Recensie
'Nightsleeper': absurditeiten in sneltreinvaart
Deze uiterst amusante sneltreinrit gaat niet voor een hoge mate van realisme.
Regie: Jamie Magnus Stone, John Hayes | Cast: Joe Cole (Joe Roag), Alexandra Roach (Abby Aysgarth), Katie Leung (Rachel Li), Sharon Small (Liz Draycott), Pamela Nomvete (Nicola Miller), David Threlfall (Paul Peveril), Jonjo O'Neill (Mark Hudson), e.a. | Afleveringen: 6 | Speelduur: 45 minuten | Jaar: 2024
Een film of serie hoeft niet enorm realistisch of geloofwaardig te zijn om te kunnen vermaken. Anders zou je alles uit genres zoals horror en fantasy al meteen in de vuilnisbak kunnen kieperen. Visuele media zijn nou eenmaal de ultieme vorm van vermaak en dat geldt zeker voor het actiegenre. Dat een flinke korrel zout kan zorgen voor een vermakelijke rit, bewijst de zesdelige actieserie Nightsleeper wel.
Deze Britse productie is ontsproten aan het brein van schrijver Nick Leather, die onder meer bekend is van de thrillerserie The Control Room. Plaats van actie is een voortdenderende nachttrein van Glasgow naar Londen. Na wat oponthoud op het station, vanwege de diefstal van een tas, kan de treinreis van de van corruptie beschuldigde politieagent Joe Roag eindelijk van start gaan. Het incident op het perron, waarbij Joe meteen de held kon uithangen, bleek een afleidingsmanoeuvre.
De trein blijkt namelijk gehackt en met hoge snelheid op het Londense Euston-station af te stevenen. Voor de interim-directeur van de Britse dienst belast met de cyberveiligheid een uitgerekende kans om te laten zien wat ze in haar mars heeft. Op de vingers gekeken door haar veeleisende baas moet deze Abby via satelliettelefoon samenwerken met Joe om de trein te stoppen. Ondertussen wordt steeds meer duidelijk over de treinhackers, die het te doen is om een specifieke passagier.
Een op hol geslagen voertuig hebben we natuurlijk al vaker gezien. Bij Speed mocht een bus niet onder een bepaalde snelheid komen en in Unstoppable zagen we Denzel Washington nog een op hol geslagen goederentrein temmen. Het uitgangspunt roept ook letterlijke associaties op met de jarentachtigklassieker Runaway Train. Nightsleeper zal in ieder geval geen originaliteitsprijs in de wacht slepen.
Op een wijze die doet denken aan het werk van Agatha Christie (die ook ooit een treinverhaal bedacht) gooit Leather er een keur van personages tegenaan die allemaal hun mogelijke gebrek aan betrokkenheid of onschuld moeten zien te bewijzen. Bovendien is Leather vrij scheutig met plotwendingen die soms wel heel vergezocht zijn. Het doet sterk denken aan de eveneens in realtime afspelende actieserie 24, zij het dat er in Nightsleeper wat minder tijd overheen gaat.
Leather verliest zichzelf bij het neerzetten van met name de personages die macht proberen uit te oefenen. Abby heeft bijzonder veel last van baas Pamela die haar ondergeschikte weliswaar haar gang wil laten gaan, maar haar ondertussen haar juist helemaal insnoert. Als hoofdverantwoordelijke moet Abby ook nog eens het hoofd van de veiligheidsdienst tegenover zich dulden; een ploert eersteklas die niet altijd het hogere doel van een veilige afloop voor ogen lijkt te hebben.
Leather blijft zijn plot voortdurend voeden met nieuwe gebeurtenissen en invalshoeken. Een actieserie is niet gebaat bij rust, vooral niet wanneer de tijd dringt, maar het had niet misstaan als de personages grondiger zouden zijn uitgewerkt. Dit zou ook de onderlinge dynamiek ten goede zijn gekomen en bovendien de motieven beter hebben ingekleurd. Op dit vlak heeft Nightsleeper de nodige stations gemist. Dat geldt ook voor de hogere moraal die er toch wat bij inschiet.
Deze serie moest het doen met een voor het genre bescheiden budget en werd bijna volledig in een studio gefilmd. Dat zie je er ook wel aan af, vooral wanneer de trein door het beeld raast. Razend goed is het allemaal niet, maar dit absurde actievehikel levert wel een uitermate amusante kijkervaring op. En dat is ook weleens lekker.
Nightsleeper is te zien bij NPO Start.
Een film of serie hoeft niet enorm realistisch of geloofwaardig te zijn om te kunnen vermaken. Anders zou je alles uit genres zoals horror en fantasy al meteen in de vuilnisbak kunnen kieperen. Visuele media zijn nou eenmaal de ultieme vorm van vermaak en dat geldt zeker voor het actiegenre. Dat een flinke korrel zout kan zorgen voor een vermakelijke rit, bewijst de zesdelige actieserie Nightsleeper wel.
Deze Britse productie is ontsproten aan het brein van schrijver Nick Leather, die onder meer bekend is van de thrillerserie The Control Room. Plaats van actie is een voortdenderende nachttrein van Glasgow naar Londen. Na wat oponthoud op het station, vanwege de diefstal van een tas, kan de treinreis van de van corruptie beschuldigde politieagent Joe Roag eindelijk van start gaan. Het incident op het perron, waarbij Joe meteen de held kon uithangen, bleek een afleidingsmanoeuvre.
De trein blijkt namelijk gehackt en met hoge snelheid op het Londense Euston-station af te stevenen. Voor de interim-directeur van de Britse dienst belast met de cyberveiligheid een uitgerekende kans om te laten zien wat ze in haar mars heeft. Op de vingers gekeken door haar veeleisende baas moet deze Abby via satelliettelefoon samenwerken met Joe om de trein te stoppen. Ondertussen wordt steeds meer duidelijk over de treinhackers, die het te doen is om een specifieke passagier.
Een op hol geslagen voertuig hebben we natuurlijk al vaker gezien. Bij Speed mocht een bus niet onder een bepaalde snelheid komen en in Unstoppable zagen we Denzel Washington nog een op hol geslagen goederentrein temmen. Het uitgangspunt roept ook letterlijke associaties op met de jarentachtigklassieker Runaway Train. Nightsleeper zal in ieder geval geen originaliteitsprijs in de wacht slepen.
Op een wijze die doet denken aan het werk van Agatha Christie (die ook ooit een treinverhaal bedacht) gooit Leather er een keur van personages tegenaan die allemaal hun mogelijke gebrek aan betrokkenheid of onschuld moeten zien te bewijzen. Bovendien is Leather vrij scheutig met plotwendingen die soms wel heel vergezocht zijn. Het doet sterk denken aan de eveneens in realtime afspelende actieserie 24, zij het dat er in Nightsleeper wat minder tijd overheen gaat.
Leather verliest zichzelf bij het neerzetten van met name de personages die macht proberen uit te oefenen. Abby heeft bijzonder veel last van baas Pamela die haar ondergeschikte weliswaar haar gang wil laten gaan, maar haar ondertussen haar juist helemaal insnoert. Als hoofdverantwoordelijke moet Abby ook nog eens het hoofd van de veiligheidsdienst tegenover zich dulden; een ploert eersteklas die niet altijd het hogere doel van een veilige afloop voor ogen lijkt te hebben.
Leather blijft zijn plot voortdurend voeden met nieuwe gebeurtenissen en invalshoeken. Een actieserie is niet gebaat bij rust, vooral niet wanneer de tijd dringt, maar het had niet misstaan als de personages grondiger zouden zijn uitgewerkt. Dit zou ook de onderlinge dynamiek ten goede zijn gekomen en bovendien de motieven beter hebben ingekleurd. Op dit vlak heeft Nightsleeper de nodige stations gemist. Dat geldt ook voor de hogere moraal die er toch wat bij inschiet.
Deze serie moest het doen met een voor het genre bescheiden budget en werd bijna volledig in een studio gefilmd. Dat zie je er ook wel aan af, vooral wanneer de trein door het beeld raast. Razend goed is het allemaal niet, maar dit absurde actievehikel levert wel een uitermate amusante kijkervaring op. En dat is ook weleens lekker.
Nightsleeper is te zien bij NPO Start.
Interesse om voor ons te komen schrijven? Wij zijn op zoek naar freelance redacteuren.
Vorige dag 