die van River Cartwright, wiens identiteit in seizoen vier nog meer centraal staat dan voorheen.
Dit vierde seizoen, gebaseerd op het boek Spook Street, begint zeer explosief: een man rijdt met een autobom een Londens winkelcentrum binnen. Min of meer tegelijkertijd schiet David Cartwright, een seniel ex-kopstuk van MI5 en grootvader van River, een indringer dood om vervolgens te verdwijnen. Voor Diana Taverner, Second Desk van MI5, is dat te veel in korte tijd. Ze moet bovendien de kersverse en onervaren First Desk Claude Whelan pamperen. Jackson Lamb heeft echter al een eerste aanwijzing gevonden voor de verdwijning van David Cartwright, terwijl hij een paardenmiddel zoekt om zijn kater te temperen.
De twee aanslagen ontketenen een kettingreactie die ervoor zorgt dat Slough House geviseerd wordt door een geheime organisatie. Deze staat onder leiding van een meedogenloze kerel (gespeeld door nieuwkomer Hugo Weaving) die geen onbekende is voor David Cartwright en de oudere MI5-agenten. Het aantreden van deze man zorgt ervoor dat de troebele geschiedenis van een Slough House-agent wordt onthuld en dit verhaal een heel persoonlijk karakter krijgt. Dat is overigens iets wat Herron met zijn boeken al geruime tijd gepland had. Seizoen vier geldt dus als een overheerlijke pay-off.
Gary Oldman heeft zich helemaal genesteld in zijn personage en krijgt als Jackson Lamb opnieuw de leukste dialogen. Zegt de vrouwelijke chef van de Dogs, de aanvalseenheid van MI5, tegen petomaan Lamb: "Overweeg je een douche te nemen?" Lamb: "Ja, aantrekkelijk aanbod. Maar nogal ongepast na de dood van een collega." Leuk is ook het gebekvecht tussen twee Slow Horses, de ene een gokverslaafde, de andere een ex-junkie. Slough House heeft er bovendien een geweldige aanwinst bij: een psychopathische spion in hoodie die meestal geen woord zegt, maar als hij dat toch doet voor psychiater speelt.
Gelukkig gaat Oldman na dit vierde seizoen nog niet met pensioen, want seizoen vijf, gebaseerd op London Rules, is in aantocht. Herron heeft nog acht Slow Horses-boeken klaarliggen, drie in de Jackson Lamb-serie en vijf standalones. Hopelijk houdt Oldman het nog een tijdje vol, want Slough House, het achtste Lamb-boek, is naar verluidt een absolute topper en volgens sommigen het allerbeste verhaal in de reeks.
Slow Horses is te zien bij Apple TV+.
Het is misschien wat overdreven te stellen dat Mick Herron de erfgenaam van John le Carré is, maar je zou hem wel zijn literaire pleegkind kunnen noemen. In tegenstelling tot de grootmeester van de spionageromans creëert Herron een wereld die soms de geloofwaardigheid tart, maar toch altijd consistent, heerlijk sarcastisch en zeer geschikt voor het kleine scherm is. Voeg daar het beste Brits acteertalent en een geweldige Mick Jagger-song aan toe en het verrast geenszins dat de serie Slow Horses alweer aan het vierde seizoen toe is. De mot zit er nog niet in.
De titel verwijst naar de MI5-agenten in Slough House. Ze vormen het uitschot van de Britse geheime dienst omdat ze ooit vreselijk hebben geblunderd. Baas Jackson Lamb, een onuitstaanbare alcoholist die van flatulentie een kunst maakt, hoopt dat zijn losers uit ergernis en verveling ontslag nemen. Lamb en zijn Joe's (veldagenten) schrikken echter keer op keer flink wakker wanneer ze betrokken raken bij schemerige operaties van hun volwaardige MI5-collega's. Dat is de formule van Slow Horses, maar wat de serie echt origineel maakt, is het mengen van sarcastische humor met de typische spionageperikelen à la John le Carré.
Seizoen drie, gebaseerd op Herrons roman Real Tigers, was een voltreffer die qua inventiviteit, plot, focus, humor en spanning de eerste twee seizoenen oversteeg. De ongeloofwaardigheden namen we met plezier op de koop toe. Dat je iedere keer naar het volgende seizoen uitkijkt komt doordat Herron in zijn verhalen altijd voortbouwt op het voorafgaande en steeds dieper graaft in de persoonlijke levens van de personages. Vooral die van River Cartwright, wiens identiteit in seizoen vier nog meer centraal staat dan voorheen.
Dit vierde seizoen, gebaseerd op het boek Spook Street, begint zeer explosief: een man rijdt met een autobom een Londens winkelcentrum binnen. Min of meer tegelijkertijd schiet David Cartwright, een seniel ex-kopstuk van MI5 en grootvader van River, een indringer dood om vervolgens te verdwijnen. Voor Diana Taverner, Second Desk van MI5, is dat te veel in korte tijd. Ze moet bovendien de kersverse en onervaren First Desk Claude Whelan pamperen. Jackson Lamb heeft echter al een eerste aanwijzing gevonden voor de verdwijning van David Cartwright, terwijl hij een paardenmiddel zoekt om zijn kater te temperen.
De twee aanslagen ontketenen een kettingreactie die ervoor zorgt dat Slough House geviseerd wordt door een geheime organisatie. Deze staat onder leiding van een meedogenloze kerel (gespeeld door nieuwkomer Hugo Weaving) die geen onbekende is voor David Cartwright en de oudere MI5-agenten. Het aantreden van deze man zorgt ervoor dat de troebele geschiedenis van een Slough House-agent wordt onthuld en dit verhaal een heel persoonlijk karakter krijgt. Dat is overigens iets wat Herron met zijn boeken al geruime tijd gepland had. Seizoen vier geldt dus als een overheerlijke pay-off.
Gary Oldman heeft zich helemaal genesteld in zijn personage en krijgt als Jackson Lamb opnieuw de leukste dialogen. Zegt de vrouwelijke chef van de Dogs, de aanvalseenheid van MI5, tegen petomaan Lamb: "Overweeg je een douche te nemen?" Lamb: "Ja, aantrekkelijk aanbod. Maar nogal ongepast na de dood van een collega." Leuk is ook het gebekvecht tussen twee Slow Horses, de ene een gokverslaafde, de andere een ex-junkie. Slough House heeft er bovendien een geweldige aanwinst bij: een psychopathische spion in hoodie die meestal geen woord zegt, maar als hij dat toch doet voor psychiater speelt.
Gelukkig gaat Oldman na dit vierde seizoen nog niet met pensioen, want seizoen vijf, gebaseerd op London Rules, is in aantocht. Herron heeft nog acht Slow Horses-boeken klaarliggen, drie in de Jackson Lamb-serie en vijf standalones. Hopelijk houdt Oldman het nog een tijdje vol, want Slough House, het achtste Lamb-boek, is naar verluidt een absolute topper en volgens sommigen het allerbeste verhaal in de reeks.
Slow Horses is te zien bij Apple TV+.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 