search

Ons nieuws van dinsdag 1 oktober 2024

'Where's Wanda?': Duitsers slagen er zowaar in humor te vinden in een duister onderwerp
Recensie

'Where's Wanda?': Duitsers slagen er zowaar in humor te vinden in een duister onderwerp

De eerste Duitse Apple TV+-serie is niet onaardig, maar wel onnodig gerekt en niet bijzonder spannend.

Regie: Tobi Baumann, Christian Ditter, Christoph Klünker | Cast: Heike Makatsch (Carlotta), Axel Stein (Dedo), Leo Simon (Ole), Lea Drinda (Wanda), Nikeata Thompson (Detective Rauch), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 42-50 minuten | Jaar: 2024

Nederlanders hebben humor, maar komedies van eigen bodem zijn over het algemeen niet best. Dus als de Duitsers zelfs bij ons de reputatie hebben dat ze geen humor hebben, dan zegt dat wat. Gelukkig hielden de makers van het Where's Wanda? zich daar niet mee bezig, want die bewijzen zelfs humor te kunnen vinden in de situatie rondom een vermist kind. De Duitse serie is zeker geen dijenkletser, maar allerminst een duister en deprimerend drama.

Na een dorpsfeest zien Carlotta en Dedo hun tienerdochter Wanda niet meer terug. Ze hebben geleerd dat de kans om iemand ooit nog terug te zien, extreem klein is als diegene niet binnen honderd dagen wordt gevonden. Na enkele maanden afwachtend de politie hun werk te hebben laten doen, neemt het echtpaar het heft in eigen handen. Dan blijkt dat er in hun woonplaats meer speelt dan ze dachten.

De serie schakelt constant tussen de dag waarop Wanda vermist raakte en de laatste weken voordat de deadline van honderd dagen is bereikt. Het verhaal begint met het moment waarop Carlotte en Dedo besluiten actief te worden. De serie is onmiskenbaar deels een komedie, want beide ouders hebben nul ervaring in spioneren en inbreken, wat leidt tot kolderieke situaties.

Maar dat biedt ook een kans om de boel op te rekken. Dat ze in de eerste afleveringen onterecht menen dat hun dochter bij iemand zit opgesloten, is begrijpelijk. Maar ook de tweede en derde aflevering bouwen vol spanning op naar de voor de hand liggende conclusie dat er sprake is van een misverstand. Want als Wanda nu al wordt gevonden, is de serie haar spanningsboog kwijt. En de reden voor de titel.

De grapjes zijn ook behoorlijk in lijn met die uit onze eigen komedies: flauw, simpel, aangedikt. Best vermakelijk, maar meer ook niet. Where's Wanda? moet het eerder hebben van het mysterie en het drama tussen de ouders die ieder op hun eigen manier omgaan met hun verdriet en angst. Ze hebben immers nog een tweede kind, hun dove zoon Ole.

Heike Makatsch speelt sterk als moeder die op emotionele momenten eerder kiest voor woede dan voor tranen. Axel Stein als Dedo is als sullige prutser meer bedoeld voor de komische noot. De acteurs hebben regelmatig niet het makkelijkste script om organisch op te reageren. De ouders worden bijvoorbeeld uitgenodigd voor een talkshow waarin een politieagente ongeloofwaardig bot spreekt over de zaak. Een lakse manier om Carlotte boos te krijgen.

Dat het verhaal verteld wordt door Wanda zegt niets over haar status (Sunset Boulevard had immers ook een voice-over van een dode hoofdpersoon), wat bijdraagt aan de kracht van de serie. Een ander pluspunt is dat hoe dat verhaal is opgezet: het uitpluizen van de ene zaak leidt tot de ontmaskering van iets groters. Dit is niet té groot, komt niet uit de lucht vallen en is zeker niet onrealistisch. Het is verbonden aan een onbekend personage met een bijnaam, wat aanmoedigt verder te kijken om te leren wie dat nou zal zijn.

De incidentele misleiding is dan weer minder. De eerste aflevering eindigt bijvoorbeeld met een silhouet van een bizar figuur in het bos en een dierlijk grommend geluid. Veel later wordt dit figuur verklaard, maar blijkt dat het gegrom er enkel was om de indruk te wekken dat er misschien iets bovennatuurlijks aan de hand is. Daar mogen de makers zich voor schamen.

Het lijkt erop dat Apple TV+-serie met deze Duitse serie en het onlangs verschenen Mexicaanse Familia de Medianoche voorzichtig de tenen in buitenlandse wateren steekt. Goed dat de streamingdienst daar niet te gehaast mee is, want concurrenten die de deur wijder open hadden staan lieten meer troep door dan kwaliteitsseries.

Where's Wanda? verdient een voldoende, maar meer ook niet. Want naast de reeds genoemde minpunten is een irritant filter dat het beeld vaak van een waas voorziet. Niemand wil televisie kijken met het gevoel een (sterkere) bril nodig te hebben. En dan begaat de serie helemaal op het einde ook nog eens wat best de grootste misdaad genoemd mag worden.



Where's Wanda? is te zien bij Apple TV+.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
'Nobody Wants This': heerlijke romkom vol scherpe dialogen en herkenbare onzekerheden
Recensie

'Nobody Wants This': heerlijke romkom vol scherpe dialogen en herkenbare onzekerheden

In tegenstelling tot wat de titel suggereert, zitten mensen waarschijnlijk wel degelijk op deze zonnige serie te wachten.

Regie: Hannah Fidell, Karen Maine, Greg Mottola, e.a. | Cast: Kristen Bell (Joanne), Adam Brody (Noah), Justine Lupe (Morgan), Timothy Simons (Sasha), Jackie Tohn (Esther), Sherry Cola (Ashley), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 21-31 minuten | Jaar: 2024

Joanne maakt met haar zus een podcast over hun leven als vrijgezelle dames, maar dan ontmoet ze Noah. Hij is een aspirant-rabbi, terwijl zij allerminst gelovig is. Iedereen in hun sociale omgeving rekent op een breuk, maar de twee vallen als een blok voor elkaar. Toch begint de druk van buitenaf zijn tol te eisen.

Wat voor nieuws valt er nog te vertellen over relaties? Helemaal niets. Dus het enige dat een verhaal daarover interessant kan maken, is originaliteit in hoe het wordt verteld. Het komische en romantische Nobody Wants This doet dat door tussen de humoristische opmerkingen allerlei herkenbare zaken langs te laten komen: wachten tot de ander contact opneemt, onzekerheid over de ex, het ontmoeten van de ouders, indruk maken op andermans vrienden, enzovoort.

Het enige minpunt is dat er nogal oppervlakkige conflicten zijn. De makers houden er zelfs rekening mee dat Joanne in theorie eigenlijk te oud is om zich druk te maken om zulke puberale onzekerheden, want tot nu toe heeft ze als serialdater nooit een ervaring als deze gehad. Noah heeft er geen last van; die is immers net uit een lange relatie gestapt.

Nobody Wants This is voorzien van een frisse soundtrack en speelt zich af in zonnig Los Angeles waar daklozen en junks niet bestaan. Alles om maar bij te dragen aan het warme romkomgevoel. De hoeveelheid humor wisselt per aflevering. De allereerste zit er bijvoorbeeld bomvol mee, terwijl de grappen in andere wat dunner gezaaid zijn. Maar ook waar de humor ontbreekt, is nog steeds voldoende entertainment te vinden. Doordat elke aflevering in principe over slechts één moment en onderwerp gaat, kijken ze makkelijk weg.

Het casten van de juiste acteurs helpt ook altijd. Kristen Bell komt niets tekort qua charme en Adam Brody heeft met een baardje ineens een heel ander gezicht, op een goede manier. Daar komt bovenop dat er zichtbaar chemie is tussen de hoofdrolspelers. De twee vormen een leuk stel, dus als kijker wil je dat dit slaagt.

Geloof, met name het niet-christelijke, wordt in films en series vaak gepresenteerd als iets moois. Ook hier is alles wat joods is, prachtig en wijs. Wie niet dol is op religie, kan zich daar mogelijk aan storen, maar het contrast tussen Joanne en Noah mocht eigenlijk iets groter mogen zijn. Haar atheïsme had voor een sterker conflict kunnen zorgen. Wanneer het onderwerp echt aan bod komt, maken de makers zich er iets te makkelijk vanaf.

Bij een nieuwe titel is niet altijd duidelijk of die bedoeld is als miniserie of als seizoen van een langer lopende serie. Die onzekerheid zorgt voor een onrustig gevoel: gaat dit verhaal aflopen met een breuk? Op den duur wordt voldoende duidelijk dat er een open einde aan gaat komen. Aangezien dit geen spannende serie is met een groots mysterie dat aan elkaar hangt van cliffhangers, is het vooruitzicht van een tweede seizoen zowaar welkom.

Het grootste conflict tussen Joanne en Noah wordt tot het einde ietwat zwak aangepakt. Dat probleem ligt voornamelijk bij Joanne, die te flexibel is in haar principes. Het is alsof de makers het niet aandurfden om wat betreft dat ene onderwerp haar lijnrecht tegenover hem te zetten, want dat zou kunnen leiden tot opmerkingen die bij sommige kijkers mogelijk in het verkeerde keelgat schieten.

Maar over het algemeen is met Nobody Wants This een kleurrijk pareltje toegevoegd aan het Netflix-aanbod. In een zee van flauwe, voorspelbare romkoms (om nog maar te zwijgen over de kersttroep die er binnenkort weer aankomt) is dat een verademing. In de wereld van de serie is er misschien een hoop bezwaar, maar in de realiteit is er zeker geen sprake van dat niemand dit wil.



Nobody Wants This is te zien bij Netflix.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Netflix krijgt mogelijk straf van $170 miljoen: hitserie wordt mogelijk dikke blunder
Series / Nieuws

Netflix krijgt mogelijk straf van $170 miljoen: hitserie wordt mogelijk dikke blunder

Een van de populairste series van 2024 zou zomaar flink duurder kunnen worden dan de streamer verwachtte.

Afgelopen lente scoorde Netflix een superhit met Baby Reindeer. De miniserie over een man en zijn vrouwelijke stalker werd massaal gestreamd en ook de critici zongen een lofzang over de productie.

In de weken nadat de serie Netflix veroverde kreeg het succes al snel een duister randje. De Schotse Fiona Muir-Harvey claimde namelijk dat zij de inspiratie was voor de vrouwelijke stalker.

170 miljoen dollar


Harvey beweerde dat de serie haar reputatie compleet vernietigd had. Ze klaagde de streamer vervolgens aan, met een claim van maar liefst 170 miljoen dollar. Die claim leek misschien kansloos, maar dat blijkt nu toch anders te liggen.

Een Amerikaanse rechter heeft namelijk geoordeeld dat Harvey niet ongelijk heeft. Mogelijk wacht Netflix dus een dure rekening voor het succes. De rechtszaak heeft inmiddels ook al een startdatum: 6 mei 2025.

Netflix


Als je de inmiddels beruchte serie zelfs eens wilt bekijken dan doe je dat natuurlijk op Netflix.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
93% op de Tomatometer: Na één seizoen was het direct voorbij voor deze sterk ontvangen serie
Series / Specials

93% op de Tomatometer: Na één seizoen was het direct voorbij voor deze sterk ontvangen serie

Deze sportserie kreeg lovende reacties, maar werd toch na één seizoen gecanceld.

Soms wordt een serie gecanceld terwijl de recensies juist enthousiast zijn. Dat was het geval bij de sportserie Pitch, die positieve reacties kreeg en geweldig scoort op Rotten Tomatoes. Het was helaas niet genoeg.

Pitch is een Amerikaanse sportserie, gecreëerd door Dan Fogelman en Rick Singer. De serie werd van september tot december 2016 uitgezonden op de Amerikaanse televisiezender Fox.

Eerste vrouw in de MLB


De serie volgt Ginny Baker (Kylie Bunbury), een jonge en getalenteerde pitcher op het baseballveld. Ze schrijft geschiedenis door de eerste vrouw te worden die in de Major League Baseball speelt.

Haar entree in de competitie brengt niet alleen veel druk met zich mee van de media en het publiek, maar ook van haar eigen teamleden. De baseballwereld wordt namelijk gedomineerd door mannen, en haar teamleden vragen zich af of ze haar plek wel eerlijk verdiend heeft.

Rotten Tomatoes


Daarnaast komen daar nog de verwachtingen van haar strenge vader en haar eigen onzekerheden bij kijken. We zien met welke uitdagingen ze wordt geconfronteerd, zowel op persoonlijk als professioneel vlak.



Op Rotten Tomatoes scoort de serie geweldig, met maar liefst 93% op de tomatometer. De critics consensus luidt als volgt: "Een geweldige prestatie van de hoofdrol, een goed opgebouwde opzet en actuele thema's maken van Pitch een homerun".

Niet genoeg kijkers


Helaas waren deze lovende recensies niet genoeg voor Pitch. Tot het grote verdriet van de makers, acteurs en de fans wist de serie niet genoeg kijkers te trekken. Daarom besloot Fox om de serie al na het eerste seizoen te cancellen.

Pitch is in Nederland niet uitgezonden en is jammer genoeg ook nergens te streamen.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
'Tutto Chiede Salvezza' seizoen 2: nieuwe personages, zelfde onzin
Recensie

'Tutto Chiede Salvezza' seizoen 2: nieuwe personages, zelfde onzin

Ook het tweede seizoen bevat vooral beledigende stereotypes en misvattingen over psychiatrische zorg.

Regie: Francesco Bruni | Cast: Federico Cesari (Daniele), Ricky Memphis (Pino), Fotini Peluso (Nina), Andrea Pennacchi (Mano), Filippo Nigro (Dottor Mancino), e.a. | Afleveringen: 5 | Speelduur: 48-51 minuten | Jaar: 2024

Voor eenieder die met psychiatrische zorg te maken heeft, is niets irritanter dan een serie die pretendeert psychische problemen bespreekbaar te maken en het tegenovergestelde doet. Seizoen één van Tutto Chiede Salvezza was een mix van vooroordelen bevorderende stereotypes en onrealistische absurditeiten, beledigend voor zowel zorgprofessionals als hun patiënten. Na het belachelijke einde van dat seizoen is het compleet onduidelijk waar een tweede seizoen over zou moeten gaan. Misschien gaan de hoofdpersonen nu eindelijk echt aan de slag met hun psychische klachten?

De grote vraag is natuurlijk of seizoen twee slaagt waar seizoen één faalde: worden psychische problemen nu echt meer bespreekbaar gemaakt? Behalve Danieles poëtische beschrijvingen over hoe somber hij zich voelt, werd er voorheen niet dieper op de materie ingegaan. En Nina's enige verklaring over haar zelfmoordpoging – "Mijn leven is best rot" – kreeg geen enkel vervolg. Dat ze direct daarna aangaf voorlopig te verdwijnen van sociale media was nog zorgwekkend ook.

Maar ook in seizoen twee gaat het teleurstellend weinig over de echte problematiek. Die moet opnieuw wijken voor het achterhaalde idee (groot gemaakt door One Flew Over the Cuckoo's Nest) dat je op een psychiatrische afdeling vooral aan je problemen werkt door onverwachte vriendschappen te sluiten met medepatiënten, die op dezelfde afdeling zitten ondanks dat ze compleet andere zorgbehoeftes hebben. Zowel Daniele als Nina hebben nog steeds veel weerstand om in therapie te gaan of om hulp te vragen. Een tenenkrommend cliché in zowel de fictieve als de echte wereld.

Opnieuw wordt het belang van psychotherapie niet door de makers onderstreept. Dat hoort toch zeker het uitgangspunt te zijn, als het doel is om mensen zover te krijgen dat ze over hun psychische problemen durven te praten. Wordt dan het negatieve effect van niet over je problemen praten hiermee benadrukt? Ook niet. Wat overblijft is dezelfde onzin als in het eerste seizoen omtrent gedrag dat in beginsel niet eens per se met een psychiatrische stoornis te maken heeft.

Met het nieuwe seizoen komen nieuwe personages. Dit zijn veelal slappe aftreksels van de oude of een zouteloze, overbodige toevoeging. Maar ook de personages van seizoen één moeten koste wat het koste worden opgerakeld. De serie wringt zich in allerlei bochten om de patiënten buiten de kliniek samen te brengen. Dit gebeurt vaak op een gekunstelde, zelfs ongepaste manier. Zo is Daniele geen patiënt meer, maar verpleger op dezelfde afdeling waar hij twee jaar eerder verplicht verbleef. Natuurlijk is het aannemelijk dat er ook in Italië een ernstig tekort aan zorgpersoneel is, maar vreemd blijft het wel.

Net als in seizoen één zijn sommige personages duidelijk bedoeld voor een (verplicht) statement tegen homofobie en racisme, maar hebben de scènes met deze personages vaak een tegenovergesteld effect. Seizoen één had nog als excuus dat het boek waarop het gebaseerd was zich afspeelde in de jaren negentig, maar is geen enkele reden om ook het volledig nieuw bedachte vervolgseizoen ook van zulke ouderwetse idioterie te voorzien. Dit valt echter niet per se op omdat de gehele serie doorspekt is met politiek incorrect gedrag, zoals het normaliseren van aanranding en natuurlijk de genoemde belediging voor de gehele psychiatrische zorg.

Lijdzaam moet de kijker toezien hoe Daniele in zijn neerwaartse spiraal de ene na de andere domme keuze maakt, zich afvragend wat dit gedrag met zijn depressie te maken heeft. Zodoende worden er weer nieuwe misvattingen en vooroordelen over een depressieve stoornis het leven in geholpen. Werkelijk het enige wat nut zou kunnen hebben is de verwijzing naar de website Wanna Talk About It? aan het eind van elke aflevering, maar dat is iets wat vele andere series al hebben gedaan.

Al even belachelijk is Danieles plotseling verbeterde gedrag, wat zou moeten bewijzen dat hij ineens wel een goede verpleger zou zijn. Een beetje leuk doen met de irritante nieuwe patiënten moet de illusie creëren dat hij gegroeid is als persoon, terwijl dit helemaal nergens op gebaseerd is. Zo ging het ook in seizoen één en sindsdien is er dus in werkelijkheid helemaal niets veranderd. Wie Tutto Chiede Salvezza bekijkt, zal zich daarna zelf voor psychotherapie moeten aanmelden.



Tutto Chiede Salvezza is te zien bij Netflix.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Deze voortreffelijke scifi-serie van HBO Max is eigenlijk een herkansing na een flop in de jaren 80
Series / Specials

Deze voortreffelijke scifi-serie van HBO Max is eigenlijk een herkansing na een flop in de jaren 80

Voordat we 'Westworld' kregen was er in de jaren 80 de serie 'Beyond Westworld'.

Van 2016 tot 2022 was op HBO de scifi-serie Westworld te zien. Het werd gemaakt door Jonathan Nolan en Lisa Joy en is gebaseerd op de gelijknamige film uit 1973, geschreven en geregisseerd door Michael Crichton. De serie was een succes, maar het was niet de eerste keer dat er een serie werd gemaakt gebaseerd op die film.

In de jaren 80 werd namelijk de serie Beyond Westworld gemaakt, die gebaseerd is op de film Westworld uit 1973. Het werd gemaakt door Lou Shaw en uitgezonden op CBS. Terwijl Westworld een groot succes was, was Beyond Westworld een grote flop.

Verhaal


In dezelfde geest als de moderne serie speelt Beyond Westworld zich in de toekomst af, in een pretpark vol robots. We volgen veiligheidschef John Moore terwijl hij probeert een kwaadaardige wetenschapper te stoppen die zijn menselijke robots wil gebruiken om de wereld te veroveren.

Moore werd gespeeld door Jim McMullan met onder andere ook James Wainwright als de wetenschapper, Connie Sellecca, William Jordan en Severn Darden. Het vreemde is dat, terwijl Westworld dramatisch en spannend is, het moeilijk is om niet te lachen tijdens het kijken naar Beyond Westworld.

Drie afleveringen


Hoewel de serie genomineerd werd voor twee Primetime Emmy Awards voor kunst en make-up, werd Beyond Westworld beschouwd als een grote mislukking, met slechts drie van de vijf afleveringen die werden uitgezonden.



Ondanks het mislukken van Beyond Westworld overwoog Warner Bros. sinds het begin van de jaren '90 een remake van Westworld te maken. Filmproducent Jerry Weintraub had jarenlang gepleit voor een remake en na zijn succes met HBO's Behind the Candelabra overtuigde hij het netwerk om groen licht te geven voor een pilot. Hij bracht het project naar Nolan en co-schrijver Joy, die het potentieel van het concept zagen om iets veel ambitieuzers te maken dan de originele film.

Succesvolle remake


Het eerste seizoen van Westworld kwam uiteindelijk uit in 2016 en werd zeer geprezen, met bijzondere lof voor de visuals, het verhaal, de wereldopbouw, de thema's en de acteerprestaties. Thandiwe Newton won een Emmy Award voor haar rol in Westworld en de serie zelf won ook een aantal Primetime Creative Arts Emmy Awards.



De première van Westworld op HBO had toen de hoogste kijkcijfers voor een première van het netwerk sinds de eerste aflevering van True Detective in 2014. Het eerste seizoen van de serie is nu nog steeds het meest bekeken eerste seizoen van een originele HBO-serie.

Kijken?


Westworld werd uiteindelijk geannuleerd na vier seizoenen, terwijl Nolan en Joy plannen hadden voor een vijfde en laatste seizoen. Ondanks het vroegtijdig stoppen van Westworld was deze remake van de film veel beter en een groter succes dan Beyond Westworld.



Beyond Westworld vind je niet terug op de verschillende streamingdiensten in Nederland en Westworld kan je op dit moment ook nergens vinden nadat HBO besliste om de serie van HBO Max te verwijderen, maar je kan het wel kopen op dvd en Blu-ray.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Epische en geliefde serie keert terug met een magisch en fantasierijk derde seizoen
Series / Nieuws

Epische en geliefde serie keert terug met een magisch en fantasierijk derde seizoen

Seizoen 3 van 'The Legend of Vox Machina' brengt nieuwe avonturen.

Het derde seizoen van The Legend of Vox Machina belooft weer een episch avontuur vol magie, gevechten en onverwachte wendingen te worden. Wat kunnen fans verwachten van deze geliefde animatieserie? Wie zitten er achter de creatie van dit verhaal, en voor wie is het bedoeld? Wij beantwoorden de vijf belangrijkste vragen voordat je begint aan seizoen 3.

Waar gaat de serie over?


In The Legend of Vox Machina volgt een groep buitenbeentjes en avonturiers de epische reis om de wereld van Exandria te redden. Ze worden geconfronteerd met bovennatuurlijke bedreigingen, oude magie en gevaarlijke vijanden. Seizoen 3 brengt nieuwe uitdagingen waarin Vox Machina het moet opnemen tegen zowel persoonlijke demonen als krachtige tegenstanders.

Wie heeft de serie gemaakt?


De serie is gemaakt door de leden van Critical Role, een groep professionele stemacteurs die beroemd zijn geworden met hun Dungeons & Dragons-campagnes. Matt Mercer, de Dungeon Master, is een van de drijvende krachten achter de serie. De animatie wordt geproduceerd door Titmouse, bekend van andere animatieseries zoals The Venture Bros.

Wie spelen er in de serie?


Laura Bailey speelt Vex'ahlia, een halfelf met een talent voor boogschieten. Bailey is ook bekend van haar werk in The Last of Us: Part II als Abby. Ashley Johnson geeft haar stem aan Pike Trickfoot, een dwerg-kleriker die vecht met zowel magie als haar hamer. Johnson is eerder te zien geweest in The Last of Us als Ellie. Sam Riegel schittert als Scanlan Shorthalt, de guitige bard van de groep, en is bekend van zijn stemwerk in Teenage Mutant Ninja Turtles.

Voor wie is deze serie?


Deze serie is perfect voor fans van fantasyverhalen zoals The Witcher en animatieseries zoals Castlevania. Als je houdt van diepgaande personages, humor en epische gevechten, dan zal The Legend of Vox Machina zeker indruk maken. Het combineert elementen van klassieke fantasy met moderne twists.

Is de serie te bingen?


Met drie seizoenen en elk seizoen bestaande uit 12 afleveringen van ongeveer 25 minuten, is deze serie zeker te bingen. In totaal duurt het ongeveer 15 uur om alles te bekijken, wat perfect is voor een weekend vol magische avonturen.



Vanaf donderdag 3 oktober 2024 kun je het derde seizoen van The Legend of Vox Machina exclusief streamen op Prime Video.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
'The Last of Us' ondergaat een drastische verandering in het tweede seizoen
Series / Specials

'The Last of Us' ondergaat een drastische verandering in het tweede seizoen

Maker Neil Druckmann heeft een totaal ander idee voor het vervolg van de HBO-hit.

Neil Druckmann en Craig Mazin zijn twee tv-makers die in een unieke positie verkeren. Naast het maken van het alom bejubelde The Last of Us zijn beiden tevens ontwerpers van de game. Hierdoor zijn ze niet alleen tot in detail bekend met het bronmateriaal, het medium televisie stelt hen in staat om meer te doen met het verhaal.

In een interview met Variety gaf Druckmann onlangs aan dat hij de serie en de game ziet als twee kanten van dezelfde medaille. Er is dus geen sprake van een vertaling naar het scherm. Beide media bieden de mogelijkheid om verschillende componenten van het verhaal te vertellen. In het tweede seizoen kunnen de kijkers een belangrijke verandering tegemoetzien, die consequenties heeft voor de rol die een bepaald personage in het verhaal heeft.

Verschillende media


Fans zijn over het algemeen hartstochtelijk wat verfilmingen betreft en al te grote veranderingen worden in het algemeen niet gewaardeerd. The Last of Us kent een debuutseizoen dat trouw is aan het bronmateriaal. Zo zijn bepaalde landschappen uit de game zeer nauwkeurig gereconstrueerd op de set. Druckmann heeft echter helder voor ogen dat het nauwkeurig 'vertalen' niet goed werkt.

Druckmann zei hierover het volgende: "Het gaat hier om verschillende media. Wanneer je je te sterk vastklampt aan een medium, dan zie je over het hoofd dat het verhaal binnen dat andere medium met andere uitdagingen te maken krijgt. De twee media hebben elk hun eigen sterke en zwakke kanten". Om deze reden komt het team dat de game heeft ontworpen bijeen en ontleedt de game in verschillende onderdelen. "Vervolgens kijken we naar de elementen die we absoluut geweldig vinden en die we koste wat kost in het verhaal willen houden. Dit brengen we dan over op een manier die bij televisie past," aldus Druckmann.

Niet mogelijk in de game


Het is dus duidelijk dat de makers de nadruk leggen op de diepere lagen van het verhaal en bereid zijn grotere aanpassingen te doen wanneer dit het beste werkt. Hierbij laat Druckmann zich inspireren door reacties van de kijkers. "Ik vind het geweldig wanneer kijkers de game gaan spelen nadat ze de serie hebben gezien. Het is geweldig om te horen 'ik zie dit personage nu totaal anders'. We hebben dingen gedaan in het nieuwe seizoen die de fans geweldig zullen vinden. Het gaat over de achtergrond van een belangrijk personage. We hebben meer kunnen vertellen over dit personage op een manier die zelfs in de game niet mogelijk was," aldus de regisseur. Druckmann onthulde niet om welk personage het gaat, dus we zullen nog even geduld moeten hebben.



Degenen die de game al gespeeld hebben kunnen zich dus voorbereiden op een totaal nieuwe invalshoek wat een van de hoofdpersonen betreft. Fans van de serie zullen wellicht de game willen spelen, wat in lijn ligt met hetgeen de makers in gedachten hadden.

Waar te zien?


The Last of Us seizoen 2 wordt in 2025 verwacht. Kijk ondertussen The Last of Us op HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
'City of God: The Fight Rages On': de snelkookpan van Rio gaat nooit van het fornuis
Recensie

'City of God: The Fight Rages On': de snelkookpan van Rio gaat nooit van het fornuis

Oude bekenden keren terug in een lappendeken van verhalen rond de nieuwe bendeoorlog in de Stad van God.

Regie: Aly Muritiba | Cast: Alexandre Rodrigues (Wilson), Thiago Martins (Bradock), Andréia Horta (Jerusa), Edson Oliveira (Barbantinho), Roberta Rodrigues (Berenice), Marcos Palmeira (Curió), Demétrio Nascimento Alves (PDQ), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 44-56 minuten | Jaar: 2024

Een beruchte wijk van Rio de Janeiro werd in 2002 wereldberoemd door een film die ernaar vernoemd was. In de zogenaamde Stad van God gelden de wetten van de favela. Als de politie zich er al laat zien, dan is het om smeergeld te innen of op bloedige wijze een rekening te vereffenen. Bendes maken hier de dienst uit, vaak geleid door kinderen en jonge adolescenten. Van de gevarieerde groep personages haalden de meeste het einde van de film niet. Aspirant-fotograaf Rocket, de voornaamste protagonist, bleef gelukkig wel in leven en (redelijk) op het rechte pad.

City of God werd universeel geprezen en prijkt nog steeds op menig favorietenlijstje. De mengeling van de rauwe werkelijkheid (maar ook de schoonheid) van het leven in de favela samen met de frisse, anekdotische vertelstijl en het meeslepende camerawerk raakte bij veel kijkers de juiste snaar. Een officieus vervolg kwam met de mooie televisieserie City of Men, maar HBO Max brengt ons nu de officiële sequel met dezelfde personages: City of God: The Fight Rages On.

Net als in de film zien we de gebeurtenissen door de ogen van Rocket, die weer de boel aan elkaar praat. Twintig jaar later is hij een professioneel fotograaf en vader van een eigenzinnige tienerdochter. De gebeurtenissen in de tussenliggende periode worden globaal uiteengezet aan de hand van een onderzoek van een Spaanse journalist. De geschiedenis van de milities in het stadsdeel gaat in op hoe politici bendeleden voor hun karretje probeerden te spannen en hoe die bendeleden op hun beurt probeerden eigen mensen op politieke posities te krijgen. Wat was de kip en wat het ei?

Het nieuwe verhaal draait om een bendeoorlog tussen de patron van de wijk, de eminente en in principe vredelievende Curió, en diens voormalige rechterhand Bradock. Opgehitst door zijn machtsbeluste vriendin neemt Bradock geen genoegen meer met gedeeld gezag over zijn 'hoek' en gaat hij de strijd aan met zijn surrogaatvader. Iedereen wordt meegezogen in deze nieuwe oorlog: zowel bendeleden uit beide kampen als familieleden en neutrale welzijnswerkers evenals politici die er een slaatje uit proberen te slaan. Daarnaast overweegt de corrupte secretaris van veiligheid om de militaire politie in te zetten: het beruchte BOPE-korps bekend uit Tropa de Elite.

Rocket, of eigenlijk Wilson zoals hij echt heet en genoemd wil worden (wat natuurlijk niemand doet), heeft een warme band met Curió, maar houdt zich als burger zo veel mogelijk buiten de gewapende rivaliteit. Desondanks heeft hij als fotograaf een belangrijke rol in de gebeurtenissen. Zijn foto's van schietpartijen en slachtoffers verschijnen in de krant en beïnvloeden de bredere publieke opinie. Rockets dochter confronteert hem hiermee door hem met een slager te vergelijken: "Je maakt foto's van zwart vlees, zodat de witten kunnen zeggen dat ze het zo goed hebben."

Rockets morele dilemma is slechts een van de vele keuzes waar de bewoners van de Stad van God tijdens het oplaaiende geweld voor komen te staan. Alle personages voeren hun eigen strijd. Barbantinho, die we nog kennen uit de film, wil vanuit de wijkraad de vrede bewaren en Rockets dochter baant zich een weg door de muziekindustrie, want ze ambieert een rapcarrière. City of God: The Fight Rages On is een mooie lappendeken van verhalen over al die mensen die het met elkaar moeten rooien in de snelkookpan van Rio.

Het is fijn om de terugkerende personages na twintig jaar weer te zien, met name omdat een aantal van hen wordt gespeeld door dezelfde acteurs als in 2002. De onmiddellijke vertrouwdheid met Barbantinho, Berenice, Lil' Foot, Melonhead en Rocket – sorry, Wilson – geven deze serie een streepje voor op soortgelijke producties. Dit zorgt voor een continuïteit die mooi weergeeft hoe de cirkels van relatieve vrede en dodelijk geweld in de Stad van God ronddraaien en steeds groter worden.

De jaren hebben de vaardigheden van de acteurs geen kwaad gedaan en ook de nieuwe vertolkingen zijn van een uitstekend niveau. Naast Alexandre Rodriguez als de belangrijkste protagonist springen Andréia Horta en Thiago Martins eruit als het toxische duo dat de strijd aanbindt met Marco Palmeira's charismatische Curió. Horta is een vlammende, manipulatieve feeks en Martins de impulsieve partner met duidelijk minder herseninhoud. Die laatste speelde trouwens ook al in de film, maar dan als een ander personage. Eigenlijk verdienen vrijwel alle acteurs het om te worden uitgelicht, dus kiezen is misschien niet helemaal rechtvaardig.

De chaotische visuele en verhalende stijl van de film wordt door regisseur Aly Muritiba deels overgenomen, maar aangevuld met een traditionelere vertelwijze en overzichtelijker camerawerk. Wilson is immers nu op een leeftijd waarop hij zijn verslag van de gebeurtenissen beter beheerst. City of God: The Fight Rages On slaat zijpaden in en haalt herinneringen op, maar vertelt ook een rechtlijnig verhaal over gangsters, corruptie en gemeenschapszin. De serie is toegankelijk zonder afbreuk te doen aan de diepgang van de problematiek. De Stad van God als organisch geheel is het waard om in al zijn facetten te leren kennen.

Er is inmiddels groen licht gegeven voor een tweede seizoen van deze aangrijpende serie, dus we hoeven niet opnieuw ruim twintig jaar te wachten om de liefde, strijd en groei van Wilson en zijn wijkgenoten te volgen. Voor nu blijven we even achter met een prachtig lied uit de slotaflevering met de tekst: "Alles wat ik wil is gelukkig zijn. Ongestoord lopen in de favela waar ik geboren ben en daar trots op zijn."



City of God: The Fight Rages On is te zien bij HBO Max.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Ontdek deze 4 briljante maar voor de meesten onbekende Netflix-series
Series / Nieuws

Ontdek deze 4 briljante maar voor de meesten onbekende Netflix-series

Laat je vooral inspireren door onze selectie van hooggewaardeerde, maar onderbelichte Netflix-series.

Netflix biedt sinds 2013 een overvloed aan topseries in Nederland, maar tussen al die bekende titels schuilen verborgen parels die je misschien over het hoofd hebt gezien, en zeker niet mag missen. We hebben vier van deze hooggewaardeerde series voor je uitgezocht. Zijn deze titels iets voor jou?

3%



Dystopie, mysterie en de strijd tussen de elite en het plebs voeren de boventoon in deze serie op Netflix. Op Rotten Tomatoes geeft het publiek de serie een waarderingscijfer van 79%.

In een toekomst waarin de elite op een paradijselijk eiland woont ver van de overbevolkte krottenwijken, krijg je één kans om je bij deze 3% van de bevolking te voegen.



White Gold



Als de Britten ergens goed in zijn, dan is het wel humor. De serie krijgt van zowel de pers als het publiek op Rotten Tomatoes een uitstekende score van 88%. Stream twee seizoenen van deze serie op Netflix.

In het Essex van de jaren 80 doen de arrogante verkoper Vincent Swan en zijn gewetenloze team alles om de deal te sluiten. Daarbij gaan ze niet altijd eerlijk te werk. Ontdek het in White Gold.



From



Deze serie is oorspronkelijk uitgekomen op MGM+ waar het al langer loopt en vooral in Amerika erg gewaardeerd wordt. Op Rotten Tomatoes scoort het gigantisch goed, te zien aan de score van 96%. Kijk het eerste seizoen op Netflix.

Verdwaalde reizigers komen in From vast te zitten in een mysterieus stadje waaruit ze niet kunnen ontsnappen, terwijl kwade machten hun geest beïnvloeden en ze 's nachts worden opgejaagd.



Wild Wild Country



Wat doe je als een invloedrijk persoon zijn greep heeft op een enorme groep makkelijk beïnvloedbare mensen? Deze docuserie over sekteleider Bhagwan Shree Rajneesh krijgt op Rotten Tomatoes de nagenoeg perfecte score van 98%.

Wild Wild Country - Als een omstreden sekteleider een utopische stad bouwt in de woestijn van Oregon, groeien conflicten met de lokale bevolking uit tot een nationaal schandaal.

Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Hoe gaat het nu met die irritante Euron Greyjoy uit 'Game of Thrones'?
Series / Specials

Hoe gaat het nu met die irritante Euron Greyjoy uit 'Game of Thrones'?

De Deense acteur Pilou Asbæk speelde de rol van Euron Greyjoy in 'Game of Thrones'.

Vanaf seizoen 6 van Game of Thrones krijg je Euron Greyjoy te zien. Hij is de broer van Balon en Aeron Greyjoy en de oom van onder andere Theon Greyjoy (Alfie Allen). In de serie werd Euron gespeeld door de Deense acteur Pilou Asbæk. Hoe gaat het nu eigenlijk met hem?

Asbæk maakte zijn debuut op televisie en film in 2008. Hij was toen te zien in de Deense film To verdener en in drie afleveringen van de Deense serie Deroute. Een jaar later was hij te zien als soldaat David Grüner in een aflevering van de Deense serie The Killing.

Borgen


Zijn eerste grote rol in een serie kwam een jaar later, in 2010, toen hij een rol kreeg in de kritisch geprezen Deense serie Borgen, geschreven door Tobias Lindholm, over de politiek van een vrouwelijke premier van Denemarken.

Asbæk speelde de rol van Kasper Juul in de serie tot 2013. Asbæks optreden werd unaniem geprezen door critici. In 2014 verscheen Asbæk als Didrich, een landeigenaar die lijdt aan posttraumatische stressstoornis, in een grootschalige kostuumdramaserie genaamd 1864.

Lucy en Ben-Hur


Naast spelen in de serie 1864, maakte Asbæk in 2014 ook zijn internationale doorbraak in films door te spelen in Lucy van Luc Besson tegenover Scarlett Johansson. Dat jaar mocht Asbæk ook samen met Lise Rønne en Nikolaj Koppel het Eurovisie Songfestival 2014 in Kopenhagen presenteren.



Hij zou opnieuw samenwerken met Johansson in de film Ghost in the Shell uit 2017 en een jaar eerder werkte hij ook opnieuw samen met Morgan Freeman, die te zien is in Lucy, in de remake van Ben-Hur uit 2016.

Game of Thrones


Het is in 2016 dat Asbæk zich bij de cast van Game of Thrones toevoegde. Hij speelde vanaf seizoen 6 de rol van piraat Euron Greyjoy, eerst als gastoptreden en in seizoen 7 en 8 in een terugkerende rol. Hij verscheen in totaal in negen afleveringen van de serie.



Euron Greyjoy is de broer van koning Balon Greyjoy en de oom van Yara en Theon Greyjoy. Hij is een beruchte piraat die veel schade heeft aangericht op zeeën over de hele wereld. Bekend om zijn sluwheid en meedogenloosheid, vermoordde Euron heel wat mensen. Hij wordt een nauwe bondgenoot van Cersei en helpt bij het organiseren van de verdediging van King's Landing tegen Daenerys Targaryen.

Hollywoodfilms


Vanaf dan speelde Asbæk in de ene Hollywoodfilm na de andere. Zo was hij te zien in Overlord (2018), Outside the Wire (2021), Uncharted en Samaritan uit 2022, en in I.S.S. en Aquaman and the Lost Kingdom uit 2023.



Asbæk maakte ook wel nog altijd tijd voor Deense projecten. Zo was hij in 2020 te zien in de Deense miniserie The Investigation als speciale aanklager Jakob Buch-Jepsen. De serie is gebaseerd op het onderzoek naar de dood van Kim Wall, een 30-jarige Zweedse journaliste, en volgt het strafrechtelijk onderzoek van de zaak, waarbij de mysterieuze omstandigheden rond haar verdwijning en dood centraal staan.

Toekomst


Vorig jaar was een van de populairste films The Super Mario Bros. Movie. In de film werd Mario ingesproken door Chris Pratt. Asbæk mocht de stem van Mario inspreken in de Deense versie van de film. Nu is Asbæk te horen als Thor in de nieuwe animatieserie Twilight of the Gods.

Bekijk op instagram



Bekijk op instagram



Hij heeft ook twee aankomende projecten waarin hij te zien zal zijn. Zo zal hij de rol van Richard Straker spelen in de film Salem's Lot, die gebaseerd is op het gelijknamige boek van Stephen King. De film komt deze week uit op HBO Max. Asbæk zal ook de rol van The Mule vertolken in seizoen drie van de serie Foundation, dat volgend jaar uitkomt op Apple TV+.

Kijken?


Wil je Asbæk zien in Game of Thrones? Je kan de serie bekijken op HBO Max. Je kan hem ook zien in The Investigation, die te vinden is op NPO Plus, je kan hem horen in Twilight of the Gods, die nu te zien is op Netflix, en vanaf 3 oktober kan je hem ook zien in de nieuwe film Salem's Lot, die uitkomt op HBO Max.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.