
'You' seizoen 5: het dagboek van geobsedeerde vrouwenmoordenaar Joe Goldberg sluit zich
Na vijf seizoen en vijftig afleveringen is het wel mooi geweest met de charmante seriemoordenaar.
"De fantasie van een man zoals jij is hoe wij vrouwen omgaan met de realiteit van een man als jij." Deze cryptische woorden worden Joe, de moordende hoofdpersoon van You, door weer een nieuw potentieel slachtoffer voor de voeten geworpen. Reeds vier seizoenen hebben we gezien hoe het de New Yorkse boekverkoper vanwege zijn obsessies voor vrouwen met regelmaat zwart voor de ogen wordt. Tegenstanders worden vakkundig weggewerkt, zelfs als het geliefden zijn die achter zijn grote geheim zijn gekomen.
In het voorlaatste seizoen zagen we Joe een uitstapje maken naar het Verenigd Koninkrijk, waar hij op onverklaarbare wijze de literatuurdocent mocht uithangen. De leden van zijn nieuwe elitaire sociale kring waren hun leven niet zeker. Zijn uit een welgestelde familie afkomstige vriendin Kate wist van Joes geheim, maar net als enkele van haar voorgangers vond ze een manier om met de moordlust van haar geliefde om te gaan. Al was het maar omdat ze slechts de halve waarheid kende.
In seizoen vijf zijn we enkele jaren verder en is Joe met Kate terugverhuisd naar New York. Kate runt er het welvarende familiebedrijf Lockwood, maar komt al snel in de problemen. Dat zet Joe ertoe de obstakels op onconventionele wijze uit de weg te ruimen. Bovendien stoft hij zijn oude boekwinkel af, waar hij een zonderlinge vrouw aantreft die zichzelf Bronte noemt. Joe besluit haar aan te nemen als boekverkoper, maar ontwikkelt al snel een obsessie voor haar.
Al snel bekruipt het gevoel dat het laatste seizoen van You een herhaling van zetten is en de hitserie haar beste tijd wel heeft gehad. In rap tempo maken we kennis met Joes schoonfamilie, waarbij de tweelingzusjes Reagan en Maddie het meest opvallen. Ze zijn de vleesgeworden vrouwelijke versie van Dr. Jekyll en Mr. Hyde, waarbij Reagan als CFO van Lockwood de bitch mag uithangen terwijl Maddie voornamelijk zachtaardig van aard is. Beiden worden gespeeld door actrice Anna Camp, wier snerpende stem stierlijk vervelend is.
Het zal niemand verrassen dat de tweelingzussen vroeg of laat met elkaar verwisseld zullen worden, al dan niet door eigen toedoen. Het is een uitermate zwak plotelement dat in de eerste helft van het slotseizoen wordt uitgevent. Interessanter is de complexe dynamiek tussen Joe en Bronte, vooral wanneer we meer van haar achtergrond te weten komen. Maar uiteindelijk blijkt zij na Beck, Love Quinn en Marienne gewoon de zoveelste vrouw die in de charmes en leugens van Joe trapt.
Halverwege het seizoen slaat de toon om en blijkt Bronte toch een stuk pittiger te zijn dan aanvankelijk gedacht. Deze onthulling staat weliswaar garant voor een aantal nagelbijtende momenten, maar toch weten de schrijvers het personage niet heel solide in te kleuren. De dame is uitermate wispelturig, waardoor ze voortdurend door de omstandigheden onderuit wordt gehaald. Wat dan helpt is dat enkele oude bekenden van stal worden gehaald, waarmee dit laatste seizoen meer dan de vorige teruggrijpt op het verleden.
You is gaandeweg steeds meer een kloon van Dexter geworden, met een hoofdpersoon die onder de radar probeert te blijven en zichzelf veelvuldig laat horen in voice-over. Er zijn momenten waarop hoofdrolspeler Penn Badgley ook echt als Michael C. Hall klinkt. Maar waar Dexter voornamelijk slechteriken van kant maakte die vervolging door justitie dreigden te ontlopen, is Joe vooral bezig zijn eigen hachje te redden, ingegeven door zijn complete obsessie voor vrouwen.
Dat de dames allemaal in katzwijm vallen voor zijn gladde praatjes wordt steeds ongeloofwaardiger, vooral nu hij steeds meer zijn ware aard laat zien. Met Dexter leefde je nog mee en hoopte je dat zijn daden onontdekt bleven. Bij Joe hopen we vurig dat hij tegen de lamp loopt, want de man wordt met de aflevering onsympathieker. Het is dan ook de juiste keuze dat de makers er een definitief einde aan breien. Dat blijkt na vijftig afleveringen bevredigender dan de alsmaar ongeloofwaardig wordende pogingen van Joe om de dans te ontspringen.