Regie: Jet Wilkinson, David Petrarca, Adam Bernstein | Cast: Billy Crystal (Eli Adler), Jacobi Lupe (Noah), Hope Davis (Dr. Jane), Judith Light (Lynn), Rosie Perez (Denise), Maria Dizzia (Barbara), Stephen Wallem (Charlie), Sakina Jaffrey (Gail), e.a. | Afleveringen: 10 | Speelduur: 25-36 minuten | Jaar: 2024

Billy Crystal zwoer jarenlang bij brede lachfilms en tragikomedies, al accepteerde hij heel af en toe ook weleens een bijrolletje in een dramafilm. Met de thriller Before gooit hij het over een andere boeg. Want niet alleen speelt hij hierin een serieuze rol; het is ook nog eens de protagonist. Crystal levert puik werk af, maar helaas kan het verhaal niet over de hele lijn overtuigen.

Mogelijk was Crystal geïnspireerd door zijn rol in Analyze This en het vervolg Analyze That om nog eens een psychiater te vertolken, maar dan in bloedserieus verhaal. Hij speelt Eli Adler, een dokter die rouwt om zijn overleden echtgenote Lynn. Haar dood heeft een trauma nagelaten dat zich uit in slapeloosheid en hallucinaties. Op een avond dringt een jongen bij hem binnen, om even later weer te verdwijnen. Niet lang daarna wordt de bijna gepensioneerde Eli gevraagd om nog een laatste patiënt te bestuderen: de eerdergenoemde jongen.

Deze Noah kampt met hevige angstaanvallen en vertoont, als hij niet in een catatonische trance verkeert, regelmatig agressief gedrag. Eli raakt enorm gefascineerd door hem, want Noah weet dingen die alleen Eli kan weten. Wanneer oude tekeningen van zijn overleden vrouw overeenkomsten blijken te hebben met die van Noah, gelooft Eli dat hij en de jongen op een spirituele manier met elkaar verbonden zijn. Zijn kinderen, vrienden en collega's vrezen echter dat Eli niet meer helder meer kan denken en misschien zelfs een gevaar voor de jongen betekent .

Puzzelaars zullen aan het ambitieuze Before een flinke kluif hebben. De kijker krijgt om de haverklap een puzzelstuk van het mysterie aangereikt dat nieuwe vragen oproept. Bevinden we ons in de werkelijkheid of is het allemaal een droom van Eli? Hebben we hier te maken met een Sixth Sense-achtige vertelling? Waarom is het trauma van Eli gelinkt met dat van Noah? Wie of wat zijn de demonen die Noah aanvallen? Waarom speelt water zo'n grote rol in het verhaal? Geleidelijk aan passen de puzzelstukken in elkaar, maar pas in de laatste aflevering komt volledige duidelijkheid.

Showrunner Sarah Thorp maakt het haar publiek erg lastig. Ondanks de vele sleutels en onthullingen gaat er weinig stuwkracht vanuit. Te vaak ontstaat de indruk dat het verhaal stationair draait of in cirkeltjes gaat en achteraf blijken bepaalde hints niets te hebben bijgedragen aan de oplossing. Met tien afleveringen van ongeveer en halfuur is de serie makkelijk bekijkbaar, maar toch waren zes compacte afleveringen beter geweest. Bij het zien van de slotaflevering zal de ontgoocheling mogelijk groot zijn. De oplossing is immers nogal vergezocht en absurd.

De ingehuurde regisseurs hebben zeker hun best gedaan om elke aflevering zo griezelig mogelijk te maken, maar zonder dat er geweld of expliciete horror aan te pas komt. Soms overdrijven ze wat in het scheppen van unheimische shots. De boog staat vanaf de eerste beelden altijd gespannen. Dat komt de sfeer wel ten goede, maar er ontstaat toch ook een zekere herhaling en dus eentonigheid.

Before zal het best scoren bij een publiek dat dol is op verhalen die flirten met het bovennatuurlijke en dat net geen expliciete horror wil zien, maar toch een beetje angstig wil worden gemaakt. De rest zal er gemengde gevoelens aan overhouden. Toch loont het de moeite om de immens geestige Crystal bezig te zien zonder dat hij veel grapjes maakt. Hij toont hier dat hij alle genres aankan en op zijn zesenzeventigste nog voor verrassingen kan zorgen.

En dan nog dit: een ongewild grappig moment. Op een bepaald moment tapet Eli kreten in een zeer vreemde en archaïsche taal, waarna hij de hulp inroept van een expert die hem een state-of-the-art-vertaalprogramma e-mailt. Na verloop van tijd volgt de 'verrassende' onthulling. Maar in de Lage Landen weet men al direct wat er gezegd wordt.



Before is te zien bij Apple TV+.

De komedie Brothers is sinds kort te streamen op Prime Video en doet het uitstekend. De "actiekomedie" staat direct op de tweede plaats in de Top 10.

De film is geregisseerd door Marx Barbakow en heeft een indrukwekkende cast. Naast 'Game of Thrones'-coryfee Peter Dinklage zien we onder andere Josh Brolin, Glenn Close, Brendan Frasier en Marisa Tomei in de hoofdrollen.

Ontvangst

Niettegenstaande de getalenteerde bezetting valt Brothers niet in goede aarde. Op de Tomatometer staat een score van 37%. De Popcornmeter blijft met een treurige 47% niet ver achter.

N.M. Miller (InSession Film) vat een en ander als volgt samen: "Er is niets aan deze film dat het gerecyclede verhaal kan compenseren. De productie is voornamelijk een voorspelbare bewerking in de streaming-oorlogen, die vooral tot doel hebben om content te produceren, in plaats van deze te vervolmaken".

Waar te zien?

Brothers is nu te bekijken op Prime Video.



Synopsis: Moke (Brolin) is een ex-crimineel die zijn leven heeft verbeterd. Zijn tweelingbroer Jady (Dinklage) haalt hem echter over om nog één keer een grote slag te slaan. Naast de politie-agent Farnay (Fraser) en hun moeder (Close) moet het tweetal vooral zien hoe ze de klus klaren zonder elkaar naar het leven te staan.

Regie: Colin Barnicle | Afleveringen: 3 | Speelduur: 57-67 minuten | Jaar: 2024

De Boston Red Sox zijn een begrip in het Amerikaanse honkbal, maar mede door de superioriteit van de rivaliserende New York Yankees stond de club kort na de eeuwwisseling al decennia droog. The Comeback: 2004 Boston Red Sox memoreert hoe de prijzenhonger van de toenmalige selectie precies twintig jaar geleden eíndelijk effect sorteerde. Met niet-Amerikaanse kijkers is weinig rekening gehouden: deze compacte miniserie is op maat gemaakt voor liefhebbers van het eerste uur.

Het Amerikaanse honkbal is zo geregeld dat aspiraten voor het landelijke kampioenschap (de zogenoemde World Series) eerst tegen elkaar strijden in een bredere competitie, waarna slechts één team zich uiteindelijk voor de eindstrijd kan plaatsen. De rivaliteit tussen de Red Sox en de Yankees heeft hier alles mee te maken, want de twee topteams moeten eerst langs elkaar voordat ze aanspraak kunnen maken op het spelen van hun eigen Super Bowl.

Om de zwaarmoedige context van de comeback uit de titel te schetsen, gaan de makers in de eerste aflevering ruim honderd jaar terug in de tijd. In de eerste pakweg twintig jaar van de World Series waren de Red Sox een veel geziene finalegast, maar nadat de Yankees zich in de jaren twintig sterker vestigden trok de club uit Boston menigmaal aan het kortste eind. Toen de Red Sox in 2004 voor de zoveelste keer tegen de Yankees aantraden, voelden die zich dan ook onaantastbaar. De Red Sox stonden inmiddels al zesentachtig jaar droog.

"Alles wat met Boston te maken heeft... Ik kan er niet mee omgaan", bromt Spike Lee (Do the Right Thing) in een van de leukere archieffragmentjes die de miniserie rijk is. Op andere beelden zien we Yankees-fans pochen met duidelijke teksten ("We gaan ze decimeren") en slaan Red Sox-volgelingen terug met graffitikalk op een auto ("Yankees suck"). Deze aandoenlijke flarden ten spijt bestaat het grootste deel van The Comeback uit wedstrijdbeelden en interviewuitingen van voormalige spelers en managers.

De gladgestreken productie van de miniserie volgt een model dat Netflix ook al toepaste op verschillende titels over American football, waaronder het sterk vergelijkbare Untold: Swamp Kings. Het meer diepgravende The Dynasty: New England Patriots op Apple TV+ bewees vervolgens dat andere streamingdiensten het kunstje rustig overdoen. Kenmerkend voor deze titels is dat ze markante spelers, managers en seizoenen uit de geschiedenis van de bewuste sport in een behapbare stijl uitlichten. De interviews worden zodanig kortgeknipt dat ze één lijken met de gearchiveerde wedstrijdfragmenten.

De aanpak van deze (mini)series is iets anders dan die van bijvoorbeeld Break Point of Quarterback, die als extra doel hebben om hun televisiesport bekend te maken bij een groter publiek. De makers van The Comeback: 2004 Boston Red Sox hebben er duidelijk voor geopteerd om geen tijd te verspillen aan een bredere duiding van het honkbal. Wie de term 'Yankeeography' niet kent en nauwelijks het verschil weet tussen een pitcher en een hitter, kan het aanschouwen van de drie afleveringen al snel als een uitdaging ervaren.

Sportseries die overmatige duiding achterwege laten kunnen wel degelijk een verademing zijn, omdat liefhebbers van de sport minder snel op de vorm afhaken en in theorie op meer diepgang worden getrakteerd. De makers van The Comeback hebben in ieder geval genoeg hoofdrolspelers van toen kunnen strikken om hun zegje te doen, maar in een opzet die het vooral van losse uitspraken moet hebben laten hun bijdrages alsnog een neutrale indruk achter.

Sommige spelers brengen wat leven in de brouwerij, zoals slagman David Ortiz, maar toenmalig manager Theo Epstein moet het in de interviews niet van zijn spraakmakende teksten hebben. Ervaar je als kijker geen innige betrokkenheid bij de wedstrijden die je destijds waarschijnlijk ook niet hebt bekeken, dan is het eenvoudig om ruim voor de beloofde comeback alweer de aandacht te verliezen.

Door de Yankees de toegang tot de World Series te ontzeggen, verbraken de Red Sox in 2004 de zogenoemde vloek van de Bambino. De uitdrukking verwijst naar de vaardige pitcher Babe Ruth, die in de gloriejaren van weleer voor de Red Sox uitkwam voor hij in 1920 werd verkocht aan de Yankees. Een blik op de statistieken leert dat de Red Sox na het verbreken van de vloek nog driemaal de World Series wisten te winnen. Je zou er twintig jaar na dato nog bijna bijgelovig van worden.



The Comeback: 2004 Boston Red Sox is te zien bij Netflix.

Netflix heeft een heel groot aanbod van geweldige films en series: van romantische komedies tot de meest brute actie of horror. Toch is niet elke serie even goed. In dit artikel geven we je een waarschuwing: deze serie heeft heel veel kritiek ontvangen en kan je dus maar beter links laten liggen.

Netflix heeft een aantal hele goede documentaires, maar helaas zijn er een paar die niet heel veel indruk maken. Zo ook de pseudo-documentaire van Jonathan Jones.

Fictie en documentaire

Een pseudo-documentaire is een documentaire die eigenlijk nep is. Het ziet er dan uit alsof alles echt is, maar eigenlijk zijn de gebeurtenissen fictief. Dit is precies wat Tiny Creatures is.

Tiny Creatures vertelt verschillende verhalen over kleine dieren in hun natuurlijke leefomgeving. Deze verhalen zijn fictief, maar toch wordt de serie door Netflix neergezet als een documentaire.

Het creatieve team

Maker en schrijver Jones werkte samen met acteur Mike Colter, die vooral bekend is als Luke Cage in het MCU. De stem van Colter is te horen als voice-over in alle afleveringen.



De serie krijgt een pijnlijk lage score van 38% van het kijkerspubliek op Rotten Tomatoes. Er zijn niet genoeg critici die de documentaire beoordeeld hebben, waardoor deze score niet bekend is.

Bereid je voor op een intense thriller met bovennatuurlijke elementen! Voordat je begint aan The Last Night at Tremore Beach, zijn er vijf dingen die je moet weten.

Waar gaat de serie over?

The Last Night at Tremore Beach volgt Peter Harper, een componist die na zijn scheiding een geïsoleerde plek aan de Ierse kust opzoekt om tot rust te komen. Tijdens een hevige storm wordt hij getroffen door bliksem, waarna hij angstaanjagende visioenen krijgt van zijn buren, die misschien meer te verbergen hebben dan hij denkt.

Wie heeft de serie gemaakt?

De serie is geregisseerd door Oriol Paulo, bekend van The Innocent, en is gebaseerd op de bestseller van Mikel Santiago. Paulo staat bekend om zijn meeslepende thrillers met verrassende wendingen, en deze acht-delige serie past perfect in dat rijtje.

Wie spelen er in de serie?

Javier Rey speelt de rol van Peter Harper. Hij is eerder te zien in Netflix-series zoals Cocaine Coast. Ana Polvorosa, bekend van Cable Girls, speelt Judie, een van zijn mysterieuze buren. Ook Guillermo Toledo en Pilar Castro spelen belangrijke rollen.

Voor wie is deze serie?

Liefhebbers van psychologische thrillers zoals The Haunting of Hill House of The Innocent zullen genieten van de intense sfeer en onverwachte wendingen in The Last Night at Tremore Beach. De serie is perfect voor wie houdt van duistere verhalen met bovennatuurlijke elementen.

Is de serie te bingen?

De miniserie bestaat uit acht afleveringen van ongeveer 60 minuten. Met een totale kijktijd van ongeveer 8 uur is het een ideale serie voor een spannend binge-weekend.



Vanaf vrijdag 25 oktober 2024 kun je The Last Night at Tremore Beach exclusief streamen op Netflix.

Zin in een film die niet zo standaard is? Dan ben je bij Prime Video en Pathé Thuis volgende week aan het juiste adres. Daar kijk je vanaf maandag namelijk de actie-komediefilm Thelma.

Thelma is een Amerikaanse komische actiefilm uit 2024, geregisseerd en geschreven door Josh Margolin. Het is zijn debuut als regisseur. Het verhaal van de film is geïnspireerd op de oma van Margolin.

Opgelicht

De film gaat over Thelma Post, een 93-jarige vrouw. Op een dag wordt ze slachtoffer van oplichting via de telefoon, wanneer een crimineel zich voordoet als haar kleinzoon Danny. Als blijkt dat hulp vinden moeilijk is, neemt ze het heft in eigen hand.

Samen met haar vriend Ben, een weduwnaar, begint ze een zoektocht door de stad om haar geld terug te krijgen. Onderweg beleven Thelma en Ben avonturen, die hen vaak laten reflecteren op hun leven.

Cast

De rol van Thelma wordt gespeeld door June Squibb. Haar kun je kennen uit Alice, Meet Joe Black en Nebraska. Als haar kleinzoon Daniel zien we Fred Hechinger (The Woman in the Window, The Pale Blue Eye).



Richard Roundtree is te zien in de rol van Ben. Hij is bekend van Shaft, Roots en Desperate Housewives. Zijn rol in Thelma was de laatste rol van Roundtree. Hij overleed op 24 oktober 2023 op 81-jarige leeftijd.

Streamen

Thelma ging in januari in première op het Sundance Film Festival. In juli verscheen de film ook in Nederland in de bioscoop. De film werd goed ontvangen en krijgt een score van maar liefst 93% op Rotten Tomatoes.

Bekijk Thelma vanaf maandag 28 oktober op Prime Video en Pathé Thuis.

Het vierde seizoen van The Witcher wordt op dit moment klaargestoomd om ergens in 2025 te verschijnen op Netflix. Zoals bekend zal dit zonder Henry Cavill zijn. Maar is nog een andere acteur die niet terugkeert.

Acteur Kim Bodnia (Killing Eve) zal namelijk niet te zien zijn als Vesemir, de oudste nog levende Witcher en Geralts mentor en vaderfiguur. In gesprek met Radio Times legde een woordvoerder van de acteur uit waarom hij niet terugkeert in het nieuwe seizoen.

Opnameplanning

De woordvoerder zei het volgende: "Kim zal niet terugkeren als Vesemir, omdat zijn huidige planning voor andere opnames niet paste bij de Netflix-opnameplanning van seizoen 4 van The Witcher."

Bodnia werkt op dit moment aan Joseph Kosinski's film F1 met onder andere Brad Pitt. Oorspronkelijk zouden de opnameplannen elkaar niet kruisen, maar door de 2023-stakingen in Hollywood veranderden de planningen ingrijpend. Wie Bodnia vervangt, zal waarschijnlijk later worden onthuld.

Liam Hemsworth

De vervanger van Cavill is The Hunger Games-acteur Liam Hemsworth. Wanneer de 'nieuwe' Geralt op Netflix zal verschijnen, is nog onduidelijk. Een verschijningsdatum is nog onbekend. Wel verscheen eerder onderstaande teaser.

Fans weten wie de perfecte vervanger is voor Henry Cavill in 'The Witcher' (en het is niet Liam Hemsworth)

Zoals je waarschijnlijk al wel had vernomen, heeft Henry Cavill zijn rol als Geralt of Rivia in The Witcher achter zich gelaten.

Lees verder

Vanaf 15 november kunnen de fans weer smullen van de verfilming van Hugh Howeys 'Silo'-trilogie (Wol, Schakel en Stof). Het verhaal speelt zich af in een dystopische toekomst, waarin de mensheid genoodzaakt is om in een ondergrondse silo te leven. Het eerste seizoen eindigde met een indrukwekkende cliffhanger.

Het verhaal speelt zich af in 2345 en voor een goed begrip moet een cruciale periode uit het verleden uitgelegd worden aan de kijker. Door de beperkingen van het medium televisie én de financiële mogelijkheden is het waarschijnlijk dat er bepaalde aanpassingen zullen worden gemaakt aan de structuur van de trilogie. Dit garandeert een vlot lopende verhaallijn, die tevens de complexiteit van het 'Silo'-universum goed overbrengt.

Niet realistisch

Het debuutseizoen heeft de eerste helft van het boek 'Wol' (Wool) op het scherm gebracht. Het is dus logisch dat de rest van het eerste boek in het tweede seizoen te zien is. Het tweede boek 'Schakel' (Shift) speelt zich echter voornamelijk in het verleden af. Het boek schetst een periode van ongeveer honderd jaar, vanaf 2045 tot 2145: de oorzaken en gevolgen van de nucleaire ramp worden duidelijk, evenals de hoofdverantwoordelijken voor deze gebeurtenissen. Ook wordt de connectie duidelijk tussen deze figuren uit het verleden, en het leiderschap van de silo waarin Juliette (Ferguson), drie eeuwen later, leeft. De ingenieur begeeft zich aan het einde van het eerste seizoen buiten de silo en komt erachter dat haar silo niet de enige is. Juliette maakt contact met de bewoners van de naburige silo.

Het is niet realistisch om de huidge tijdlijn van Silo, vanuit 2345, opeens te verplaatsen naar de periode 2045 tot 2145. Dit maakt het kader van de serie te groot en je hebt nu eenmaal te maken met budgetaire beperkingen. Voor een goed lopende serie is het van belang om het plot lineair te houden. Dit betekent dat de voornaamste focus op Juliette zal liggen en wat ze meemaakt wanneer ze de buitenwereld gaat verkennen. Ze leert dat ze uit silo -18 komt, terwijl silo-17, waarin ze terechtkomt, een aanzienlijk kleinere groep bewoners heeft. Van het personage Solo krijgt ze de nodige nuttige informatie en ze besluit contact te maken met Lukas (Avi Nash), in haar eigen silo, om zo op de hoogte te blijven van de plannen van Bernard (Tim Robbins).

Complexiteit

De achtergrondgeschiedenis en het waarom van de nucleaire ramp vormen een kernelement van Silo waar de serie niet buiten kan. Mede hierdoor, en de invloed van degenen die destijds verantwoordelijk waren op de huidige situatie, ligt het voor de hand dat de makers voor flashbacks kiezen. Je houdt op die manier de spanning erin, wat de kijker betrokken houdt. Ook wordt Silo hierdoor meer gefocust en compacter, zonder dat de complexiteit van het verhaal wordt opgeofferd.



Het tweede seizoen van Silo is vanaf 15 november te streamen op Apple TV+.

Er bestaan heel veel medische drama's, denk maar aan Grey's Anatomy, General Hospital of The Good Doctor. Onlangs is een nieuwe serie aan dit lijstje toegevoegd, maar is deze eigenlijk wel de moeite waard? De beste critici op Rotten Tomatoes delen hun oordeel.

Een tijdje geleden is de nieuwe serie Brilliant Minds in première gegaan en volgende week kun je weer een gloednieuwe aflevering kijken. De serie is gemaakt door Michael Grassi en heette eerst Dr. Wolf.

Het plot

De serie is geïnspireerd op de boeken The Man Who Mistook His Wife for a Hat en An Anthropologist on Mars van Oliver Sacks. Brilliant Minds vertelt het verhaal van Dr. Oliver Wolf, een neuroloog met een zeldzame aandoening.

Wanneer hij ontslagen wordt vanwege zijn onconventionele methoden, gaat hij aan de slag bij een ander ziekenhuis: Bronx General. Hier wordt hij niet alleen in zijn werk uitgedaagd, maar ook in zijn persoonlijke leven.

Rotten Tomatoes

Brilliant Minds is een groot succes onder critici op Rotten Tomatoes. Zij geven de serie namelijk een fantastische score van 87%. Het kijkerspubliek beloont de serie met 84% (op het moment van schrijven).

Topcriticus Nina Metz van Chicago Tribune geeft haar complimenten aan de opbouw van de serie: "De serie heeft echt inzicht in hoe de afleveringen moeten worden opgebouwd en ze zitten vol met de juiste hoeveelheid karakteropbouw bij de patiënten van elke week."



Ook criticus Daniel Fienberg van Hollywood Reporter kan geen genoeg krijgen van Brilliant Minds: "De serie begint in het hoofd, maar gaat al snel naar het hart. Het is een echte tranentrekker…"

Nu de wereld van Harry Potter al decennialang in het collectieve geheugen is gegrift door de succesvolle boeken- en filmreeks, brengt HBO het verhaal naar het kleine scherm. Dit is hoe de serie verschilt van de eerdere incarnaties.

De grote baas van Warner Bros. TV, Channing Dungey, heeft nieuwe details gedeeld over de productie van de aankomende Harry Potter tv-serie. In april 2023 kondigde HBO deze reboot aan, waarbij Dungey aangaf dat de serie dieper op de boeken van J.K. Rowling zal ingaan, dan de films ooit hebben gedaan.

Meer aandacht voor personages

De serie is bedoeld als een getrouwe bewerking van de boeken, waarbij elk seizoen één boek uit de zevendelige reeks behandelt. Naar verwachting zal de serie maar liefst tien jaar duren, wat een grote verantwoordelijkheid betekent voor de acteurs die de rollen van Harry, Hermione en Ron gaan spelen.

Fans speculeren volop over welke delen van de boeken in de serie beter naar voren zullen komen. Veelvoorkomende wensen zijn het subplot rond Hermione's strijd voor de rechten van huiselfen, evenals meer aandacht voor geliefde personages zoals Sirius Black, de familie Dursley en de Weasley-familie.

Geesteskind van de maker

In februari 2024 sprak Warner Bros. CEO David Zaslav over een ontmoeting met J.K. Rowling, de auteur van de originele boeken, die nauw betrokken blijft bij de productie. Hij benadrukte hoe enthousiast beide partijen zijn over de heropleving van de franchise en de verhalen die ze in de komende tien jaar willen delen.

‘Harry Potter’ Series Will Explore Books ‘More In-Depth’ Than Films, Says Warner Bros. TV Boss Channing Dungey https://t.co/thPpG9YgoJ

— Variety (@Variety) October 21, 2024

Volgens de meest recente informatie lijkt het erop dat de serie halverwege 2026 zal verschijnen. Houd SerieTotaal in de gaten voor alle updates over de nieuwe Harry Potter-serie.