Recensie
'Nemesis': de zucht naar veel en snel geld als aartsvijand
Deze onderhoudende thriller naar het boek van Simon de Waal drijft op de immer excellente Lies Visschedijk.
Regie: Willem Bosch, Aniëlle Webster | Cast: Lies Visschedijk (Sylvia van Maele), Romana Vrede (Lars van Deumen), Peter Blok (Ed Koppers), Florian Regtien (Julius Koppers), Jade Olieberg (Nina Jacobs), Chris Peters (Martin Heezink), e.a. | Afleveringen: 8 | Speelduur: 41-55 minuten | Jaar: 2024
"En als u er niets van begrijpt moet u maar denken: dat is precies de bedoeling." Met deze woorden beëindigt Nina Jacobs steevast haar podcast over de schimmige wereld van belastingontduiking, belastingontwijking en witwaspraktijken. Op de Zuidas is een nauwelijks doordringbaar netwerk van brievensbusfirma's, vermogensbeheerders en trustkantoren opgetrokken waar een leek inderdaad geen jota van snapt, maar waar Justitie enorm in geïnteresseerd is vanwege de miljarden die erin omgaan.
Officier van justitie Sylvia van Maele is met FIOD-rechercheur Lars van Deumen vastbesloten de foute jongens en meisjes op de Zuidas de oren te wassen. Hun inval bij een online gokplatform loopt op niets uit, maar zet de dames wel op het spoor van een trustkantoor dat er duistere praktijken op nahoudt, afgedekt door gehaaide juristen. Spil van het trustkantoor is de onvindbare Martin Heezink. Formeel is deze jonge techondernemer niet meer actief binnen het bedrijf, maar Justitie vermoedt dat hij nog steeds de lakens uitdeelt.
Deze personages zijn ontsproten aan het brein van romanschrijver Simon de Waal, maar het achtdelige Nemesis is verder uiterst losjes geënt op zijn gelijknamige boek. Al snel wordt duidelijk dat Sylvia moet opboksen tegen behoorlijk wat mannetjesputters. Hoofdofficier van justitie en hoogleraar Ed van Koppers is niet alleen een bikkelharde leider die het verplassen tot olympische discipline heeft verheven, maar tevens Sylvia's ex en vader van haar zoon.
Nemesis begint als sterke achtbaanrit met vastbesloten misdaadbestrijders die de onderste steen boven willen krijgen. Maar naarmate de afleveringen vorderen verdwijnt de financiële criminaliteit naar de achtergrond, om plaats te maken voor de complexe onderlinge verhoudingen en intriges. Goed, dat er een boel fout types rondlopen op zowel de Zuidas als in het Haagse Openbaar Ministerie is geen verrassing. Wel bijzonder is de constatering dat Sylvia al jaren zonder het te weten met leugenaars leeft en werkt.
De eerdergenoemde podcast voorziet de kijker van relevante informatie en fungeert tevens als rode draad. Het helpt niet dat de maker hiervan pedante kantjes heeft en het is een zwaktebod dat ook zij uiteindelijk diep in de ellende raakt, terwijl ze beter als be- en toeschouwer dienst had kunnen doen. Dit personage is veruit de vreemdste eend in de bijt.
Nemesis kent meer clichématige personages. Vooral Roman Vrede had een betere rol verdiend. Haar personage manifesteert zich steeds meer als manusje-van-alles en redder in nood die in menig doodlopende plotlijn als uitweg moet fungeren. Inclusief praktische vijfdeurs om overal eens lekker overheen te walsen. En er worden quasi-achteloos heel wat frietjes in die bolide weggekaand.
De serie wordt vooral gered door Lies Visschedijk, die zich altijd in zowel komedie als het serieuze werk goed staande weet te houden. Haar vertolking van een verbeten officier van justitie heeft een gepaste relativerende kant, die nodig is om de zware druk van haar werk te weerstaan. Visschedijk is warm en onderkoeld tegelijk. Ze krijgt uitstekend tegengas van Peter Blok als de hoofdofficier en ex-geliefde, die soms net iets te opzichtig schmiert.
Nemesis raakt weliswaar thematisch en geografisch steeds verder verwijderd van wat de kern van zou moeten zijn, maar heeft genoeg bochten en hobbels om tot het einde te boeien. De serie kijkt weg zoals een spannende detective zichzelf leest. De ontknoping zorgt voor teleurstelling, al mag er best een tweede seizoen in het vat zitten.
Nemesis is te zien bij Disney+.
Lees ook
'Inganno': als een warm mes door geile boter
Zindert van alle kanten, maar heeft net als de personages weinig om het lijf.... Lees verder
"En als u er niets van begrijpt moet u maar denken: dat is precies de bedoeling." Met deze woorden beëindigt Nina Jacobs steevast haar podcast over de schimmige wereld van belastingontduiking, belastingontwijking en witwaspraktijken. Op de Zuidas is een nauwelijks doordringbaar netwerk van brievensbusfirma's, vermogensbeheerders en trustkantoren opgetrokken waar een leek inderdaad geen jota van snapt, maar waar Justitie enorm in geïnteresseerd is vanwege de miljarden die erin omgaan.
Officier van justitie Sylvia van Maele is met FIOD-rechercheur Lars van Deumen vastbesloten de foute jongens en meisjes op de Zuidas de oren te wassen. Hun inval bij een online gokplatform loopt op niets uit, maar zet de dames wel op het spoor van een trustkantoor dat er duistere praktijken op nahoudt, afgedekt door gehaaide juristen. Spil van het trustkantoor is de onvindbare Martin Heezink. Formeel is deze jonge techondernemer niet meer actief binnen het bedrijf, maar Justitie vermoedt dat hij nog steeds de lakens uitdeelt.
Deze personages zijn ontsproten aan het brein van romanschrijver Simon de Waal, maar het achtdelige Nemesis is verder uiterst losjes geënt op zijn gelijknamige boek. Al snel wordt duidelijk dat Sylvia moet opboksen tegen behoorlijk wat mannetjesputters. Hoofdofficier van justitie en hoogleraar Ed van Koppers is niet alleen een bikkelharde leider die het verplassen tot olympische discipline heeft verheven, maar tevens Sylvia's ex en vader van haar zoon.
Nemesis begint als sterke achtbaanrit met vastbesloten misdaadbestrijders die de onderste steen boven willen krijgen. Maar naarmate de afleveringen vorderen verdwijnt de financiële criminaliteit naar de achtergrond, om plaats te maken voor de complexe onderlinge verhoudingen en intriges. Goed, dat er een boel fout types rondlopen op zowel de Zuidas als in het Haagse Openbaar Ministerie is geen verrassing. Wel bijzonder is de constatering dat Sylvia al jaren zonder het te weten met leugenaars leeft en werkt.
De eerdergenoemde podcast voorziet de kijker van relevante informatie en fungeert tevens als rode draad. Het helpt niet dat de maker hiervan pedante kantjes heeft en het is een zwaktebod dat ook zij uiteindelijk diep in de ellende raakt, terwijl ze beter als be- en toeschouwer dienst had kunnen doen. Dit personage is veruit de vreemdste eend in de bijt.
Nemesis kent meer clichématige personages. Vooral Roman Vrede had een betere rol verdiend. Haar personage manifesteert zich steeds meer als manusje-van-alles en redder in nood die in menig doodlopende plotlijn als uitweg moet fungeren. Inclusief praktische vijfdeurs om overal eens lekker overheen te walsen. En er worden quasi-achteloos heel wat frietjes in die bolide weggekaand.
De serie wordt vooral gered door Lies Visschedijk, die zich altijd in zowel komedie als het serieuze werk goed staande weet te houden. Haar vertolking van een verbeten officier van justitie heeft een gepaste relativerende kant, die nodig is om de zware druk van haar werk te weerstaan. Visschedijk is warm en onderkoeld tegelijk. Ze krijgt uitstekend tegengas van Peter Blok als de hoofdofficier en ex-geliefde, die soms net iets te opzichtig schmiert.
Nemesis raakt weliswaar thematisch en geografisch steeds verder verwijderd van wat de kern van zou moeten zijn, maar heeft genoeg bochten en hobbels om tot het einde te boeien. De serie kijkt weg zoals een spannende detective zichzelf leest. De ontknoping zorgt voor teleurstelling, al mag er best een tweede seizoen in het vat zitten.
Nemesis is te zien bij Disney+.
Lees ook
'Inganno': als een warm mes door geile boter
Zindert van alle kanten, maar heeft net als de personages weinig om het lijf.... Lees verder
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 